Trzeci kontrakt o pracę mam zawiązać z pracownicą 2 grudnia 2015 r. Wcześniej łączyły mnie z nią dwa terminowe angaże: pierwszy – od 15 stycznia do 30 kwietnia 2015 r., a drugi od 1 lipca do 30 września 2015 r. Czy teraz muszę zawrzeć umowę na czas nieokreślony? – pyta czytelnik.
Zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawiązaniem bezterminowego angażu, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły terminowy kontrakt o pracę na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniego a nawiązaniem kolejnego angażu nie przekroczyła miesiąca.
Jakie wyjątki
Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania zadań służbowych na podstawie tej umowy poczytuje się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnego terminowego angażu.
Nie dotyczy to jednak terminowych kontraktów zawartych w celu:
- zastępstwa etatowca w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w firmie,
- wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.
Tak stanowi art. 25
1
k.p. Pamiętać trzeba jednak o zmianie tego przepisu od 22 lutego 2016 r. >patrz ramka.
Następny terminowy angaż nie przekształci się zatem w ten na czas nieokreślony (od dnia następującego po dacie ustania poprzedniego terminowego kontraktu o pracę), gdy strony:
- poprzednio tylko raz pod- pisały terminowy kontrakt o pracę,
- wcześniej zawarły np. dwa terminowe angaże, ale nie na następujące po sobie okresy,
- wprawdzie uprzednio wiązały dwa terminowe kontrakty o pracę na następujące po sobie okresy, ale przerwa między rozwiązaniem poprzedniego a nawiązaniem kolejnego przekroczyła miesiąc,
- podpisały aneks do pierwszej umowy zawartej na czas określony, w którym przedłużono okres wykonywania obowiązków służbowych na podstawie tej umowy.
Uwaga! Termin oznaczony w miesiącach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca (art. 112 kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 k.p.).
Miesięczny okres rozpoczyna się więc w dniu ustania drugiego terminowego angażu, a kończy z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego w miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca.
Odpowiadając czytelnikowi
Zawarcie planowanej od 2 grudnia 2015 r. umowy nie musi być tą na czas nieokreślony. Przerwa między ustaniem pierwszego angażu (30 kwietnia 2015 r.) a nawiązaniem kolejnego (1 lipca 2015 r.) przekroczyła bowiem miesiąc.
—Anna Borysewicz, adwokat
podstawa prawna: art. 25
1
ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 1502 ze zm.)
podstawa prawna: art. 112 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 121 ze zm.) w zw. z art. 300 k.p.
Jak będzie brzmiał art. 251 k.p. od 22 lutego 2016 r.
Art. 251
§ 1.
Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.
§ 2.
Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie, nowej umowy o pracę na czas określony w rozumieniu § 1.
§ 3.
Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż okres, o którym mowa w § 1, lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż liczba umów określona w tym przepisie, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie okresu, o którym mowa w § 1, lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
§ 4.
Przepisu § 1 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
§ 5.
Pracodawca zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o zawarciu umowy o pracę, o której mowa w § 4 pkt 4, wraz ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia.