[i][b]Odpowiada Arkadiusz Mróz, prawnik w Kancelarii Prawnej Primum Legis, wyjaśnia czytelnikom:[/b][/i]
Kodeks pracy reguluje kwestię odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez pracownika osobie trzeciej inaczej niż zasady odpowiedzialności odszkodowawczej wynikające z kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 120 § 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037]kodeksu pracy[/link] po wyrządzeniu przez pracownika szkody osobie trzeciej przy wykonywaniu obowiązków zobowiązany do jej naprawienia jest wyłącznie pracodawca.
[b]Poszkodowany może domagać się zapłaty odszkodowania jedynie od pracodawcy, którego odpowiedzialność opiera się w takim wypadku na zasadach ogólnych. [/b]Pracodawca jest zatem zobowiązany do naprawienia szkody w pełnej wysokości, obejmującej zarówno rzeczywiście poniesioną przez osobę trzecią stratę, jak i utracony przez nią zysk. Osobą trzecią w rozumieniu powyższego przepisu jest każda osoba niebędąca pracownikiem, który szkodę wyrządził, lub jego pracodawcą. Art. 120 § 1 kodeksu pracy znajduje zatem zastosowanie także do wyrządzenia szkody innemu pracownikowi u tego samego pracodawcy.
[b]Pracodawca odpowiada za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, tylko jeśli do jej powstania doszło przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych.[/b] Poza zakresem tej odpowiedzialności pozostają zatem wszelkie wyrządzone przez pracownika szkody niezwiązane z wykonywaną przez niego pracą lub wyrządzone jedynie przy okazji wykonywania określonych obowiązków. Dla przykładu wskazać można, iż właściciel firmy remontowej ponosi wyłączną odpowiedzialność za szkody spowodowane w związku z wykonywanym przez pracownika remontem, nie ponosi jednak odpowiedzialności za szkodę wynikającą z kradzieży dokonanej przez pracownika w remontowanym mieszkaniu.
Zgodnie z art. 120 § 2 kodeksu pracy pracodawca, który wypłacił osobie trzeciej odszkodowanie, może domagać się od pracownika, który szkodę wyrządził, jego zwrotu (tzw. roszczenie regresowe). Zakres tej odpowiedzialności uzależniony jest w takim wypadku od tego, czy pracownik wyrządził osobie trzeciej szkodę z winy nieumyślnej czy umyślnej. W pierwszym przypadku odpowiedzialność jest ograniczona, zgodnie bowiem z treścią art. 119 kodeksu pracy odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody (w tym przypadku w wysokości zapłaconego przez pracodawcę odszkodowania), jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. Gdy natomiast pracownik wyrządził szkodę osobie trzeciej z winy umyślnej, zgodnie z treścią art. 122 kodeksu pracy jest on zobowiązany do zwrócenia odszkodowania pracodawcy w pełnej wysokości.
Warto także zauważyć, iż odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną pracodawcy - użytkownikowi przez pracownika tymczasowego ponosi agencja pracy tymczasowej. Zasady tej odpowiedzialności określone zostały w art. 19 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=170706]ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych[/link].
