Chodzi o zatrudniające co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Poza wpłatami obarczono je składaniem deklaracji miesięcznych oraz rocznych.
Obowiązki te ustanawia ustawa z 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. DzU z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm., dalej ustawa o rehabilitacji).
Znowu zatem należy ustalić liczbę pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Nie wlicza się do ogółu – jeżeli nie są to osoby niepełnosprawne – osób zatrudnionych:
• na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego,
• przebywających na urlopach wychowawczych,
• nieświadczących pracy w związku z odbywaniem służby wojskowej albo służby zastępczej,
• będących uczestnikami Ochotniczych Hufców Pracy,
• nieświadczących pracy w związku z uzyskaniem świadczenia rehabilitacyjnego,
• przebywających na urlopach bezpłatnych, których obowiązek udzielenia określają odrębne ustawy.
Niepełnosprawnych należy pomijać w tych obliczeniach tylko w okresie urlopu bezpłatnego. Zatrudnienie ogółem to suma osób w pełni sprawnych i niepełnosprawnych.
Firmy, które nie osiągnęły pożądanego wskaźnika zatrudnienia niepełnosprawnych (6 lub 2 proc.), muszą co miesiąc wpłacać składki na PFRON. Ustawa o rehabilitacji nie wskazuje, na jaki dzień liczyć podwładnych. Należy więc co miesiąc sprawdzać tę liczbę, aby w razie jej osiągnięcia obliczyć wskaźnik i wysokość wpłaty.
