W większości przypadków ugoda ma skutki prawne bardzo zbliżone do wyroku. Zawarcie ugody możliwe jest także poza postępowaniem czy przed jego wszczęciem. W praktyce zawezwanie do próby ugodowej przed sądem traktowane jest jako sposób na przerwanie biegu terminu przedawnienia jakiegoś roszczenia.
Zgodnie z art. 223 kodeksu postępowania cywilnego sąd powinien skłaniać strony do zawarcia ugody. Nie ma oczywiście uprawnień, aby ją nakazać przedsiębiorcy. Ustawodawca zawsze wychodzi z założenia, że lepiej jest, gdy strony porozumieją się z własnej woli. Gdy tak się dzieje, to osnowa ugody zawartej przed sądem powinna zostać wciągnięta do protokołu rozprawy i stwierdzona podpisami stron. Oczywiście sama treść ugody musi być jasna i nie pozostawiać żadnych wątpliwości. Po podpisaniu ugody żadna ze stron nie może żądać od sądu, aby dokonał jej wykładni bądź uzupełnienia. Tak więc przedsiębiorcy, decydując się na konkretne zapisy ugody, powinni dokładnie przeanalizować jej treść. Później trudno ją zakwestionować lub zmienić. Jedyna szansa w tym zakresie związana jest z wykazaniem, że zawarcie ugody spowodowane zostało błędem co do stanu faktycznego, który obie strony uważały w chwili jej zawierania za niewątpliwy. Nie można się jednak uchylić od skutków prawnych ugody z powodu późniejszego odnalezienia dowodów w zakresie roszczeń, których ugoda dotyczy.
