Kwestia, której dotyczy pytanie, nie jest szczegółowo uregulowana w polskim systemie prawnym. Należy ją analizować, posługując się przepisami dotyczącymi ochrony praw i wolności obywateli oraz ochrony ich dóbr osobistych. A znajdują się one w różnych aktach.
Art. 47 konstytucji stanowi, że każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Prawo do prywatności należy do kategorii dóbr osobistych i pozostaje pod ochroną prawa cywilnego (art. 23[link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=70928] kodeksu cywilnego[/link]).
Jak widać, regulacja dotycząca ochrony prawa do prywatności na gruncie konstytucji i kodeksu cywilnego jest ogólna, a podobny charakter mają także przepisy kodeksu pracy. Zgodnie z art. 111 k.p. szef musi szanować godność i inne dobra osobiste pracownika. Okoliczność, czy zachowanie pracodawcy zmierzające do kontroli poczynań pracownika w czasie pracy mieści się w granicach prawa, czy stanowi jego przekroczenie, należy za każdym razem oceniać indywidualnie. Trzeba także brać pod uwagę to, czy przedsiębrane przez pracodawcę środki są uzasadnione jego rzeczywistymi potrzebami, np. koniecznością zapewnienia ochrony przed kradzieżami lub kontroli nad wstępem pracowników do niektórych pomieszczeń.
Wprowadzenie u czytelnika systemu monitoringu w miejscu pracy będzie zgodne z prawem, pod warunkiem że nie narusza sfery prywatności pracowników. Tak samo zgodne jest wprowadzenie wymogu noszenia przez załogę specjalnej odzieży. Jednak zasady noszenia tych strojów powinny zostać ustalone w regulaminie pracy (art. 104[sup]1[/sup] k.p.).
[i]Autor jest legislatorem w Biurze Legislacyjnym Senatu[/i]
