- Podwładny, którego umowa wygasła z powodu tymczasowego aresztowania trwającego dłużej niż 3 miesiące (art. 66 § 1 k.p.), zgłosił swój powrót do pracy. Przedłożył prawomocne orzeczenie o umorzeniu wobec niego postępowania karnego z uwagi na brak znamion przestępstwa. Szef uważa, że reaktywacja jego stosunku pracy negatywnie wpłynie na wizerunek firmy. Dlatego zamierza odmówić współpracy. Czy możemy tak zrobić?

– pyta czytelniczka.

Pracodawca ma taką możliwość pod warunkiem, że zwolniony z własnej winy zbyt późno zgłosi swój zamiar powrotu do pracy i gotowość do wykonywania obowiązków. Rozważmy kilka opcji.

I WARIANT

Pracownik przedłożył orzeczenie o umorzeniu postępowania karnego z uwagi na brak znamion przestępstwa w ciągu 7 dni od daty jego uprawomocnienia się.

W tej sytuacji pracodawca ma obowiązek dopuścić podwładnego do pracy od dnia zgłoszenia przez niego gotowości do podjęcia zadań służbowych. Wygaśnięcie stosunku pracy z powodu tymczasowego aresztowania nie zamyka bowiem pracownikowi drogi do odzyskania zatrudnienia. Jest to możliwe, jeśli:

Taki przypadek ma miejsce w opisywanym stanie faktycznym.

Zgłoszenie pracownika nie wymaga tu zachowania żadnej szczególnej formy. Gdyby jednak zaszły przesłanki wykluczające niezwłoczne przystąpienie przez niego do pracy (po zgłoszeniu gotowości), obowiązki powinien podjąć bezpośrednio po ich ustaniu.

Odmowa przywrócenia do pracy może skutkować wystąpieniem przez podwładnego do sądu pracy z żądaniem przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach albo odszkodowania w wysokości przysługującej w razie bezprawnego rozwiązania przez szefa umowy o pracę w trybie natychmiastowym (art. 56-61 k.p.).

II WARIANT

Pracownik przedłożył orzeczenie o umorzeniu postępowania karnego z uwagi na brak znamion przestępstwa po upływie 7 dni od daty jego uprawomocnienia się.

A. ?przekroczenie terminu nastąpiło z winy byłego pracownika

W tej sytuacji pracodawca może, ale nie musi, przywrócić byłego etatowca do pracy. Jeżeli jednak, mimo spóźnionego zgłoszenia przez pracownika gotowości niezwłocznego podjęcia obowiązków służbowych, ponownie go zatrudni, to należy tę sytuację traktować tak, jakby podwładny dochował warunku określonego w art. 66 § 2 k.p. w zw. z art. 48 § 1 k.p., tj. zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się wyroku o umorzeniu postępowania karnego.

B. ?przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od byłego pracownika

Pracodawca powinien w tym przypadku przywrócić byłego etatowca do pracy. W przeciwnym wypadku naraża się na proces opisany w wariancie I.

W razie ewentualnego sporu to na pracowniku ciąży jednak obowiązek udowodnienia, że nie zawinił w przekroczeniu terminu zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy, a także, że w ogóle zgłosił tę gotowość (art. 6 k.c. w zw. z art. 300 k.p.).

—Anna Borysewicz, adwokat

podstawa prawna:

- art. 48, art. 55-61, art. 66 kodeksu pracy – ustawa z 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)

- art. 6 kodeksu cywilnego – ustawa z 23 kwietnia 1964 r. (DzU nr 16, poz. 93 ze zm.) w zw. z art. 300 kodeksu pracy