Jednak od każdej zasady są wyjątki. I tak władze mogą tworzyć programy pomocowe, które po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską tworzą taką pomoc legalną. Druga szczególna kategoria to tzw. pomoc de minimis.
Ta ostatnia stanowi szczególną kategorię wsparcia udzielanego przez państwo, gdyż uznaje się, że ze względu na swą niewielką wartość nie zagraża uczciwej konkurencji na unijnym rynku. Wsparcie de minimis nie stanowi tak naprawdę pomocy publicznej w rozumieniu art 107 ust. 1 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Jednak nie znaczy to, że zawsze i wszędzie przedsiębiorca może z niej swobodnie korzystać.
O tym, czy mamy do czynienia z niewielkim wsparciem decydują kwoty. I tak dla jednej firmy maksymalna pomoc, jaką można w ten sposób otrzymać to 200 tys. euro brutto w okresie trzech lat kalendarzowych (100 tys. euro dla firm prowadzących działalność transportową).
Oczywiście w polskich warunkach dla wielu, szczególnie mikro- i małych firm, wcale nie musi to być „niewielka” wartość. Obecnie 200 tys. euro to równowartość ok. 812 tys. zł (średni kurs Narodowego Banku Polskiego). O taki limit pomocy firma może ubiegać się w okresie wspomnianych trzech lat, a nie co roku.
[ramka][b]Przykład[/b]
Jeżeli 15 lipca 2009 r. firma uzyskała dotację w wysokości 85 tys. euro, w roku bieżącym skorzystała z jakichś zwolnień lub ulg podatkowych na kwotę np. 60 tys. euro, to w tym lub przyszłym roku pozostanie jej do wykorzystania limit 55 tys. euro.
Do oceny wniosku przedsiębiorcy o udzielenie wsparcia, bierze się pod uwagę bieżący rok kalendarzowy oraz dwa poprzednie lata. Nie ma znaczenia forma pomocy, źródło jej pochodzenia ani cel, na jaki została wykorzystana – do ogólnej puli wliczane są wszystkie środki uzyskane przez danego przedsiębiorcę jako pomoc de minimis w badanym okresie.
Dlatego również pojęcie „państwa” należy tu traktować bardzo szeroko. Wsparcie udzielone firmie może mieć przecież wiele źródeł.[/ramka]
[ramka][b]Przykład[/b]
Może być to unijna dotacja (jeżeli została udzielona właśnie w oparciu o reguły de minimis, a nie np. pomocy regionalnej), ulga lub zwolnienie z podatku (w tym podatków lokalnych), preferencyjna pożyczka lub poręczenie, a nawet jednorazowa amortyzacja, do jakiej mają prawo niektórzy przedsiębiorcy, lub dokapitalizowanie.[/ramka]
Firma nie powinna mieć problemów z przestrzeganiem limitu, ponieważ każda instytucja (np. urząd skarbowy), udzielając wsparcia, ma obowiązek wydać odpowiedni dokument. Jeżeli jednak firma, mając świadomość takiego przekroczenia, będzie próbowała ubiegać się o kolejne transze takiej pomocy, grożą jej kary. Przede wszystkim będzie to obowiązek zwrotu nielegalnie otrzymanych pieniędzy wraz z odsetkami.
[ramka][b]Uwaga[/b]
Zasady udzielania pomocy de minimis określa rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 traktatu do pomocy de minimis (DzUrz UE nr L 379 z 28 grudnia 2006r.).[/ramka]
