Firma w takiej sytuacji może rozwiązać z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem. Potwierdził to [b]Sąd Najwyższy w wyroku z 16 grudnia 1999 r. (sygn. I PKN 469/99)[/b], wskazując, iż przeciwwskazanie lekarskie do wykonywania chociażby jednego obowiązku należącego do zakresu czynności na zajmowanym stanowisku uzasadnia wypowiedzenie umowy.
Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 231 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3805C31C3E8CA8CD90ABC180076F9E82?id=76037]kodeksu pracy[/link] firma, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy osobę, która stała się niezdolna do wykonywania dotychczasowych zadań wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie została uznana za niezdolną do pracy w myśl przepisów emerytalnych. Z kolei art. 230 § 1 k.p. mówi, iż w razie stwierdzenia u zatrudnionego objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej pracodawca jest obowiązany, w terminie i na czas określony w orzeczeniu lekarskim, przenieść go do innej pracy, nienarażającej na działanie czynnika, który wywołał te objawy.
Szczególna regulacja tej kwestii przewidziana jest w wypadku osób niepełnosprawnych – zgodnie z art. 14 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=257066]ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych [/link]zatrudnionemu, który w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utracił zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku, pracodawca jest obowiązany wydzielić lub zorganizować odpowiednie stanowisko pracy z podstawowym zapleczem socjalnym nie później niż w ciągu trzech miesięcy od daty zgłoszenia przez tę osobę gotowości przystąpienia do pracy. Gdyby nie wykonał tego obowiązku, a zdecydował się na rozwiązanie z zainteresowanym umowy o pracę, to w myśl art. 23 tej ustawy obowiązany jest dokonać w dniu rozwiązania stosunku pracy z tą osobą wpłaty na PFRON w wysokości 15-krotnego przeciętnego wynagrodzenia.
[i]Wojciech Bigaj jest radcą prawnym, wspólnikiem w Książek i Wspólnicy Kancelaria Prawna [/i]
