Sytuację osoby, która doznała urazu w miejscu pracy, normuje ustawa z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (DzU nr 199, poz. 1673). Zgodnie z nią w razie takiego wypadku lub choroby zawodowej przysługują m.in. zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek wyrównawczy czy jednorazowe odszkodowanie.
Osoba, która uległa wypadkowi przy pracy – tak jak inni zatrudnieni niezdolni do wykonywania obowiązków wskutek choroby – dostaje zasiłek chorobowy. Jednak zasady jego wypłacania są korzystniejsze. Zasiłek ten przysługuje jej niezależnie od tego, jak długo przed wypadkiem podlegała ubezpieczeniu wypadkowemu. W czasie niezdolności do pracy otrzymuje zasiłek w wysokości 100 proc. podstawy wymiaru. Wypłacany jest on maksymalnie przez 182 dni.
Nie zawsze półroczna rehabilitacja pozwala odzyskać zdolność do pracy. W takiej sytuacji poszkodowany, który ma szanse odzyskać sprawność, nie pozostanie bez środków do życia. Zgodnie z przepisami może przez 12 miesięcy pobierać świadczenie rehabilitacyjne. O jego przyznaniu decyduje lekarz orzecznik ZUS.
Zasiłek ten przysługuje ubezpieczonemu ze zmniejszoną sprawnością do pracy, którego wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek konieczności poddania się rehabilitacji zawodowej w celu adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy. Może on być pobierany przez okres rehabilitacji, ale nie dłużej niż przez 24 miesiące. Jego wysokość stanowi różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem z sześciu lub 12 miesięcy poprzedzających rehabilitację a wynagrodzeniem wypłacanym w czasie pracy z obniżoną pensją. O tym, czy zachodzi konieczność poddania się rehabilitacji zawodowej, decyduje lekarz medycyny pracy lub lekarz orzecznik ZUS.
Jeżeli skutkiem wypadku przy pracy jest stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, pracownikowi przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Stały uszczerbek to naruszenie sprawności organizmu powodujące upośledzenie czynności nierokujące poprawy. Długotrwały zaś wiąże się z pogorszeniem czynności organizmu przez ponad sześć miesięcy, ale rokuje poprawę. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem dokonuje się dopiero po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.
Jeżeli skutkiem wypadku jest śmierć pracownika, to jego bliscy mogą liczyć na odszkodowanie. Jeśli wypadek spowodował niezdolność do pracy, ubezpieczony ma prawo do renty.
Nie każdy wypadek przy pracy stanowi podstawę do skorzystania ze świadczeń przewidzianych w razie ubezpieczenia wypadkowego. Świadczenia te nie przysługują, jeżeli wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione naruszenie przez poszkodowanego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, i to spowodowane umyślnie lub w skutek rażącego niedbalstwa. Prawa do tych świadczeń ustawodawca odmawia osobie, która będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających albo substancji psychotropowych, przyczyniła się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku. Odmowa poddania się badaniu lub inne zachowanie uniemożliwiające jego przeprowadzenie powoduje pozbawienie prawa do świadczeń wypadkowych, chyba że zachodziły przyczyny, które uniemożliwiły poddanie się temu badaniu.
495 zł – za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku
8670 zł – z tytułu orzeczenia całkowitej niezdolności oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji
44 590 zł – gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest małżonek lub dziecko zmarłego wskutek wypadku
44 590 zł – gdy do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są jednocześnie małżonek i jedno lub więcej dzieci zmarłego oraz 8670 zł z tytułu zwiększenia się tego odszkodowania przysługującego na każde z tych dzieci
22 295 zł – gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest członek rodziny ubezpieczonego inny niż małżonek lub dziecko
