W przetargu na wybudowanie urzędu celnego w Białej Podlaskiej zamawiający odrzucił ofertę jednej z firm z powodu braku jednego podpisu. Chodziło o formularz ofertowy. Na jego dwóch pierwszych stronach znajdowały się podpisy dwóch wiceprezesów zarządu upoważnionych do łącznej reprezentacji spółki. Na trzeciej zaś pieczątki były dwie, ale podpis już tylko jeden.

Krajowa Izba Odwoławcza, do której odwołała się firma, uwzględniła jej argumenty, uznając, że nie było podstaw do odrzucenia oferty. Zdaniem składu orzekającego doszło do skutecznego złożenia oświadczenia. Świadczą o tym podpisy obydwu wiceprezesów na dwóch najważniejszych stronach formularza ofertowego.

– [b]Brak jednego podpisu na trzeciej stronie formularza, na której znajdowało się jedynie wskazanie osoby do kontaktów oraz wykaz załączników do oferty, nie może deprecjonować złożonego oświadczenia woli i zasadniczej treści oferty[/b] – uzasadniła wyrok przewodnicząca Małgorzata Stręciwilk. Dodała, że uchybienie to można traktować wyłącznie jako nieścisłość formalną niemającą wpływu na treść oferty.

Chociaż KIO uwzględniła te argumenty firmy, to całe odwołanie oddaliła. Nie uznała bowiem pozostałych zarzutów kwestionujących poprawność dwóch konkurencyjnych ofert.

– [b]Zgodnie z art. 191 ust. 1a prawa zamówień publicznych izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi, że naruszenie miało lub może mieć wpływ na wynik postępowania. W niniejszej sprawie dokonanie powtórnej oceny ofert nie będzie mogło mieć wpływu na wynik postępowania[/b] – zaznaczyła przewodnicząca.

Odwołująca się firma kwestionowała m.in. poprawność gwarancji wadialnej jednego z konkurentów. Brakowało w niej adnotacji, że wadium zostanie wypłacone również wtedy, gdy wykonawca nie uzupełni na żądanie wymaganych dokumentów. Izba zwróciła uwagę, że przetarg ten został wszczęty przed 24 października, a więc przed nowelizacją, która wprowadziła instytucję zatrzymania wadium, gdy wykonawca nie uzupełni brakujących lub wadliwych dokumentów, oświadczeń i pełnomocnictw.

Wykonawca przekonywał, że decydująca powinna być data opublikowania ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym UE. Izba stwierdziła, że decydująca jest data ukazania się ogłoszenia na stronie internetowej zamawiającego oraz w jego siedzibie ([b]sygn. KIO/UZP 154/09[/b]).