Choroba pracownika a przesunięcie na inne stanowisko pracy

- Pracuję jako pracownik produkcji na stanowisku pakowacz. Praca ta wymaga sporego wysiłku fizycznego, ponieważ jest wykonywana bez wsparcia maszyn. Produkowane profile okienne o długości 6,5 metra absorbują sporo zdrowia. We wrześniu 2018 r. otrzymałam czasową zdolność do pracy na 6 miesięcy z powodu przeciążenia stawów skokowych. Wykonałam szereg badań i skorzystałam z fizjoterapii, którą zapewniał pracodawca w przychodni zakładowej. Po powrocie do pracy uległam wypadkowi przy pracy nie z mojej winy. Pracodawca go uznał. Nowy pracownik zrzucił mi profil na rękę i złamał mi palec. Przez 2,5 miesiąca przebywałam na zwolnieniu lekarskim, więc w tym czasie moje stawy skokowe odpoczęły. Wróciłam do pracy w grudniu 2018 r., otrzymałam zdolność do pracy na mocy obowiązującej zdolności z września 2018 r. W lutym 2019 r., po upływie okresu zdolności, wykonałam kolejne badania okresowe i otrzymałam zdolność do pracy znów tylko na pół roku. Lekarz medycyny pracy wspomniał, że przy schorzeniu stawów skokowych nie powinnam otrzymać zdolności. Obecnie choruję. W trakcie pracy 8 marca br. uległam silnemu atakowi rwy kulszowej międzyżebrowej. Miałam problem z oddychaniem, do pracy wezwano karetkę pogotowia. Ponadto jestem astmatykiem. Z uwagi na tę przypadłość, rok temu nie otrzymałam zdolności do pracy w trudniejszych warunkach – między maszynami, wysoka temperatura, hałas. Mam również wadę – dysproporcję łopatek. Urodziłam się z wadą wrodzoną w dzieciństwie; przeszłam skomplikowaną operację. Mimo wszystko chciałabym pracować jak najdłużej. Czy z uwagi na powyższe schorzenia: stawów skokowych oraz obecnie prognozującej nawroty rwy kulszowej międzyżebrowej spowodowanej ciężką pracą oraz przesileniami w pracy, mogę starać się o uznanie choroby zawodowej? W tej chwili czeka mnie jeszcze konsultacja neurologiczna i ortopedyczna. Proszę o podpowiedź, jak się zachować wobec pracodawcy? Czego oczekiwać? Czy kodeks pracy mnie chroni? – pyta czytelniczka.