Do inwestowania na Łotwie zachęca również przejrzysty łotewski system podatkowy oraz stosunkowo łatwy dostęp do rynków skandynawskich i rosyjskiego.
Każdy, kto chce dłużej pozostać na Łotwie, musi mieć pozwolenie na pobyt wydawane przez Urząd do spraw Obywatelstwa i Migracji. Osoby, które zakładają firmy lub podejmują działalność na zasadzie samozatrudnienia, mogą otrzymać pozwolenie czasowe - na pięć lat. Jeżeli są dostawcami usług dla firm łotewskich albo odbiorcami usług świadczonych przez te firmy, pozwolenie jest im wydawane na okres realizacji umowy. Oprócz wniosku i paszportu muszą przedłożyć w Urzędzie do spraw Obywatelstwa i Migracji odpowiednio dowód rejestracji firmy na terenie Łotwy albo umowę z odbiorcą lub dostawcą usług.
Osoby przebywające na Łotwie pięć lat i nieopuszczające w tym czasie jej terytorium na dłużej niż sześć miesięcy w roku mogą się starać o pozwolenie na stały pobyt w tym państwie. Jeśli płacą podatki, a ich działalność przynosi zyski, to mają szansę je uzyskać.
Firmy zagraniczne mogą działać na Łotwie w formie: przedstawicielstwa, filii albo spółek osobowych prawa handlowego.
Przedstawicielstwa nie mają osobowości prawnej ani prawa do prowadzenia działalności gospodarczej. Reprezentują jedynie interesy swojej zagranicznej spółki matki, np. wyszukują jej klientów, promują produkty, organizują sprzedaż, dostawy. Okres działalności przedstawicielstwa początkowo może być ustalony na maksymalnie pięć lat (na tyle są rejestrowane). Potem może być dowolnie przedłużony.
Do otwarcia na Łotwie przedstawicielstwa firmy zagranicznej niezbędne jest uzyskanie zezwolenia, które wydaje urząd państwowy o nazwie Rejestr Przedsiębiorstw Republiki Łotewskiej. Przedstawicielstwo należy też wpisać do Rejestru Handlowego prowadzonego przez wspomniany urząd.
Ubiegając się o zezwolenie na działalność, należy przedłożyć następujące dokumenty:
-wypełniony według wzorca kwestionariusz,
-decyzję firmy (organizacji) zagranicznej o otwarciu przedstawicielstwa wraz z wykazem jego władz,
-poświadczony notarialnie dokument potwierdzający rejestrację firmy zagranicznej (macierzystej w stosunku do przedstawicielstwa),
-poświadczony notarialnie statut firmy zagranicznej (za każdą późniejszą zmianę okresu działalności, jej przedłużenie czy modyfikację zasad prowadzenia przedstawicielstwa trzeba wnieść opłatę skarbową w wysokości 100 dolarów),
-poświadczony notarialnie list rekomendacyjny z banku obsługującego firmę zagraniczną w jej kraju,
-poświadczone notarialnie pełnomocnictwo dla osoby występującej w imieniu firmy zagranicznej,
-dokumenty potwierdzające adres przedstawicielstwa na terenie Łotwy,
-pełnomocnictwo dla osoby upoważnionej do złożenia wniosku i odebrania dokumentów rejestracyjnych na Łotwie,
-potwierdzenie z banku o dokonaniu opłaty skarbowej (40 dolarów) za ustanowienie przedstawiciela, którym może być osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.
Wszystkie dokumenty muszą być przetłumaczone na język łotewski i poświadczone notarialnie.
Filie (oddziały), inaczej niż przedstawicielstwa, mają prawo do prowadzenia na terenie Łotwy samodzielnej działalności gospodarczej. Opłata za ich założenie wynosi 800 dolarów. Muszą być wpisane do Rejestru Handlowego i wskazane jako płatnicy podatków w Republice Łotewskiej. Do rejestracji niezbędne są:
-zgłoszenie w sprawie wpisania do Rejestru Handlowego,
-dokumenty potwierdzające rejestrację firmy zagranicznej w jej macierzystym kraju lub notarialnie poświadczona kopia takiego dokumentu,
-zezwolenie spółki matki na założenie filii na Łotwie,
-umowa założycielska (statut) firmy zagranicznej lub notarialnie poświadczona kopia tego dokumentu,
-potwierdzenie pełnomocnictwa osoby upoważnionej do reprezentowania firmy zagranicznej we wszystkich czynnościach związanych z filią oraz zakresu tego upoważnienia.
Również w tym wypadku dokumenty wydane za granicą powinny być przetłumaczone na język łotewski i potwierdzone notarialnie.
Na Łotwie funkcjonuje również tzw. samozatrudnienie polegające na prowadzeniu indywidualnej działalności gospodarczej. Obowiązkiem osoby fizycznej, która prowadzi tego rodzaju biznes, jest przede wszystkim wpisanie się jednoosobowego przedsiębiorcy do Rejestru Handlowego. Jest to jednak wymagane tylko w dwóch wypadkach. Po pierwsze wtedy, gdy uzyskany przez taką osobę roczny obrót przekracza 200 tys. łatów (ok. 370 tys. dolarów). Po drugie, jeżeli obrót ten jest większy niż 20 tys. łatów (ok. 37 tys. dolarów), a indywidualny przedsiębiorca zatrudnia w jednym czasie więcej niż pięciu pracowników.
Jeśli powyższe warunki nie zostały spełnione, osoba fizyczna może wystąpić o wpisanie jej do Rejestru Handlowego jako jednoosobowego przedsiębiorcy, ale nie jest to obowiązkowe.
Podstawę rejestracji stanowi zgłoszenie składane do Rejestru Przedsiębiorstw. Należy w nim podać:
-imię, nazwisko, PESEL oraz miejsce zamieszkania indywidualnego przedsiębiorcy,
-nazwę,
-adres siedziby, w której prowadzona jest firma,
- rodzaj działalności gospodarczej.
Firmy i osoby fizyczne mają na Łotwie do wyboru cztery rodzaje spółek:
-jawną,
-komandytową,
-z ograniczoną odpowiedzialnością,
-akcyjną.
Najczęściej zakładane są spółki z o.o. Forma spółki akcyjnej jest natomiast obowiązkowa dla banków i firm ubezpieczeniowych. Wszystkie muszą być wpisane do Rejestru Handlowego prowadzonego przez Rejestr Przedsiębiorstw.
Spółka jawna ma osobowość prawną. Powstaje na mocy umowy zawartej między kilkoma (co najmniej dwiema) osobami fizycznymi lub prawnymi. Jej współwłaściciele odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem za wszelkie zobowiązania wynikające z działalności gospodarczej podejmowanej w ramach spółki. Jeżeli kapitał spółki nie wystarcza na pokrycie zobowiązań, to współwłaściciele odpowiadają za nie solidarnie własnym majątkiem.
Spółka komandytowa także powstaje na podstawie umowy i jest odrębną osobą prawną. W jej skład wchodzi jeden lub większa liczba komplementariuszy i komandytariuszy. Komplementariusze ponoszą pełną odpowiedzialność za zobowiązania firmy, natomiast komandytariusze odpowiadają za nie jedynie do wysokości kapitałów wniesionych do spółki. Komplementariusz jest współudziałowcem czynnym i ma prawo do działania w imieniu spółki. Natomiast komandytariusz to udziałowiec bierny, który nie działa na bieżąco, służy jedynie spółce swoim kapitałem, odnosząc z tego tytułu odpowiednie korzyści finansowe.
Występując o wpis do Rejestru Handlowego spółki jawnej lub komandytowej, należy podać:
- imię, nazwisko, PESEL oraz miejsce zamieszkania każdego wspólnika, a dla osoby prawnej - nazwę, numer rejestracyjny oraz adres jej siedziby,
- nazwę spółki,
- formę prawną spółki,
- rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej.
W wypadku spółki komandytowej wniosek o wpis dodatkowo musi zawierać informacje o łącznej kwocie wkładów wniesionych przez komplementariuszy i komandytariuszy, co automatycznie wskazuje zakres ich odpowiedzialności.
Minimalny kapitał potrzebny do założenia spółki z o.o. wynosi 2 tys. łatów. Udziały mogą być sprzedawane tylko między wspólnikami. Nie dopuszcza się ich do publicznego obrotu na giełdzie. Nazwa spółki z o.o. powinna zawierać słowa "sabiedriba ar ierobetotu atbildibu" (w skrócie SIA) lub co najmniej nazwę "sabiedriba". Jest to odpowiednik polskiego określenia "spółka z ograniczoną odpowiedzialnością". Ponad połowa wspólników musi mieć stałe miejsce zamieszkania na Łotwie.
Do zarejestrowania spółki z o.o. w Rejestrze Handlowym potrzebne są następujące dokumenty:
-formularz wniosku z podpisami wszystkich założycieli, złożony w terminie 14 dni od daty podpisania statutu spółki,
-egzemplarz umowy spółki podpisany przez wspólników,
-protokół z pierwszego zebrania wspólników (podpisany przez nich) wraz z podaniem liczby udziałów,
-dokumenty podpisane przez wszystkich współwłaścicieli potwierdzające wartość zainwestowanego kapitału,
-informacje o wniesionych aportach rzeczowych (budynki, pojazdy, urządzenia),
-zaświadczenie z banku o wpłacie minimalnego kapitału,
-statut zgodnie z klasyfikatorem działalności gospodarczej w krajach UE (NACE) podpisany przez wszystkich udziałowców,
-dokumenty potwierdzające adres prawny spółki (np. umowa najmu lokalu czy nabycia własności budynku),
-wzory podpisów osób działających w imieniu spółki i upoważnionych do jej reprezentowania (np. dyrektor, księgowy) oraz kopie ich paszportów,
-kopie paszportów właścicieli spółki,
-potwierdzenie z banku o wpłacie 25 łatów za publikację ogłoszenia wpisu spółki z o.o. do rejestru w gazecie "Latvijas".
Zasady rejestracji spółki akcyjnej, powstającej w momencie podpisania umowy notarialnej, są zbliżone do tych, które dotyczą spółki z o.o. Także w tym wypadku ponad połowa akcjonariuszy musi mieć miejsce zamieszkania na terytorium Łotwy. Odpowiadają oni za zobowiązania spółki do kwoty równej wartości akcji. Minimalny kapitał spółki akcyjnej na Łotwie wynosi 25 tys. łatów.
Spółka akcyjna ma osobowość prawną. Zasadniczą różnicą w stosunku do spółki z o.o. jest to, że akcje są przedmiotem obrotu giełdowego, a więc mogą przechodzić w ręce osób spoza początkowego grona akcjonariuszy.
Przedsiębiorcy mogą płacić na Łotwie (w zależności od rodzaju działalności) następujące rodzaje podatków:
-dochodowy od przedsiębiorstw,
-od wartości dodanej (VAT),
-akcyzowy,
-dochodowy od osób fizycznych,
-socjalny (na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne),
-od nieruchomości,
-od gruntów,
-od surowców naturalnych,
-od opakowań,
-celny.
Podatkami tzw. państwowymi administruje Państwowa Służba Dochodów. Samorządy mają udział w podatkach: dochodowym, od nieruchomości oraz od zasobów naturalnych.
Wszystkie firmy (także zagraniczne) działające na Łotwie płacą 15-proc. podatek dochodowy od osób prawnych. Ostateczny termin jego rozliczenia za dany rok dla większości firm upływa 30 kwietnia następnego roku kalendarzowego. Tylko największe przedsiębiorstwa na złożenie ostatecznego zeznania mają czas do końca lipca.
Natomiast najmniejsze firmy korzystają ze zniżki podatkowej, która wynosi 20 proc. kwoty należnego podatku. Dotyczy to przedsiębiorstw, których: majątek nie przekracza 70 tys. łatów łotewskich, roczny obrót netto jest mniejszy niż 200 tys. łatów, liczba zatrudnianych w trakcie roku pracowników nie przekracza średnio 25 osób. Żeby firma mogła skorzystać ze wspomnianej zniżki, musi spełniać co najmniej dwa z tych warunków.
Najmniejsze firmy korzystają na Łotwie ze zniżki podatkowej, która wynosi 20 proc. należnej kwoty. Najwięksi inwestorzy mogą liczyć na trzyletnie wakacje podatkowe
Podatek dochodowy od osób prawnych na Łotwie płacą też przedsiębiorstwa zagraniczne nieprowadzące tam bezpośredniej działalności gospodarczej. Podstawą jego obliczenia są wówczas wpływy pochodzące od rezydentów łotewskich i stałych przedstawicielstw.
Od kwoty do opodatkowania można odliczyć wydatki poniesione na: rekreację, utrzymanie infrastruktury socjalnej, kary pieniężne, podatek dochodowy płacony poza Łotwą, wypłaty dla nierezydentów, wydatki na długoterminowe inwestycje i rezerwy, premie z tytułu ubezpieczenia na życie, wypłaty na fundusze emerytalne, otrzymane oprocentowanie, nadpłaty z tytułu podatku od surowców naturalnych, 40 proc. wydatków reprezentacyjnych, wydatki związane z wyceną majątku, straty udziałowców wymienione w dokumentacji wpływów i wydatków.
Inwestorzy zagraniczni, którzy zainwestują na Łotwie więcej niż 16,4 mln dolarów, w ciągu trzech lat mogą korzystać ze specjalnych wakacji w podatku dochodowym. Nie płacą go od przychodu równego 40 proc. zainwestowanej kwoty. Jednak aby mogły uzyskać taką ulgę, ich plan inwestycyjny musi być zaakceptowany przez rząd Łotwy.
Stawka podatku dochodowego od osób fizycznych jest liniowa i wynosi 25 proc. Jego płatnikami są zarówno rezydenci, jak i nierezydenci, czyli wszyscy uzyskujący dochody na Łotwie. Pracodawca co miesiąc potrąca swoim pracownikom zaliczki na poczet podatku dochodowego. Ostateczny termin rozliczenia z urzędem skarbowym to 1 kwietnia następnego roku kalendarzowego - dla osób prowadzących działalność gospodarczą na własny rachunek, albo 1 lutego następnego roku - dla tzw. pracowników najemnych.
Opodatkowaniu nie podlegają: -dywidendy od przedsiębiorstw,
-dochody z depozytów w instytucjach kredytowych,
-wypłaty z tytułu ubezpieczeń,
-wygrane pieniężne i rzeczowe w loteriach,
-alimenty,
-środki uzyskane w trakcie rozwodu na mocy orzeczenia sądowego,renty i emerytury państwowe oraz wypłaty z funduszy emerytalnych,
-stypendia,
-przychody ze spadków, z wyjątkiem tantiem i darowizn od osób fizycznych,
-premie pieniężne i rzeczowe za uczestnictwo w zawodach sportowych, jeżeli ich ogólna wartość nie przekracza 150 łatów albo 3 tys. łatów, jeśli pochodzą z zawodów międzynarodowych,
-zapomogi,
-rekompensaty (z wyjątkiem tych za niewykorzystany urlop),
-wpływy z produkcji rolnej do wysokości 3 tys. łatów,
-subsydia do produkcji rolnej.
Dla osób, które nie uzyskały certyfikatu łotewskiej rezydencji podatkowej, tzn. nie przeniosły tam definitywnie wszystkich swoich interesów, nie tylko gospodarczych, lecz także osobistych, istotna jest polsko-łotewska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Została podpisana 17 listopada 1993 r. (DzU nr 53, poz. 285), a obowiązuje od 1 stycznia 1995 r. Przewiduje tzw. metodę wyłączenia z progresją. Oznacza to, że dochody uzyskane na Łotwie nie są opodatkowane w Polsce. Muszą być jedynie brane pod uwagę w celu ustalenia tzw. efektywnej stawki podatkowej. Dodaje się je zatem do dochodów z Polski i na tej podstawie określa właściwą stawkę krajowego PIT. Podatek odprowadza się jednak wyłącznie od kwot zarobionych w Polsce, pomijając te uzyskane na Łotwie.
Przedsiębiorstwa, których obrót w ciągu ostatnich 12 miesięcy przekroczył 10 tys. łatów, muszą na Łotwie zarejestrować się w Państwowej Służbie Dochodów jako podatnicy VAT. Jego podstawowa stawka wynosi 18 proc., obniżone zaś 5 proc. i 0 proc.
Stawka 5-proc. obejmuje m.in.: książki, usługi hotelarskie, niektóre artykuły dla noworodków, farmaceutyki, dostawy ciepłej i zimnej wody, bilety na imprezy sportowe, zakwaterowanie w hotelach. Stawka zerowa dotyczy: eksportu, usług określanych jako "niedostarczane na teren Łotwy" (not supplied within Latvia), towarów i usług związanych z utrzymaniem i serwisem transportu międzynarodowego, niektórych usług turystycznych, usług świadczonych przez osoby niebędące łotewskimi rezydentami. Ze zwolnienia z VAT korzystają m.in.: niektóre usługi edukacyjne i kulturalne, sprzedaż udziałów i używanych nieruchomości, sprzedaż loteryjna.
Zwroty VAT dokonywane są do 15. dnia miesiąca następującego po okresie opodatkowania. Roczną deklarację VAT trzeba przedstawić w urzędzie skarbowym do 1 kwietnia roku następnego.
Podatek akcyzowy naliczany jest na Łotwie od:
-napojów bezalkoholowych (2 łaty za 100 litrów),
-kawy (50 łatów za 100 kilogramów),
-piwa (1,22 łata za 100 litrów od każdego procentu zawartości alkoholu, ale nie mniej niż 2 łaty),
-wina i innych napojów fermentujących (30 łatów za 100 litrów),
-napojów alkoholowych do 15 proc. zawartości alkoholu (42 łaty za 100 litrów),
-napojów alkoholowych o zawartości alkoholu od 15 do 22 proc. (70 łatów za 100 litrów),
-innych napojów spirytusowych i alkoholowych (550 łatów za 100 litrów),
-papierosów (17,8 łata za 1000 papierosów albo 32,2 proc. ceny detalicznej),
-samochodów (zależą od ich ceny oraz wieku, wynoszą od 75 do 250 łatów),cygar (11 łatów za 100 cygar),
-tytoniu (od 13 do 21 łatów za 1000 gramów),
-benzyny i olejów napędowych (od 148 do 255 łatów za 1000 litrów),
-olejów silnikowych (76 łatów za 1000 litrów),
-nośników energetycznych służących do ogrzewania (13 łatów za 1000 litrów).
Akcyzę płacą sprzedawcy towarów w rozliczeniu miesięcznym.
Przedsiębiorcy będący łotewskimi rezydentami, pracownicy łotewskich firm, osoby zatrudnione przez nierezydentów, pracujący na zasadzie samozatrudnienia, a nawet emigranci, którzy znaleźli pracę na Łotwie, płacą tam obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, czyli tzw. podatek socjalny. Ustala się go od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia podatku dochodowego, odpowiednio od osób fizycznych bądź prawnych. Stawka podatku socjalnego dla pracodawców wynosi 24,09 proc., dla pracowników zaś - 9 proc. dochodu. Jego łączny wymiar to 33,09 proc. Odprowadzany jest raz na miesiąc.
Inaczej kształtują się stawki podatku socjalnego dla samozatrudnionych. Jeśli są rezydentami Łotwy, płacą 30,27 proc., nierezydenci zaś - 33 proc.
Do podstawy naliczania podatku socjalnego nie są wliczane: renty i emerytury państwowe, wypłaty z funduszy emerytalnych, rekompensaty, dodatki z tytułu uszczerbku na zdrowiu prowadzącego do utraty zdolności do pracy, stypendia, wpływy z tytułu praw autorskich, inne wypłaty socjalne.
Łotewska ustawa o podatku od zasobów naturalnych przewiduje możliwość pobierania specjalnego podatku od użytkowania w działalności gospodarczej niektórych zasobów naturalnych oraz od zanieczyszczania środowiska naturalnego.
Płacą go osoby fizyczne i prawne, które wykorzystują przy produkcji substancje i opakowania szkodliwe dla środowiska, radioaktywne, pozostawiają do składowania na Łotwie odpady, emitują gaz cieplarniany. Wpływy z tego podatku trafiają do budżetu państwa, który przeznacza je na cele ochrony środowiska naturalnego.
Przepisy łotewskie zawierają specjalne limity zanieczyszczeń. Jeśli nie są one przekraczane, podatek naliczany jest według stawki bazowej (są one różne w zależności od stopnia szkodliwości zanieczyszczenia). Potem rosną, nawet trzykrotnie.
Jednocześnie przedsiębiorcy, którzy finansują przedsięwzięcia mające na celu ograniczanie zanieczyszczenia środowiska lub wdrażają programy dotyczące utylizacji opakowań, mogą korzystać z różnych ulg podatkowych, np. polegających na nieobciążaniu podatkiem dochodowym przychodu do wysokości kwoty zainwestowanej w przedsięwzięcie z zakresu ochrony środowiska.
Firmy działające w łotewskich specjalnych strefach ekonomicznych i tzw. wolnych portach korzystają z istotnych udogodnień podatkowych. Wynikają one u ustawy o stosowaniu podatków w wolnych portach i specjalnych strefach ekonomicznych z 2001 r. Można z nich skorzystać pod warunkiem uzyskania pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy lub portu. Wydają je zarządy tych obszarów firmom, które mają tam swoją siedzibę.
Na Łotwie działają dwie specjalne strefy ekonomiczne: w Liepai i Rezekne, oraz dwa wolne porty - w Rydze i Ventspils. Stosowane w nich preferencyjne warunki podatkowe polegają na:
-80-proc. lub 100-proc. uldze w podatku od nieruchomości,
-80-proc. uldze w podatku dochodowym od przedsiębiorstw (dotyczy dochodu uzyskanego na terenie strefy lub portu),
-80-proc. uldze w podatku od dywidend, opłat z tytułu zarządzania i płatności za wykorzystanie własności intelektualnej,
-zerowej stawce VAT na większość towarów i usług dostarczanych na teren strefy bądź portu wraz z ich magazynowaniem,
-wyłączeniu z VAT, podatku akcyzowego i opłat celnych od towarów sprowadzanych do wolnych stref z zagranicy,
-wyłączeniu z VAT eksportu z wolnych stref i portów.W sumie ulgi podatkowe nie mogą jednak przekroczyć 50 proc. kwoty zainwestowanej przez przedsiębiorcę w wolnej strefie ekonomicznej lub na terenie wolnego portu.
Przedsiębiorca zagraniczny, a więc także polski, może właściwie bez ograniczeń kupować na Łotwie nieruchomości, mieszkania, a nawet działki rekreacyjne. Jeżeli należą one do państwa, to sprzedawane są w drodze przetargu. Prywatne - na podstawie umowy cywilnoprawnej spisanej przed notariuszem. Jedyne ograniczenia w zakupie ziemi dotyczą terenów położonych w pobliżu granicy państwowej oraz przeznaczonych do zalesienia.
Wielu zagranicznych przedsiębiorców zamiast zakupu decyduje się na wynajem nieruchomości na Łotwie. Najdroższa pod tym względem jest Ryga, gdzie miesięcznie za wynajęcie metra kwadratowego biura trzeba zapłacić od 5 do 17 dolarów, a magazynu - od 3 do 10 dolarów.
O tym, jak założyć firmę w innych krajach, czytaj: Własna firma za granicą
Stawki podatku dochodowego
Od niektórych rodzajów przychodów zapłacimy:
-od dywidend - 10 proc. (od osób fizycznych),
-z tytułu zarządzania i konsultingu - 10 proc.,
-tantiemy za dzieła literackie, sztuki, filmy, nagrania wideo i audio - 15 proc.,
-inne przychody z tytułu praw do własności intelektualnej - 5 proc.
-z tytułu wykorzystania własności na Łotwie - 5 proc.,
-ze sprzedaży papierów wartościowych - 10 proc.,
-ze sprzedaży nieruchomości na Łotwie - 25 proc.
Rejestracja - ile trwa i kosztuje
Zgodnie z ustawą o wprowadzeniu kodeksu handlowego analiza zgłoszenia rejestracyjnego firmy może trwać 30 dni. W praktyce jednak okres ten jest krótszy. Jeśli wniesiona zostanie opłata standardowa, z reguły okres ten nie przekracza 14 dni.
Za podwójną stawkę można go skrócić do czterech dni roboczych, a za potrójną nawet do dwóch dni. Opłaty standardowe wynoszą:
- przedsiębiorca jednoosobowy, filia przedsiębiorcy łotewskiego lub filia przedsiębiorcy zagranicznego - 37 dolarów,
- spółka jawna, komandytowa i z o.o. - 185 dolarów,
- spółka akcyjna - 463 dolary.
Ambasada RP na Łotwie
LV-1010 Ryga
ul. Mednieku 6b
tel. 00371 703 15 00
Wydział Ekonomiczno-Handlowy Ambasady RP na Łotwie
LV-1010 Ryga ul. Mednieku 6b
tel. 00371 703 15 07
Polskie Centrum Informacji
LV-1010 Ryga
ul. Rupniecibas 11-20
tel.: 00371 732 44 23
www.polinfo.lv/p/biznes.php/p/
Ambasada Republiki Łotewskiej w Polsce
03-928 Warszawa
ul. Królowej Aldony 19
tel. 0048 22 617 43 89
Polsko-Łotewska Izba Handlowo-Przemysłowa
00-074 Warszawa
ul. Trębacka 4
tel. 0048 22 630 97 02
Polsko-Litewska Izba Gospodarcza Rynków Wschodnich
16-400 Suwałki
ul. Kościuszki 76
tel.: 0087 563 26 00
www.plig.org.pl/rynkiwschodnie_lotwa.html
Komentarz
Hanna Filipczyk, doradca podatkowy w spółce Accreo Taxand
Polscy przedsiębiorcy prowadzą na Łotwie działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na handlu, zarówno detalicznym, jak i hurtowym. Inwestują również w nieruchomości, a w niewielkim stopniu także w przemysł przetwórczy. Są to jednak raczej nieduże zakłady.
O atrakcyjności Łotwy dla naszych inwestorów decyduje przynależność tego państwa do Unii Europejskiej i bliskość chłonnego rynku rosyjskiego.
Nie bez znaczenia są też stosunkowo niskie i nieskomplikowane podatki. Jak pokazuje niedawny raport Eurostatu i Komisji Europejskiej "Taxation trends in the European Union 1995 - 2005", łotewskie ciężary podatkowe są jednymi z najmniejszych we Wspólnocie.
Nasi przedsiębiorcy, którzy już się zdecydowali rozpocząć prowadzenie biznesu na Łotwie, wskazują również na otwartość mieszkańców tego kraju oraz wyjątkowo przyjazne tzw. środowisko informatyczne. Wiele spraw można bowiem załatwić drogą elektroniczną.
Nie wszystko jednak układa się doskonale. Do inwestycji na znacznie szerszą skalę zniechęca to, że sama Łotwa jest rynkiem stosunkowo niewielkim. Wielu przedsiębiorców ciągle też obawia się o terminowość płatności i solidność łotewskich partnerów. Niekiedy kłopotliwe w prowadzeniu działalności okazują się, jeszcze nie całkiem przezwyciężone, przeszkody biurokratyczne.
W efekcie mimo wciąż rosnącej wymiany handlowej między Polską a Łotwą wielkość naszych inwestycji w tym kraju nadal jest nieadekwatna do oferowanych przez ten rynek możliwości.
