Inspektor pracy przeprowadził kontrolę ?w mojej firmie. W wydanym postanowieniu zadecydował o utajnieniu danych osobowych świadka. Rozstrzygnięcie to nie ma szczegółowego uzasadnienia. Czy inspektor może utajnić te informacje? – pyta czytelnik.
Tak, inspektor pracy może utajnić dane osobowe świadka oraz okoliczności umożliwiające ujawnienie jego tożsamości. Powodem tej anonimowości jest obawa przed jakimkolwiek uszczerbkiem lub zarzutem wobec osoby udzielającej informacji. Przy czym obawa ta musi być uzasadniona, tzn. zagrożenie negatywnymi dla składającego informacje następstwami musi być realne (z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia), a nie jedynie przewidywane teoretycznie (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 19 marca 2009 r., ?IV SA/Wr 569/08).
W sprawie tej inspektor wydaje postanowienie, do którego nie stosuje się przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Podlega ono odrębnej procedurze. Jego adresatem jest pracodawca, któremu przysługuje na nie zażalenie do okręgowego inspektora pracy. Postępowanie ?w sprawie zażalenia objęte jest tajemnicą służbową i toczy się bez udziału pracodawcy. Okręgowy inspektor utrzymuje je w mocy bądź też uwzględnia zażalenie, co oznacza, że postanowienie jest nieskuteczne. Jednak ?w razie uwzględnienia zażalenia ochrona osoby składającej informację jest w pewnym stopniu podtrzymywana. Zniszczeniu bowiem podlega protokół przesłuchania tej osoby (o czym czyni się wzmiankę w protokole kontroli).
Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 września 2010 r. (I OSK 412/10), postępowanie kontrolne nie stanowi postępowania administracyjnego sensu stricto, wydane w jego toku postanowienie o zachowaniu w tajemnicy tożsamości osoby przesłuchiwanej ?w charakterze świadka nie jest postanowieniem wydanym w toku postępowania administracyjnego. ?Jest to szczególne rozwiązanie prawne przyjęte na potrzeby postępowania kontrolnego. Stwierdził ponadto, ?że od postanowienia organu ?II instancji nie przysługuje skarga ?do sądu administracyjnego (por. też postanowienia NSA z: 27 października 2010 r., I OSK 734/10, i 27 lipca 2010 r., ?I OSK 265/10). Orzeczenie to dezaktualizowało wcześniejszy pogląd sądów, że postanowienie o zachowaniu w tajemnicy tożsamości osoby przesłuchiwanej powinno mieć szczegółowe uzasadnienie faktyczne i prawne ?w rozumieniu art. 107 § 3 k.p.a. (por. wyrok WSA w Gdańsku z 11 grudnia ?2008 r., III SA/Gd 306/08).
podstawa prawna: art. 23 ust. 2 ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jedn. DzU z 2012 r., poz. 404 ze zm.)
podstawa prawna: art. 107 § 3, art. 126 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 267 ze zm.)
