Prowadzę firmę produkującą farby i lakiery. Produkcja odbywa się w kilku starych budynkach jeszcze z lat 70. W wyniku kontroli inspektor Państwowej Inspekcji Pracy nakazał mi urządzić szatnię przepustową dla pracowników zatrudnionych przy pracach związanych ze stosowaniem lub wydzielaniem się substancji trujących, drażniących lub uczulających. Nie wskazał w decyzji ani liczby tych szatni, ani miejsca, gdzie powinny być one zlokalizowane. Czy ta decyzja jest prawidłowa? – pyta czytelnik.
Tak, ponieważ sformułowanie przez inspektora pracy nakazu zapewnienia szatni przepustowych wszystkim pracownikom wykonującym prace związane ze stosowaniem bądź wydzielaniem się substancji trujących bez wskazania liczby tych szatni i miejsca ich lokalizacji na terenie zakładu pracy, nie oznacza, że taka decyzja jest wadliwa. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 26 października 2012 r. (sygn. akt II SA/Rz 441/11).
Zdaniem sądu, jeżeli pracodawca ma świadomość, ilu pracowników i w jakich miejscach ma kontakt z substancjami toksycznymi, to w jego gestii jest realizacja nakazu urządzenia szatni w taki sposób, aby poprawnie zorganizować proces technologiczny i uwzględnić jego wykonanie.
Podobnie wypowiedział się NSA w wyroku 29 czerwca 2012 r. (sygn. akt: I OSK 108/12). W orzeczeniu tym podkreślił, że inspektor PIP, wskazując w decyzji liczbę i lokalizację, gdzie ma być urządzona szatnia, wkroczyłby w sferę swobody działalności gospodarczej. To na przedsiębiorcy, jako pracodawcy, spoczywa obowiązek zapewnienia pracownikom pozostającym w narażeniu na działanie substancji toksycznych szatni przepustowych. Ich liczba i rozmieszczenie powinny być odpowiednio przez niego dostosowane zarówno do potrzeb zatrudnionych w takich warunkach pracowników, jak i możliwości technicznych samego przedsiębiorstwa.
Obowiązek zapewnienia tego typu urządzeń, jak szatnie przepustowe, dla pracowników pracujących przy użyciu substancji toksycznych wynika z § 111 i § 16 załącznika nr 3 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W myśl tych przepisów pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i rodzajów pracy oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana, w tym poprzez zapewnienie tzw. szatni przepustowej.
Szatnia taka powinna być urządzona dla pracowników zatrudnionych przy pracach związanych ze stosowaniem lub wydzielaniem się substancji trujących, zakaźnych, promieniotwórczych, drażniących lub uczulających oraz innych substancji o nieprzyjemnym zapachu, a także przy pracach pylących, w wilgotnym i gorącym mikroklimacie lub powodujących intensywne brudzenie. Jak powinna być ona urządzona, szczegółowo określa par. 16 załącznika nr 3 rozporządzenia.
podstawa prawna: Par. 111 i par. 16 załącznika nr 3 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. DzU z 2003 r. nr 169, poz. 1650 ze zm.)
