Kiedy kontrola w firmie zostanie wstrzymana

Czy mogę nie wpuścić kontrolera do firmy

- Kiedy i jak mogę zapobiec podjęciu i wykonywaniu kontroli w moim przedsiębiorstwie?

Odnosząc się do kwestii kontroli działalności gospodarczej należy mieć na uwadze przepisy ogólne dotyczące kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy, zawarte w art. 77 – 84d ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (dalej: s.d.g.).

Ustawa s.d.g. zawiera szereg przepisów, które umożliwiają przedsiębiorcy skuteczne postępowanie wobec naruszenia przepisów dotyczących wykonywania kontroli przez organy kontroli.

Zgodnie z art. 84c s.d.g. przedsiębiorca ma możliwość wniesienia sprzeciwu wobec podjęcia i wykonywania przez organy kontroli czynności z naruszeniem przepisów dotyczących:

- wszczęcia kontroli oraz jej prowadzenia (art. 79-79b s.d.g.),

- wykonywania kontroli podczas nieobecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej (art. 80 ust. 1 i 2 s.d.g.),

- naruszenia zakazu podejmowania i prowadzenia więcej niż jednej kontroli u przedsiębiorcy (art. 82 s.d.g.),

- czasu trwania kontroli (art. 83 s.d.g.).

Przedsiębiorca wnosi sprzeciw na piśmie do organu podejmującego i wykonującego kontrolę w terminie 3 dni roboczych od dnia wszczęcia kontroli przez organ kontroli. O jego wniesieniu zawiadamia na piśmie kontrolującego.

Należy pamiętać o wyłączeniu dopuszczalności wniesienia sprzeciwu na podstawie art. 84d s.d.g. Zgodnie z tym przepisem wniesienie przez przedsiębiorcę sprzeciwu jest niedopuszczalne, gdy:

- przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia (art. 79 ust. 2 pkt 2 s.d.g.);

- prowadzenie kontroli odbywa się pod nieobecność kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej i jest niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia (art. 80 ust. 2 pkt 2 s.d.g.);

- odstępuje się od zakazu prowadzenia więcej niż jednej kontroli, wówczas gdy przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełniania (art. 82 ust. 1 pkt 2 s.d.g.);

- nie znajdują zastosowania ograniczenia, gdyż przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełniania (art. 83 ust. 2 pkt 2 s.d.g.);

- kontrola działalności gospodarczej przedsiębiorców jest objęta szczególnymi przepisami (art. 84a pkt 1-7 s.d.g.).

Kiedy działania kontrolne zostaną wstrzymane

- Jakie są następstwa wniesienia przez przedsiębiorcę sprzeciwu wobec kontroli?

Wniesienie sprzeciwu wywołuje określone skutki prawne w zakresie czynności kontrolnych oraz czasu trwania kontroli. Przede wszystkim wstrzymuje czynności kontrolne organu kontroli, którego sprzeciw dotyczy. Ten skutek następuje z chwilą doręczenia kontrolującemu zawiadomienia o wniesieniu sprzeciwu do czasu rozpatrzenia sprzeciwu (w przypadku wniesienia zażalenia do czasu jego rozpatrzenia).

Jeśli natomiast chodzi o czas trwania kontroli to wniesienie sprzeciwu wstrzymuje bieg czasu trwania kontroli od dnia wniesienia sprzeciwu do dnia doręczenia przedsiębiorcy postanowienia o odstąpieniu lub kontynuowaniu czynności kontrolnych (art. 84c ust. 9 s.d.g.) albo do dnia wydania postanowienia o odstąpieniu od czynności kontrolnych (art. 84c ust. 12 w zw. z ust. 9 pkt 1 s.d.g.).

Ustawa wskazuje, że rozpatrzenie sprzeciwu powinno nastąpić w ciągu trzech dni roboczych od dnia jego otrzymania. Przy czym termin ten nie obejmuje doręczenia postanowienia o rozpatrzeniu przeciwko kontrolowanemu przedsiębiorcy (wyrok WSA z 5 marca 2010 r., III SA/Wa 1494/09).

Na czas rozpatrzenia sprzeciwu organ kontroli może dokonać (w drodze postanowienia) zabezpieczenia dowodów mających związek z przedmiotem i zakresem kontroli. Zabezpieczeniu podlegają dokumenty, informacje, próbki wyrobów oraz inne nośniki informacji, jeżeli stanowią lub mogą stanowić dowód w toku kontroli.

W wyniku rozpatrzenia sprzeciwu organ kontroli może podjąć następujące rozstrzygnięcia:

- wydać postanowienie o odstąpieniu od czynności kontrolnych lub

- postanowienie o kontynuowaniu czynności kontrolnych.

Nierozpatrzenie sprzeciwu we wskazanym terminie jest równoznaczne z wydaniem postanowienia o odstąpieniu od czynności kontrolnych.

Jakie są skutki złożenia zażalenia

- Czy przedsiębiorca ma uprawnienie do zaskarżenia wyniku rozpatrzenia sprzeciwu przez organ kontroli?

Przedsiębiorca może wnieść zażalenie na postanowienie organu kontroli, będące wynikiem rozpatrzenia sprzeciwu (w terminie trzech dni od jego otrzymania - art. 84c ust. 10 s.d.g.). Pomimo braku odpowiednich określeń w ustawie przez wniesienie odwołania należy rozumieć faktyczne otrzymanie zażalenia przez organ odwoławczy.

Rozstrzygnięcie zażalenia na postanowienie o rozstrzygnięciu sprzeciwu następuje w terminie siedmiu dni od dnia jego wniesienia. W wyniku rozpatrzenia zażalenia organ kontroli może wydać:

- postanowienie o odstąpieniu od czynności kontrolnych, lub

- postanowienie o kontynuowaniu czynności kontrolnych.

Nierozpatrzenie zażalenia w terminie jest równoznaczne z wydaniem przez organ kontroli postanowienia uznającego słuszność wniesionego zażalenia.

Możesz mieć wpisy rewidentów

- Do czego powinna służyć przedsiębiorcy książka kontroli?

Przedsiębiorca prowadzi książkę kontroli zgodnie z art. 81 s.d.g. Służy ona przedsiębiorcy do dokumentowania liczby i czasu trwania kontroli prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Jest ona udostępniana organowi kontroli, który dokonuje w niej wpisów. Artykuł 81 ust. 2 s.d.g. zawiera wykaz wpisów dokonywanych przez organ kontroli w książce kontroli. Dotyczą one:

- organu prowadzącego kontrolę,

- upoważnienia,

- zakresu kontroli,

- daty wszczęcia i zakończenia kontroli,

- zaleceń pokontrolnych,

- uzasadnienia wszczęcia kontroli bez zawiadomienia,

- uzasadnienia wszczęcia czynności kontrolnych na podstawie legitymacji służbowej,

- uzasadnienia braku zawiadomienia przedsiębiorcy o zamiarze wszczęcia kontroli,

- uzasadnienia prowadzenia kontroli pod nieobecność kontrolowanego,

- uzasadnienia odstępstwa od zasady ochrony przedsiębiorcy przed prowadzeniem więcej niż jednej kontroli,

- uzasadnienia odstępstwa od czasu trwania kontroli,

- uzasadnienia przedłużenia czasu trwania kontroli,

- uzasadnienia czasu trwania przerwy w kontroli.

Należy pamiętać, że zgodnie z art. 77 ust. 4 s.d.g. przedsiębiorcy, który poniósł szkodę na skutek przeprowadzenia czynności kontrolnych z naruszeniem przepisów prawa w zakresie kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy, przysługuje odszkodowanie.

Ratownik potrzebuje licencji

- Jakie są warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie zabezpieczenia ratowniczego pływalni?

Stosownie do art. 14 ust. 1 – 3 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (DzU z 2010 r. nr 220, poz. 1447, z późn. zm.; dalej: „s.d.g."), przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, dalej: „CEIDG", albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi. Przedsiębiorca ma prawo we wniosku o wpis do CEIDG określić późniejszy dzień podjęcia działalności gospodarczej niż dzień złożenia wniosku.

W przypadku, gdy ustawy uzależniają podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej od obowiązku uzyskania przez przedsiębiorcę koncesji, zezwolenia albo licencji przedsiębiorca może podjąć działalność po uzyskaniu stosownej koncesji, zezwolenia, licencji albo zgody.

W zakresie ratownictwa wodnego wymagana jest zgoda ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Kwestie te zostały uregulowane w ustawie z 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (DzU nr 208, poz. 1240).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy ratownictwo wodne, czyli prowadzenie działań ratowniczych, polega w szczególności na organizowaniu i udzielaniu pomocy osobom, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na obszarze wodnym.

Obszar wodny oznacza wody śródlądowe oraz wody przybrzeżne w rozumieniu art. 5 ustawy z 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (DzU z 2005 r. nr 239, poz. 2019, z późn. zm.), a także kąpielisko, miejsce wykorzystywane do kąpieli, pływalnię oraz inne obiekty dysponujące nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 mkw i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m).

Ratownictwo wodne może wykonywać Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe oraz inne podmioty, jeżeli uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Minister właściwy do spraw wewnętrznych udziela zgody na wniosek podmiotu ubiegającego się o jej udzielenie w drodze decyzji administracyjnej.

Należy zauważyć, że właściwy w kwestii interpretacji przepisów ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych jest minister spraw wewnętrznych.

Na pytania odpowiadał Departament Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Gospodarki