- Pracownik ma zawartą umowę o pracę na czas określony – do 31 maja. Od 1 czerwca przechodzi na emeryturę. Jaki zapis powinien znaleźć się na świadectwie pracy – rozwiązanie umowy z upływem czasu, na jaki została zawarta (art. 30 § 1 pkt 4 kodeksu pracy) czy przejście na emeryturę? Co z prawem do odprawy emerytalnej?

– pyta czytelnik.

Zgodnie z art. 30 § 1 kodeksu pracy umowa o pracę rozwiązuje się:

1) na mocy porozumienia stron,

2) przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem),

3) przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia),

4) z upływem czasu, na który była zawarta,

5) z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.

W analizowanej sytuacji decydujące znaczenie ma art. 30 § 1 pkt 4 k.p. Stanowi on, że umowa o pracę na czas określony rozwiązuje się z upływem czasu, na który została zawarta. Jako wyłom od tej zasady, choć dotyczący tylko pracownicy w ciąży, można traktować art. 177 § 3 k.p., w myśl którego umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu.

Reakcja łańcuchowa

Z kolei w świetle art. 921 § 1 k.p. pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia (ustawy szczególne albo inne akty indywidualnego prawa pracy mogą przyznawać prawo do odpraw emerytalnych w wyższej wysokości).

W wyroku z 8 grudnia 1993 r. (I PRN 111/93) Sąd Najwyższy stwierdził, że przewidziany w przepisach regulujących prawo do odprawy związek między rozwiązaniem stosunku pracy a nabyciem prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej może mieć nie tylko charakter przyczynowy, czasowy, ale także funkcjonalny. Oznacza to, że prawo do odprawy emerytalnej powstaje także wtedy, gdy przejście na emeryturę nie było bezpośrednią przyczyną rozwiązania umowy o pracę.

Faktyczny powód

W analizowanej sprawie stosunek pracy został rozwiązany z upływem czasu, na który została zawarta umowa o pracę (art. 30 § 1 pkt 4 k.p.), a nie z powodu osiągnięcia przez niego wieku emerytalnego, choć pracodawca będzie obowiązany wypłacić mu odprawę pieniężną.

Taką przyczynę rozwiązania umowy należy także wskazać w świadectwie pracy. Zgodnie bowiem z art. 97 k.p. w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.

Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym, a na żądanie pracownika – także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

Bardziej szczegółowy katalog informacji, które trzeba wykazać w świadectwie pracy, określa rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (DzU nr 60, poz. 282 ze zm.).

Zarówno z kodeksu pracy, jak i z rozporządzenia wynika, że w świadectwie pracy zamieszcza się informacje o trybie rozwiązania stosunku pracy. Wyjątkiem jest tu sytuacja, w której sąd pracy orzekł, że rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę.

Wówczas pracodawca ma obowiązek zamieścić w świadectwie pracy informację, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę.

 

—Anna Telec prawnik, prowadzi Kancelarię Prawa Pracy