Pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy. Mówi o tym art. 56 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037]kodeksu pracy.[/link]
Wysokość odszkodowania określa art. 58 k.p. Jest ona uzależniona od długości okresu wypowiedzenia (przysługuje ono w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia) w przypadku umowy o pracę na czas nieokreślony i umowy na okres próbny.
Natomiast w przypadku angażu na czas określony i na czas wykonania określonej pracy wysokość odszkodowania uzależniona jest od tego, ile jeszcze czasu, w momencie jej rozwiązania, miała trwać umowa terminowa, z tym jednak ograniczeniem, że wysokość odszkodowania nie może przekroczyć wynagrodzenia za trzy miesiące.
Zasada ta dotyczy także umów o pracę na czas określony, które można rozwiązać z zachowaniem dwutygodniowego wypowiedzenia.
W wypadku wadliwego natychmiastowego rozwiązania angażu na okres próbny odszkodowanie przysługuje za okres wypowiedzenia, a nie za okres, do upływu którego umowa miała trwać. Ponadto pracownik ma możliwość wyboru roszczenia, gdyż może żądać także przywrócenia go do pracy.
Warto dodać, że [b]Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 27 listopada 2007 r. (SK 18/05)[/b] orzekł, że art. 58 w zw. z art. 300 k.p. rozumiany w ten sposób, że wyłącza dochodzenie innych niż określone w art. 58 k.p. roszczeń odszkodowawczych związanych z bezprawnym rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia, jest niezgodny z konstytucją.
[i]Podstawa prawna:
– art. 56 i art. 58 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)[/link][/i]
