Postanowiłem zawiesić działalność gospodarczą, a tym samym zaprzestać prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych w lokalu gastronomicznym. Wystąpiłem do burmistrza o stwierdzenie wygaśnięcia wydanych przez niego trzech zezwoleń na sprzedaż alkoholu. Ten odmówił, bo stwierdził, że zawieszenie działalności gospodarczej nie powoduje fizycznej likwidacji punktu sprzedaży. Czy rzeczywiście zawieszenie działalności nie jest podstawą wygaśnięcia zezwolenia? – pyta czytelnik.

Nie.

Zawieszenie działalności gospodarczej jest podstawą wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż alkoholu, ponieważ oznacza zakaz prowadzenia punktu sprzedaży alkoholu. Wynika to z art. 14a ust. 3 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, który reguluje zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej. Przepis ten stanowi, że w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Faktyczne zaprzestanie obrotu trunkiem należy uznać za likwidację punktu sprzedaży alkoholu, o którym mowa w art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu ?w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (dalej: ustawa). Tak orzekł gdański sąd administracyjny w wyroku z 10 października 2013 r. (sygn. akt III SA/Gd 538/13).

Oprócz likwidacji punktu sprzedaży jako powód wygaśnięcia zezwolenia art. 18 ust. 12 ustawy wymienia także:

- ?upływ terminu ważności zezwolenia;

- ?zmianę rodzaju działalności punktu sprzedaży;

- ?zmianę składu osobowego wspólników spółki cywilnej;

- ?niezłożenie oświadczenia o wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych lub niedokonanie opłaty w należytej wysokości lub z naruszeniem ustawowych terminów.

Tak sformułowana treść art. 18 ust. 12 ustawy może powodować wątpliwości, czy zaprzestanie działalności gospodarczej także jest podstawą wygaśnięcia zezwolenia. Ustawa nie zawiera definicji „likwidacji punktu sprzedaży". Zdaniem gdańskiego sądu administracyjnego pojęcie to powinno być rozumiane jako zaprzestanie sprzedaży alkoholu w danym miejscu (punkcie sprzedaży). W ocenie tego sądu przepisy nie zabraniają likwidacji punktu sprzedaży alkoholu i ponownego jego powstania w tym samym miejscu i prowadzenia go przez tego samego przedsiębiorcę. Za taką regulację nie można uznać art. 18 ust. 9 ustawy, określającego czas, na jaki zezwolenie na sprzedaż alkoholu powinno być wydane, ani art. 111 ust. 4 i 5 ustawy, który nakazuje przedsiębiorcy prowadzącemu sprzedaż napojów alkoholowych w roku poprzednim złożenie oświadczenia o wartości sprzedaży napojów alkoholowych (od tego uzależniona jest wysokość opłaty za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż alkoholu).

WSA w Gdańsku podkreślił, że nie można wyprowadzać wniosku, iż nie nastąpiła likwidacja punktu sprzedaży alkoholu, jedynie na podstawie faktu zawieszenia, a nie zakończenia działalności gospodarczej.

podstawa prawna: art. 18 ust. 12 pkt 1  ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. DzU z 2012 r. poz. 1356 ze zm.)

podstawa prawna: art. 14a ust. 3 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. DzU z 2013 r. poz.672 ze zm.)