Tak.

Art. 39 pkt 2 kodeksu karnego (dalej: k.k.) przewiduje możliwość orzeczenia przez sąd środka karnego polegającego na zakazie zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej. Zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu może być orzeczony, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub zawodu albo okazał, że ich dalsze zajmowanie lub wykonywanie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem. Zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej można orzec w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności, jeżeli jej dalsze prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem (art. 41 par. 1 i 2 k.k.). Zakaz orzeka się w latach, od roku do ?dziesięciu lat. Obowiązuje on od uprawomocnienia się orzeczenia.

Zgodnie z art. 34 ust. 2 pkt 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej prawomocne orzeczenie zakazu wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę powoduje, że taka osoba podlega wykreśleniu z centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej (CEIDG) ?z urzędu, w drodze decyzji administracyjnej ministra gospodarki.

W wyroku z 22 stycznia 2013 r. (III SA/Kr 213/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyjaśnił, że użycie przez sąd karny określenia „stanowiska związane z wystawianiem dokumentów w obrocie gospodarczym" należy rozumieć w ten sposób, że takiej osobie zabroniono przez okres orzeczony w wyroku wykonywania wszelkiego rodzaju zajęć, z którymi łączy się wystawianie dokumentów w obrocie gospodarczym. Wystawianie dokumentów w obrocie gospodarczym może łączyć się zarówno z wykonywaniem działalności gospodarczej na własny rachunek, jak i ze świadczeniem pracy na rzecz pracodawcy bądź z wykonywaniem działalności czy pełnieniem funkcji w strukturach podmiotów działających w zróżnicowanych formach prawnych – uczestników obrotu gospodarczego. Nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej bez wystawiania dokumentów w obrocie. Jeżeli dana osoba nie może w ogóle wystawiać dokumentów w obrocie gospodarczym, oznacza to, że nie może prowadzić działalności gospodarczej, co uzasadnia jej wykreślenie z CEIDG.

podstawa prawna: art. 39 pkt 2, art. 41 par. 1 i 2, art. 43 par. 1 i 2 ustawy z 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (DzU nr 88, poz. 553 ze zm.)

podstawa prawna: art. 34 ust. 2 pkt 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. .z 2013 r. poz. 672 ze zm.).