Choć [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=294720]ustawa z 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2008 r. nr 237, poz. 1652)[/link] obowiązuje od prawie roku, nie ma jasności, jak stosować wprowadzone przez nią regulacje.

To dlatego Ogólnopolska Baza Pracodawców Osób Niepełnosprawnych zebrała wszystkie pytania i wystąpiła o odpowiedzi do Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (BON). Zrobiła to w jednym piśmie i w jednym dokumencie BON odpowiedziało.

To dlatego wszystkie przedstawione w tekście interpretacje są z 30 września 2009 r. i mają jedną sygnaturę: BON-I-52312-57a-1-LK/2009.

[srodtytul]Dodatkowa pomoc w INF-D-P[/srodtytul]

Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje na wynagrodzenie pracownika w części finansowanej z innych środków publicznych, np. z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (zfron). W związku z tym pracodawcy pytają, w jaki sposób mają poinformować PFRON o otrzymanej pomocy de minimis.

Zwłaszcza w sytuacji, w której ze środków zfron finansują w ramach zapewnienia podstawowej i specjalistycznej opieki medycznej wynagrodzenie przykładowo niepełnosprawnej pielęgniarki lub lekarza, a zaświadczenie o pomocy de minimis uzyskają dopiero po około dwóch miesiącach od wypłaty wynagrodzenia.

Problem pojawia się również w sytuacji, w której pracodawca ma wykazać uzyskaną pomoc publiczną z urzędu pracy (środki Funduszu Pracy) na prace interwencyjne, która jest wypłacana co dwa miesiące. Czy w poz. 41 i 37 INF-D-P ma wykazać ją w miesiącu uzyskania, czy powinien dokonać podziału na poszczególne miesiące sprawozdawcze?

W jaki sposób poinformować o uzyskanej pomocy PFRON, wskazując jako dzień udzielenia pomocy datę podpisania umowy czy datę wypłaty środków?

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 1.[/b]

[b]w sprawie informowania o pomocy z innych środków publicznych[/b]

Kwoty kosztów płacy sfinansowanie ze środków publicznych (a więc także w ramach pomocy publicznej ze środków zfron) należy wykazać odpowiednio w poz. 37 i 41 INF-D-P stanowiącej załącznik do rozporządzenia MPiPS z 9 stycznia 2009 r. w sprawie miesięcznego dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (DzU nr 8, poz. 43).

Jeżeli kwoty uzyskane ze środków publicznych za okres dłuższy niż okresy miesięczne dotyczyły wynagrodzeń pracownika za poszczególne miesiące, to należy w INF-D-P przyporządkować odpowiednią część uzyskanej kwoty do wynagrodzenia pracownika za właściwy miesiąc.

Ponadto pracodawca składa informację, o której mowa w art. 37 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=185281]ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (DzU z 2007 r. nr 59, poz. 404 ze zm.)[/link].[/ramka]

[srodtytul]Uwaga przy schorzeniach specjalnych[/srodtytul]

Pracodawca, który zatrudnia niepełnosprawnych z tzw. specjalnymi schorzeniami, może zyskać dodatkowe przywileje w zakresie uzyskiwania dofinansowań wynagrodzeń tych osób.

Chodzi o przyjęcie do załogi chorych psychicznie, upośledzonych umysłowo, epileptyków bądź niewidomych. Bo tylko kody 01-U, 02-P, 04-O, 06-E to tzw. schorzenia specjalne (szczególne), które uprawniają do zwiększonego dofinansowania na podstawie art. 26a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=257066]ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2008 r. nr 14, poz. 92 ze zm., dalej ustawa o rehabilitacji).[/link]

Ale najwięcej wątpliwości jest z chorobami narządu wzroku, które w orzeczeniu o niepełnosprawności są określone kodem 04-0. Czy na wynagrodzenia pracowników z takim schorzeniem można otrzymać zwiększone dofinansowanie z PFRON?

A co, jeżeli brak jest kodu w orzeczeniu, natomiast w decyzji wydanej np. przez ZUS jest zapis „z tytułu wzroku” – stopień umiarkowany?

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 2.[/b]

[b]w sprawie udokumentowania choroby wzroku (kod 04-0)[/b]

Gdy z orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność pracownika nie wynika jednoznacznie, że jest on osobą niewidomą, należy uzyskać dodatkowo zaświadczenie

lekarza specjalisty to potwierdzające, z tym że kod 04-O, który może oznaczać inne dysfunkcje narządu wzroku – nadany osobie o znacznym stopniu niepełnosprawności, bezspornie oznacza, że osoba ta jest niewidoma w świetle kryteriów orzeczniczych stosowanych przez zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności.

Takie udokumentowanie pozwala na uzyskanie zwiększonej kwoty dofinansowania wynagrodzeń osób niepełnosprawnych.[/ramka]

[srodtytul]JAK LICZYĆ KOSZTY PŁACY PO 1 STYCZNIA 2009 r.[/srodtytul]

Które składniki można uwzględnić w wynagrodzeniu brutto? Czy doliczyć do niego obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne zapłacone dopiero po wystąpieniu do PFRON o pieniądze?

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 3.[/b]

[b]w sprawie składników wliczanych do kosztów płacy[/b]

Zgodnie z art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji koszty płacy obejmują wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia i obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Wdrażanie definicji prawa wspólnotowego na grunt krajowy musi odnosić się do instytucji funkcjonujących w prawie krajowym.

Na przykład dodatki, o których mowa w art. 2 pkt 15 lit. C rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (DzUrz WE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., str. 3), które mogą być zaliczone do kosztów płacy, wliczane są w polskim systemie prawnym do wynagrodzenia brutto, toteż nie zostały odrębnie wyszczególnione w definicji ustawowej.

Z kolei przepis art. 2 pkt 15 lit. A tego rozporządzenia odnosi się do wynagrodzenia, a nie wszelkich świadczeń otrzymywanych przez pracownika.

Dlatego za wynagrodzenie brutto należy uznać kwoty wypłacane pracownikowi, które mają charakter wynagrodzenia, a nie np. zasiłku, deputatu czy ekwiwalentu.

W dotychczasowym systemie dofinansowań pojęciem wynagrodzenia w najszerszym rozumieniu było wynagrodzenie osiągane. Należy więc uznać, że wynagrodzenie brutto może mieć nie szerszy zakres niż wynagrodzenie osiągane.

Władze krajowe zdecydowały się nie zawężać dotychczasowego zakresu pojęcia wynagrodzenia i przyjąć właśnie taki zakres jego rozumienia, jak miało to miejsce w przypadku wynagrodzenia osiąganego.

Do wynagrodzenia w tym rozumieniu wchodzą wynagrodzenia np. za czas pracy, choroby, godziny nadliczbowe, za okres wypowiedzenia itd., dodatki funkcyjne itd. oraz premie.

Natomiast nie mieszczą się w tym wynagrodzeniu ekwiwalenty, dodatki świadczeniowe, zasiłki, odszkodowania, zapomogi i odprawy.[/ramka]

Pracodawcy wciąż nie są pewni, jak wyliczać koszty płacy, które od początku tego roku są jedną z ważniejszych przesłanek przy uzyskiwaniu dofinansowań wynagrodzeń osób niepełnosprawnych. I to mimo że od wejścia w życie nowelizacji ustawy o rehabilitacji minął już prawie rok.

[srodtytul]Różne definicje[/srodtytul]

Pracodawcy wiedzą, czym są koszty płacy. W myśl art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji pojęcie to obejmuje:

- wynagrodzenie brutto,

- finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia oraz

- obowiązkowe składki na Fundusz Pracy (FP) i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP).

Jednak rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu (ogólne rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (DzUrz WE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., dalej rozporządzenie unijne) koszty płacy definiuje szerzej.

Każe je rozumieć jako cały koszt, jaki faktycznie ponosi beneficjent pomocy z tytułu zatrudnienia pracowników. I tym samym wskazuje, by obejmować nimi:

- wynagrodzenie brutto (przed opodatkowaniem),

- składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne oraz

- koszty opieki nad dziećmi i nad rodzicami.

W tym kontekście powstaje wątpliwość. Czy prawidłowe jest utożsamianie pojęcia „koszty płacy” z pojęciem „wynagrodzenie osiągane”, które funkcjonowało w art. 26a ustawy o rehabilitacji w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.?

[srodtytul]Szeroka interpretacja[/srodtytul]

W orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wynagrodzenie za pracę jest interpretowane szeroko. Obejmuje świadczenia chorobowe, odprawy wypłacane w przypadku zwolnień z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, odprawy emerytalne i rentowe, gratyfikacje dla odchodzących z pracy, różnego rodzaju udogodnienia i urządzenia dostarczane pracownikom przez pracodawcę, mające podwyższyć atrakcyjność zatrudnienia.

Zatem sposób interpretacji pojęcia „koszty płacy” przez pryzmat rozporządzenia unijnego powinien być także możliwie szeroki. Zwłaszcza że od tego może zależeć rzeczywista wysokość uzyskanego dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

[srodtytul]W czym tkwi problem[/srodtytul]

Mamy więc kolejną wątpliwość. Co wliczać do kosztów płacy poza w szczególności wynagrodzeniem za pracę (w tym w godzinach nadliczbowych i porze nocnej), wynagrodzeniem za okres przestoju, wynagrodzeniem za czas korzystania przez pracownika z urlopu wypoczynkowego, w tym urlopu dodatkowego, wynagrodzeniem tzw. chorobowym, premiami regulaminowymi, uznaniowymi i o konstrukcji mieszanej, nagrodami jubileuszowymi, dodatkami stażowymi i funkcyjnymi?

Czy możliwe jest zaliczenie do nich także ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, dodatków o świadczeniowym charakterze (np. mieszkaniowych), odpraw, zapomóg czy odszkodowań (np. za skrócenie okresu wypowiedzenia)?

[b]Odpowiedź BON w 3 stanowisku jest jednoznacznie negatywna.[/b]

Dla pracodawców niejasne jest również, czy warunkiem otrzymania dofinansowania wynagrodzeń w 2009 i 2010 r. jest opłacenie składek ZUS (np. za wrzesień) przed wysłaniem wniosku o dofinansowanie, jeżeli wynagrodzenia za ten miesiąc były wypłacone do 10 października 2009 r.

Pytają też, czy konieczna jest zapłata składek ZUS w terminie, o którym mówi [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=01E934F8E8C52292F23E32182E640DF4?n=1&id=184677&wid=327789]ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585).[/link]

Nie wiedzą, co byłoby w sytuacji, w której pracodawca nie dotrzymałby tego terminu, ale składki w końcu zapłacił? Czy pomoc ta, wobec tego, że pracodawca faktycznie poniósł koszty płacy, byłaby należna?

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 4.[/b]

[b]w sprawie opłacania składek ZUS przed wystąpieniem o dofinansowanie[/b]

Dodatkowo informujemy, że w sytuacji wystąpienia do PFRON o dofinansowanie przed zapłatą składek ZUS, wypełniając INF-D-P, należało wykazać pełną kwotę kosztów płacy, a więc wynagrodzenie brutto (o ile zostało wypłacone do dnia złożenia INF-D-P) wraz ze składkami naliczonymi od tego wynagrodzenia oraz składkami na FP i FGŚP, których termin zapłaty przypadał na 15 listopada 2009 roku.

Nie oznacza to jednak, że pracodawca może wykazać całą kwotę kosztów płacy, a w rzeczywistości opłacić tylko część tych kosztów otrzymując subsydium płacowe ustalone przy użyciu limitu pełnych kosztów płacy. Należy mieć na uwadze definicję kosztów płacy zawartą w art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji, zgodnie z którą kosztami płacy są koszty faktycznie poniesione.

Gdyby pracodawca nie uiścił kwoty składek, to okoliczność ta może być zweryfikowana np. przez PFRON, począwszy od dnia upływu terminu wynikającego z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=01E934F8E8C52292F23E32182E640DF4?n=1&id=184677&wid=327789]ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm.)[/link].

Jeżeli np. podczas kontroli PFRON stwierdzi, że koszty płacy nie zostały w pełni w rzeczywistości poniesione, a okoliczność ta spowodowała zawyżenie uprzednio wykazanej kwoty dofinansowania do wypłaty, to pracodawca ma obowiązek skorygować INF-D-P, obniżając dofinansowanie do kwoty nieprzekraczającej prawidłowo ustalonych kwot, tj. kwoty bazowej dofinansowania, kwoty limitu kosztów płacy ani kwoty kosztów płacy niesfinansowanych ze środków publicznych.

W tym przypadku wartości ustalane na podstawie kwoty kosztów płacy (tj. kwota kosztów płacy, limit kosztów płacy i kwota kosztów płacy niesfinansowanych ze środków publicznych) muszą zostać obliczone z pominięciem kwoty nieopłaconych składek wymienionych w art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji. [/ramka]

W tej sytuacji pracodawca ma także obowiązek zwrotu kwoty dofinansowania stanowiącej różnicę między kwotą ustaloną w zwykłej INF-D-P a kwotą dofinansowania ustaloną w korygującej INF-D-P. Do tej kwoty należy doliczyć odsetki, o których mowa w art. 49e ustawy o rehabilitacji.

[srodtytul] NAJPIERW EFEKT ZACHĘTY, POTEM SUBSYDIA[/srodtytul]

Aby pracodawca mógł uzyskać dopłatę do pensji niepełnosprawnego, jego zatrudnienie musi spowodować wzrost zatrudnienia ogółem i osób niepełnosprawnych

Taka jest zasada. Prosta jedynie teoretycznie.

[srodtytul]Niejasny przepis[/srodtytul]

Sporo kłopotów przy występowaniu o dofinansowanie sprawia pracodawcom art. 26b ust. 4 ustawy o rehabilitacji. Stanowi on, że jeżeli zatrudnienie nowych pracowników niepełnosprawnych w danym miesiącu, u pracodawcy wykonującego działalność gospodarczą, nie powoduje wzrostu netto zatrudnienia ogółem i wzrostu netto zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych, miesięczne dofinansowanie na nowo zatrudnionego pracownika niepełnosprawnego nie przysługuje.

Ale pod warunkiem, że jego przyjęcie nastąpiło w wyniku rozwiązania umowy o pracę z innym pracownikiem. Dofinansowanie należy się jednak, jeśli umowa o pracę z poprzednim podwładnym uległa rozwiązaniu:

- z przyczyn określonych w art. 52 § 1 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037]kodeksu pracy[/link],

- za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika,

- na mocy porozumienia stron,

- wskutek przejścia pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy,

- z upływem czasu, na jaki została zawarta,

- z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.

[srodtytul]Niekoniecznie jeden za jednego[/srodtytul]

Czy jeśli zatem nie ma tzw. efektu zachęty (nie został w danym miesiącu wykazany wzrost zatrudnienia ogółem i niepełnosprawnych w stosunku do 12 miesięcy wstecz), to aby móc dostać dofinansowanie za każdego nowo zatrudnionego niepełnosprawnego pracownika, należałoby go przyjąć na miejsce innego, którego rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z przyczyn określonych w art. 26b ust. 4 lub art. 26b ust. 5 ustawy o rehabilitacji?

Czy pracodawcy mogą szukać takiego pracownika, cofając się np. do początków istnienia firmy?

A może mają zachować strukturę zatrudnienia (pracownik administracji za pracownika z administracji?

BON uważa, że dla uzyskania dofinansowania liczy się przede wszystkim powstanie efektu zachęty

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 5.[/b]

[b]w sprawie dofinansowania pensji nowo zatrudnionego niepełnosprawnego[/b]

12-miesięczny okres poprzedzający miesiąc zatrudnienia pracownika, na którego pracodawca zamierza uzyskać dofinansowanie wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, odnosi się do badania, czy zatrudnienie tego pracownika spowodowało wzrost netto stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych i wzrost netto stanu zatrudnienia ogółem.

Natomiast przepisy art. 26 ust. 4 pkt 1 – 6 i art. 26b ust. 5 ustawy o rehabilitacji nie uzależniają stwierdzenia istnienia efektu zachęty na ich podstawie od ustania we wspomnianym 12-miesięcznym okresie stosunku pracy z poprzednikiem osoby niepełnosprawnej na danym etacie.[/ramka]

[srodtytul]Nieuzasadnione zwolnienie bez wypowiedzenia[/srodtytul]

Jeśli pracodawca zwolni dyscyplinarnie pracownika na podstawie art. 52 § 1 k.p., to na zatrudnionego w jego miejsce niepełnosprawnego przysługuje mu dofinansowanie i to bez wykazywania efektu zachęty.

Ale co ma zrobić z otrzymanymi pieniędzmi, jeśli zwolniony odwołał się do sądu pracy, który np. po trzech latach uznał, że nie było podstaw do rozwiązania stosunku pracy w ten sposób, a uzasadnione było wypowiedzenie umowy o pracę przez pracodawcę?

Czy są one w takiej sytuacji pomocą nienależną?

Z odpowiedzi BON można wnioskować, że dofinansowanie – jako pomoc nienależną – trzeba zwrócić

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 6.[/b]

[b]w sprawie dofinansowania po bezpodstawnej dyscyplinarce[/b]

W opisanej sytuacji dofinansowanie nie będzie przysługiwało, jeżeli w miesiącu podjęcia zatrudnienia przez pracownika nie zanotowano wzrostu netto stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych i stanu zatrudnienia ogółem, ponieważ zatrudnienie poprzednika osoby niepełnosprawnej nie ustało w okolicznościach określonych w art. 26b ust. 4 lub 5 ustawy.[/ramka]

[srodtytul]Po utracie pełnosprawności[/srodtytul]

Pracodawcy nie wiedzą, jak wykazać efekt zachęty, gdy przyjmują do pracy pracownika pełnosprawnego (np. 1 czerwca 2009 r.), który w trakcie zatrudnienia uzyskuje status osoby niepełnosprawnej. Załóżmy, że w grudniu 2009 r. przynosi orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.

BON w takiej sytuacji uzależnia dofinansowanie od wykazania efektu zachęty w czerwcu, czyli w miesiącu zatrudnienia, a nie dostarczenia orzeczenia o niepełnosprawności

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 7.[/b]

[b]w sprawie uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności w trakcie zatrudnienia[/b]

W przypadku pracownika zatrudnionego w czerwcu, który stał się niepełnosprawny w grudniu 2009 r., należy zgodnie z objaśnieniem do informacji INF-D-P, stanowiącej załącznik do [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=297665]rozporządzenia MPiPS z 9 stycznia 2009 r. w sprawie miesięcznego dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (DzU nr 8, poz. 43)[/link], wykazać efekt zachęty w czerwcu 2009 r. Należy to uczynić przez jednorazowe wypełnienie w INF-D-P np. za grudzień danych w poz. 35 i 36 odnoszących się do czerwca. Rozwiązanie to pozwala na niewypełnienie informacji zerowych za czerwiec.

W opisanym przypadku dane wykazywane we wniosku Wn-D nie będą stanowiły danych kontrolnych wobec danych z INF-D-P, ponieważ dane w Wn-D dotyczą zawsze okresu sprawozdawczego. Nieprawidłowe byłoby także wypełnienie Wn-D za czerwiec tylko po to, by wykazać w nim zatrudnienie nowego pracownika, jeżeli za ten miesiąc pracodawca nie ubiega się o dofinansowanie. Przyjęte rozwiązanie minimalizuje liczbę wypełnianych formularzy, zapewniając PFRON niezbędne dane do udzielenia dofinansowania.[/ramka]

[srodtytul]Stary czy nowy pracownik[/srodtytul]

Pracodawca nie musi wykazywać wzrostu zatrudnienia na tzw. starego pracownika, by móc wnioskować o dofinansowanie jego pensji. Ma taki obowiązek przy nowo zatrudnionym. Ale kto jest starym pracownikiem w świetle przepisów ustawy o rehabilitacji i przypisów do druku INF-D-P?

Czy tylko ten zatrudniony przed 1 stycznia 2009 r.?

A jak traktować tego, który był zatrudniony do 31 grudnia 2008 r. i ponownie wrócił do pracy 1 marca 2009 r.?

To kolejne wątpliwości pracodawców. BON je rozwiewa

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 8.[/b]

[b]w sprawie definicji starego pracownika[/b]

Pracownikami niebędącymi pracownikami nowo zatrudnionymi są pracownicy, o których mowa w art. 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=294720]ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2008 r. nr 237, poz. 1652)[/link], pracownicy zatrudnieni przed dniem wejścia w życie rozporządzenia KE oraz pracownicy, na których pracodawca uzyskiwał subsydia płacowe.

Istotne jest więc przede wszystkim to, by data rekrutacji pracownika przypadała przed 1 stycznia 2009 r. Pracownik, o którym mowa w pytaniu, nie będzie należał do tej grupy i konieczne będzie ustalenie istnienia efektu zachęty w marcu 2009 r.[/ramka]

[srodtytul]Nowy etat, ale bez wsparcia[/srodtytul]

Jak wypełnić INF-D-P i otrzymać dofinansowanie wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, dla którego pracodawca specjalnie stworzył nowe stanowisko pracy, ale w miesiącu jego zatrudnienia nie wystąpił efekt zachęty ani nie został on zatrudniony na miejsce innego pracownika, z którym rozwiązano stosunek pracy w sposób określony w art. 26b ust. 4 i 5 ustawy o rehabilitacji? Tak brzmi kolejne pytanie pracodawców, z którym musiało się zmierzyć BON. A jego odpowiedź jest zawarta w stanowisku 9.

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 9.[/b]

[b]w sprawie braku dofinansowania przy nowym stanowisku pracy[/b]

Efekt zachęty istnieje, co do zasady, jeżeli pracodawca zanotował wzrost stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych i stanu zatrudnienia ogółem. Wyjątek od tej zasady przewidują art. 41 ust. 4 rozporządzenia Komisji nr 800/2008 oraz art. 26b ust. 4 pkt 1 – 6 i art. 26b ust. 5 ustawy o rehabilitacji, dotyczący jedynie zastępowania jednego pracownika innym. Skoro w przedstawionej sytuacji nie dochodzi do zastępowania pracownika innym, to nie można zastosować wspomnianego wyjątku.

Wyłącznym kryterium oceny efektu zachęty jest wtedy wzrost netto stanu zatrudnienia ogółem i stanu zatrudnienia niepełnosprawnych. W razie niezanotowania wzrostu netto tych stanów zatrudnienia efekt zachęty nie istnieje, a w konsekwencji dofinansowanie nie przysługuje.[/ramka]

[srodtytul]Więcej wymogów[/srodtytul]

Pracodawcy zastanawiają się, dlaczego warunkiem uzyskania pomocy z PFRON jest równoczesne zwiększenie zatrudnienia ogółem i zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych. Wątpliwość jest uzasadniona, bo rozporządzenie unijne stanowi jedynie o wymogu zwiększenia zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych. Ale według BON niekoniecznie. Dlatego że władze krajowe mogą wprowadzić dodatkowe warunki udzielania pomocy w stanowisku 10.

[ramka][b]Odpowiedź BON Stanowisko 10.[/b]

[b]w sprawie wprowadzenia dodatkowych warunków udzielania pomocy[/b]

Władze krajowe mogą wprowadzać dodatkowe warunki udzielania pomocy przewidzianej w rozporządzeniach KE jej dotyczących. Przykładem takiego rozwiązania są np. mnożniki stopni niepełnosprawności.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (DzUrz WE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., str. 3) wymaga od władz krajowych zamierzających udzielać pomocy w danej formie określenia warunków uzyskania pomocy nie bardziej liberalnych niż określone w tym rozporządzeniu.[/ramka]

[i]Autorka jest dyrektorem ds. dofinansowań w firmie Ogólnopolska Baza Pracodawców Osób Niepełnosprawnych[/i]