Kaucja gwarancyjna w umowie o roboty budowlane

Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 25 maja 2016 r., V CSK 481/15.

Powódka, jako podwykonawca, zawarła umowę o roboty budowlane z konsorcjum spółek (w skład którego wchodziła pozwana spółka A.), które jako generalny wykonawca realizowały na rzecz inwestora - gminy miejskiej K. inwestycję budowlaną w postaci modernizacji miejskiego stadionu. W umowie postanowiono o zatrzymaniu 5 proc. wynagrodzenia na poczet kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie prac, co skutkowało pomniejszeniem płatności każdej z faktur o 5 proc. zatrzymanego wynagrodzenia. Połowa kaucji miała zostać zwrócona po odbiorze przedmiotu umowy, w terminie 30 dni od złożenia wniosku o zwrot, a pozostałe 50 proc., po zakończeniu okresu gwarancji. Konsorcjum zgłosiło gminie podwykonawców robót, w tym powódkę. Mimo upływu terminów do zwrotu zatrzymanej części wynagrodzenia i niezaistnienia podstaw do przeznaczenia kaucji na cele wskazane w umowie, zarówno konsorcjanci, jak i inwestor, uchylili się od realizacji wystosowanych przez powódkę wezwań. Powódka wystąpiła do sądu z pozwem o zapłatę, skierowanym przeciwko spółce A. oraz gminie. Sądy I i II instancji uznały, iż roszczenie pozwu w zakresie skierowanym przeciwko pozwanej spółce A. znajduje uzasadnienie w art. 647 k.c. w zw. z umową podwykonawczą. Upłynął bowiem wskazany w umowie termin od bezusterkowego odbioru obiektu, co wiązało się z obowiązkiem zwrotu połowy zatrzymanego wynagrodzenia. Natomiast odpowiedzialność pozwanej gminy sądy wywiodły z art. 647