Każda firma jest obowiązana do precyzyjnego wskazania przedmiotu jej działalności. Dane te znajdują się w Krajowym Rejestrze Sądowym bądź w ewidencji działalności gospodarczej.
Niekiedy zdarza się, że przedsiębiorca dokonuje czynności, które wykraczają poza przedmiot jego działalności. W takiej sytuacji mogą się zmienić jego uprawnienia i obowiązki.
[srodtytul]Spółki to nie osoby fizyczne[/srodtytul]
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na definicję przedsiębiorcy, która znajduje się w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=345827]ustawie o swobodzie działalności gospodarczej (DzU z 2004 r. nr 173, poz. 1807 ze zm.)[/link].
Na podstawie art. 4 ust. 1 tej ustawy przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Podobna definicja przedsiębiorcy znalazła się w art. 43[sup]1[/sup] kodeksu cywilnego.
W konsekwencji takim samym przedsiębiorcą jest osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą (np. kiosk z warzywami), jak i spółka akcyjna zatrudniająca kilka tysięcy osób (np. PKN Orlen SA).
Jest to o tyle ważne, że w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą można wyodrębnić czynności związane li tylko z nią i te, które nie mają z nią żadnego związku. Inaczej sytuacja przedstawia się w zakresie pozostałych podmiotów, chociażby spółek prawa handlowego. Tutaj każda czynność spółki jest traktowana jako związana z jej działalnością, a więc dokonywana przez przedsiębiorcę.
Osoba fizyczna dokonując czynności niezwiązanych z prowadzoną działalnością, może zostać niekiedy uznana za konsumenta. Innych podmiotów nie sposób tak traktować.
Na mocy art. 22[sup]1[/sup] [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=2A87802927F9A1A3F3B98C96A614D654?id=70928]kodeksu cywilnego[/link] za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Tym samym, w świetle obecnie obowiązujących regulacji, za konsumenta nie będzie mogła być uznana osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna.
[srodtytul]Trzeba aktualizować wpisy[/srodtytul]
Warto wspomnieć, że jedynym powodem odmiennego traktowania może być sam fakt dokonywania czynności niezwiązanych z prowadzoną działalnością. Tytułem przykładu można wskazać na przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=074E145BC46EF5CDD7500BCDB0DE8ADC?id=166809]ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i zmianie kodeksu cywilnego (DzU z 2002 r. nr 141, poz. 1176 ze zm.)[/link].
Zgodnie z art. 1 ustawę stosuje się do dokonywanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedaży rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą (towar konsumpcyjny).
Tak więc jeżeli przedsiębiorca – producent mebli – dokona sprzedaży starych komputerów, a nabywcami będą osoby fizyczne, to nie skorzystają one z uprawnień określonych w powołanej ustawie, gdyż opisana czynność nie jest przedmiotem działalności przedsiębiorcy.
Należy dodać, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zobowiązane do zgłaszania w ewidencji przedmiotu działalności i wszelkich zmian w tym zakresie.
W przypadku gdy działalność niewskazana jako przedmiot działalności jest wykonywana w sposób ciągły i zorganizowany, brak aktualizacji może skutkować odpowiedzialnością za wykroczenie określone w art. 60[sup]1[/sup] [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=5B5DE2F5BE5287EAD2A7495619957AAB?id=345477]kodeksu wykroczeń[/link] zagrożone karą grzywny lub ograniczenia wolności. Przepis ten penalizuje niedopełnienie obowiązku zgłaszania do ewidencji działalności gospodarczej zmian danych objętych wpisem.
[ramka][b]Bez związku z prowadzoną działalnością[/b]
Ważny jest także aspekt podatkowy wykonywania czynności niezwiązanych bezpośrednio z działalnością gospodarczą. W przypadku osób prawnych każda ich czynność powinna być ewidencjonowana i rozliczona w taki sam sposób, niezależnie czy jest bezpośrednio związana z ich zasadniczą działalnością czy nie.
Inaczej jest w przypadku osób fizycznych będących indywidualnymi przedsiębiorcami. Jeśli potrafią wykazać, że między uzyskanym przychodem a faktem prowadzenia przez nich działalności gospodarczej nie ma związku, to nie muszą opodatkowywać go w ten sam sposób, jak dochodów z prowadzenia firmy. [/ramka]
[i]Autor jest adwokatem, prowadzi Kancelarię Poznański w Warszawie[/i]