[b]– Czy cudzoziemiec posiadający obywatelstwo austriackie i podejmujący działalność gospodarczą w Polsce może prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, czy musi prowadzić księgę rachunkową? [/b]– pyta czytelnik.

Na podstawie art. 13 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=345827 ]ustawy o swobodzie działalności gospodarczej[/link] osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak obywatele polscy.

Można by więc sądzić, że zasady wyboru formy ewidencjonowania są tu takie same jak w odniesieniu do polskich obywateli i że przesądza tu jedynie wielkość przychodów netto za poprzedni rok obrotowy (równowartość 1 mln 200 tys. euro). 

[srodtytul]Pełna rachunkowość[/srodtytul]

Jednak z interpretacji organów podatkowych przez długi czas wynikało co innego. Sięgały one wprost do art. 2 ust. 1 pkt 6 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C4D974F1FF1A718DEDF174AA6983D419?n=1&id=324433&wid=347265]ustawy o rachunkowości[/link], czyli do tego samego aktu prawnego, do którego odsyła art. 24a ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link]. 

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości osoby zagraniczne mające siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej muszą stosować tę ustawę, bez względu na wielkość przychodów. Chodzi tu o osoby zagraniczne w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a zatem – jak wynika z art. 5 pkt 2 lit. a) tej ustawy – m.in. osoby fizyczne nieposiadające obywatelstwa polskiego. 

Taki pogląd prezentowały [b]Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 21 kwietnia 2008 r. (IBPB1/415-69/08/WRz) i Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 7 marca 2008 r. (IPPB1/415-529/07-2/PJ).[/b]

Z obu wynikało, że zagraniczna osoba fizyczna (nierezydent) prowadząca działalność na terytorium Polski musi prowadzić księgi rachunkowe bez względu na wielkość przychodów. Tak też twierdził m.in. [b]Urząd Skarbowy Poznań-Nowe Miasto w interpretacji z 31 maja 2005 r. (ZDB/415/20/RSK/05) i Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdańsku w interpretacji z 18 marca 2005 r. (DZ/415-0008/05).[/b]

[srodtytul]Fiskus się waha[/srodtytul]

Nadzieję na to, że nastąpiła zmiana podejścia fiskusa, wnosi [b]interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lutego 2009 r. (IPPB1/4160-1/09-2/AŻ).[/b]

Izba powołała się na art. 43 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i zasadę, że prawo wspólnotowe ma pierwszeństwo przed prawem krajowym państwa członkowskiego.

„Mając na uwadze zasadę równego traktowania obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, osoby fizyczne nieposiadające obywatelstwa polskiego powinny być traktowane tak jak obywatele polscy i zastosowanie do nich powinien mieć art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, a mianowicie osoby te będą zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych dopiero po osiągnięciu, za poprzedni rok obrotowy, progu przychodów 1 200 000 euro” – stwierdziła warszawska izba. 

Podobnie uważa Beata Hudziak, doradca podatkowy z Grant Thornton Frąckowiak sp. z o.o. Jej zdaniem unijna zasada każe traktować obywateli państw członkowskich UE nieposiadających obywatelstwa polskiego tak samo, jak obywateli polskich.