Przesyłamy w tym celu do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) formularze INF-D-Kz oraz INF-D-R. Pierwszy to informacja o wysokości podwyższonych kosztów zatrudnienia niepełnosprawnych, drugi – rozliczenie miesięcznego dofinansowania wynagrodzeń takich pracowników za rok. Rozliczenie polega na porównaniu uzyskanej pomocy z trzema pułapami:

- maksymalną wielkością pomocy,

- sumą podwyższonych kosztów zatrudnienia niepełnosprawnych,

- ogólną kwotą zatrudnienia niepełnosprawnych w części dotyczącej kosztów płac. Dokonujemy go, sumując dane z poszczególnych miesięcy. Dlatego punktem wyjścia jest ustalenie stanu faktycznego i obliczenie wartości przypadających na poszczególne miesiące.

Refundacja składek na ubezpieczenia społeczne przysługuje niektórym pracodawcom zatrudniającym niepełnosprawnych i zależy od statusu zakładu.

Refundacja należy się tym pracodawcom, którym i dofinansowania wynagrodzeń (pisaliśmy o nich dokładnie 19 grudnia). Składki finansuje budżet państwa albo PFRON. Szczegółowe dane o rodzaju i wysokości refundowanych składek w zależności od typu i wielkości pracodawcy oraz stopnia niepełnosprawności pracownika przedstawia tabela. W zakładzie pracy chronionej (zpch) wartość i rodzaj refundowanych składek nie zależą od stopnia niepełnosprawności – dla każdego ze stopni refundacja obejmuje te same składki i te same wartości. Mają one refundowane wszystkie składki będące ich kosztem. Na niepełnosprawnego osiągającego wynagrodzenie na poziomie średniej krajowej kwota refundacji składek to ok. 820 zł miesięcznie. Zatrudniający poniżej 25 pracowników działający na otwartym rynku nie uzyskają refundacji składek pracowników niepełnosprawnych ze stopniem lekkim lub równorzędnym.

[b]Podwyższone koszty zatrudniania niepełnosprawnych możemy liczyć szczegółowo, tak jak rzeczywiście powstają. Wolno też stosować określony ryczałtowy wskaźnik[/b]

Głównym założeniem europejskiego i polskiego systemu rehabilitacji zawodowej jest to, że praca niepełnosprawnych w związku z ich ograniczeniami zdrowotnymi jest mniej efektywna niż osób o pełnej sprawności. Różnicę między efektywnością definiuje ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ([link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=75513]DzU nr 123, poz. 776 ze zm.[/link]; dalej ustawa) jako podwyższone koszty zatrudnienia. Państwo – chcąc przeciwdziałać dyskryminacji niepełnosprawnych na rynku pracy – zobowiązało się je wyrównywać finansowo pracodawcom.

Podwyższone koszty możemy liczyć szczegółowo, tak jak rzeczywiście powstają – przeliczając zmniejszoną wydajność niepełnosprawnego, skrócony czas pracy, zwiększoną absencję chorobową, zwiększone zużycie surowców i inne elementy. Są to rzeczywiste podwyższone koszty zatrudnienia.

Poświęcimy im i metodom ich rozliczania kolejny artykuł. Ale ustalenie rzeczywistych kosztów nie zawsze jest możliwe, a jeśli już – to pracochłonne. Trudno też byłoby je stosować zatrudniającym pojedynczych niepełnosprawnych. Dlatego przepisy dają przedsiębiorcom alternatywę – mogą wykorzystać zryczałtowane podwyższone koszty, czyli tzw. ryczałt. Jego wysokość ustala rozporządzenie, a zależy od efektywności pracy uśrednionej dla poszczególnych stopni niepełnosprawności oraz rodzajów schorzeń. Podmioty, które zdecydują się na ryczałt, muszą wypełnić i złożyć najpóźniej do 20 lutego w PFRON odpowiednie oświadczenie >[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186548]patrz wzór[/link].

Oświadczenie składają tylko przedsiębiorcy, którzy chcą się rozliczyć metodą ryczałtową lub mieszaną. Ostatnia polega na tym, że część pracowników rozliczamy według kosztów zryczałtowanych, a część – według rzeczywistych. Pracodawca, który nie złoży oświadczenia do 28 lutego, że musi stosować wyłącznie metodę kosztów rzeczywistych.

Wysokość ryczałtu, podobnie jak dofinansowania wynagrodzeń zależy od kilku czynników:

- stopnia niepełnosprawności,

- rodzaju schorzeń (choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe, epilepsja i pracownicy niewidomi są premiowani wzrostem ryczałtu o 55 proc.),

- typu podmiotu (zakład pracy chronionej lub firma z tzw. otwartego rynku),

- płacy minimalnej obowiązującej w grudniu roku poprzedniego, czyli o 899,10 zł. Jak widać, na ryczałt nie wpływa wielkość etatu, na jakim jest zatrudniony niepełnosprawny. Niezależnie od tego, czy jest to pełny etat, czy jego część, ryczałt wynosi tyle samo >[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186549]patrz tabela[/link].

[b]KROK PO KROKU, JAK ROZLICZYĆ[/b]

Dofinansowania wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenia społeczne rozliczamy oddzielnie dla każdego pracownika. Robimy to następująco:

[b]Po pierwsze[/b]: Liczymy wartość rzeczywistej pomocy publicznej, jaką otrzymaliśmy na danego pracownika w rozliczanym roku (RP), obejmującą wartość uzyskanych dofinansowań wynagrodzeń oraz zrefundowanych składek na ubezpieczenia społeczne.

[b]Po drugie[/b]: Ustalamy trzy wielkości, które porównamy z rzeczywistą pomocą publiczną z pkt 1:

- łączny koszt płacy niepełnosprawnego w danym roku (KP),

- maksymalna pomoc, jaką możemy na niego dostać w tym roku (MWP),

- wysokość ustalonych ryczałtowo podwyższonych kosztów pracy tego pracownika (ryczałtu), z jakimi wiąże się jego praca w danym roku (R).

[b]Po trzecie[/b]: Podstawiamy wyliczone w pkt 1 i 2 sumy do poniższego wzoru, by oszacować nadwyżkę pomocy nad kosztami (NPNK), czyli rzeczywiście uzyskaną pomoc do zwrotu PFRON.

NPNK = RP – MIN (MWP; KP; R), aby wyliczyć nadwyżkę pomocy nad kosztami (NPNK), czyli wielkość rzeczywiście uzyskanej pomocy, jaką trzeba będzie zwrócić do PFRON, przy czym MIN oznacza najmniejszą z wartości zawartych w nawiasie.

[b]Po czwarte[/b]: Jeżeli wynik rachunków z pkt 3 będzie równy zero lub osiągnie wartość ujemną, stosujemy inny wzór w celu ustalenia kosztów do zrekompensowania (KKDZ). Chodzi o wartość podwyższonych kosztów pracy niepełnosprawnego, które nie zostały zrefundowane w danym roku i które wolno rozliczyć w przyszłych okresach na tę samą osobę. KKDZ = R – MIN (RP; KP; MWP)

[b]Po piąte[/b]: Gdy w obliczeniach w pkt 4 uzyskaliśmy kwotę do zwrotu PFRON (NPNK), rozbijamy ją na trzy części w zależności od rodzaju uzyskanej pomocy i instytucji, która ją finansuje:

- składki ZUS pokrywane przez PFRON (ZUS PFRON),

- składki ZUS dotowane przez budżet państwa (ZUS BUDŻET),

Dofinansowanie wynagrodzeń fundowane przez PFRON (DOFINANSOWANIE).

Czynności te wykonujemy oddzielnie dla każdego niepełnosprawnego, na którego otrzymaliśmy dofinansowania. Takie odrębne dokumenty indywidualnego rozliczenia trzymamy w firmie, dołączając np. jako załączniki do informacji INF-D-Kz i INF-D-R. Przydadzą się podczas kontroli.

[b]Po szóste[/b]: Kiedy już mamy gotowe wyliczenia dla każdej osoby, sumujemy je, otrzymując łączne dane dla wszystkich zatrudnionych niepełnosprawnych. Następnie nanosimy je na zbiorcze formularze INF-D-Kz i INF-D-R. Do 15 lutego 2008 r. musimy zwrócić PFRON ewentualną nadwyżkę pomocy nad kosztami.

[b]By dokonać rozliczenia SOD, pracodawca musi najpierw ustalić kilka wielkości. Potem podstawi je do wzorów i porówna z rzeczywistą pomocą, jaką uzyskał na pojedynczego niepełnosprawnego[/b]

Zacznijmy od maksymalnej wielkości pomocy (MWP), jaką może otrzymać pracodawca na osobę o danym stopniu niepełnosprawności czy schorzeniu. Obejmuje maksymalne dofinansowanie wynagrodzenia oraz 100 proc. refundowanych przez budżet państwa i PFRON składek na ubezpieczenia społeczne. Wynosi:

- [b]130 proc.[/b] minimalnego wynagrodzenia z grudnia poprzedniego roku – na pracownika o znacznym stopniu niepełnosprawności,

- [b]110 proc.[/b] – o umiarkowanym,

- [b]50 proc.[/b] – o lekkim,

i [b]100 proc.[/b] składek emerytalnej i rentowej należnych od zatrudnionego oraz składek emerytalnej, rentowych i wypadkowej należnych od pracodawcy, potrącanych z wynagrodzenia dotowanej osoby. Najwyższe wsparcie na niepełnosprawnych z chorobą psychiczną, upośledzeniem umysłowym, epilepsją oraz niewidomych zwiększamy o [b]75 proc.[/b] minimalnego wynagrodzenia > [link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186550]patrz tabela[/link].

Maksymalna wielkość pomocy nie zależy od typu zakładu. Mimo że realnie pracodawcy otwartego rynku otrzymują o 30 proc. niższe dofinansowanie od zpch, to – wyliczając ją – pomijamy ten fakt.

Założymy, że zpch dostaje w br. na osobę z lekkim stopniem niepełnosprawności na pełnym etacie 449,55 zł rzeczywistego, miesięcznego dofinansowania wynagrodzenia oraz refundację składek, gdy tymczasem na otwartym rynku wielkość ta wynosi odpowiednio 314,67 zł. W obu sytuacjach maksymalna wielkość pomocy wyniesie tyle samo, czyli 449,55 zł plus 100 proc. zrefundowanych składek.

Podobnie jest z uwzględnianiem w maksymalnej wielkości pomocy składek na ubezpieczenia społeczne. Mimo że pracodawcy z otwartego rynku otrzymują znacznie niższą refundację składek niż zpch, wyliczając maksymalną pomoc uwzględniamy zawsze wszystkie możliwe do zrefundowania składki, w maksymalnej możliwej do zrefundowania wysokości, czyli po stronie pracownika:

- emerytalną (9,76 proc.),

- chorobową (2,45 proc.),a po stronie pracodawcy:

- emerytalną (9,76 proc.),

- rentową (6,5 proc.),

- wypadkową (jej wysokość zależy od typu zakładu).

Przykładowo: zpch dostanie na pracownika z lekkim stopniem niepełnosprawności, o podstawie oskładkowania równej 1000 zł, łącznie 304,70 zł miesięcznie refundacji składek (zakładając składkę wypadkową na poziomie 2 proc.). Tyle samo uwzględni on też przy wyliczeniu maksymalnej wysokości pomocy. Wartość ta dla pracodawcy z otwartego rynku zatrudniającego do 25 osób w przeliczeniu na pełne etaty wynosi tymczasem 0 zł, a z otwartego rynku zatrudniającego co najmniej 25 osób w przeliczeniu na pełne etaty i osiągającemu 6-proc. wskaźnik zatrudnienia niepełnosprawnych – 20 zł miesięcznie. Obaj pracodawcy z otwartego rynku pracy uwzględnią jednak podczas ustalania maksymalnej wielkości pomocy składki na ubezpieczenia społeczne takie same jak zpch, tj. 304,70 zł miesięcznie.

Druga ważna kwestia – maksymalna wielkość pomocy nie zależy od wymiaru czasu pracy niepełnosprawnego. Bez względu na to, czy pracuje na część, czy na pełny etat, zawsze uwzględniamy 100 proc. maksymalnej pomocy.

[b]Koszt płacy[/b]

Przez koszt płacy rozumiemy wynagrodzenie pracownika obejmujące też wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne należne od zatrudnionego i od pracodawcy. W przeciwieństwie do maksymalnej wielkości pomocy oraz ryczałtu nie liczymy ich na podstawie wskaźników, a są rzeczywistym wydatkiem. Nie zaliczamy jednak do nich kosztów pochodnych od wynagrodzenia, np. obowiązkowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Aby wyliczyć koszty płacy, możemy się posłużyć danymi z programu Płatnik albo po prostu listą płac.

[b]Ryczałt[/b]

O zryczałtowanych podwyższonych kosztach zatrudniania osób niepełnosprawnych pisaliśmy na początku artykułu. Teraz uzupełniamy rozważania. Ryczałt jest rodzajem uśrednionych podwyższonych kosztów, z jakimi wiąże się praca niepełnosprawnego. Dlatego też to on ma podczas rozliczenia największe znaczenie, decydując najczęściej o powstaniu ewentualnej kwoty do zwrotu. Jego wysokość zależy od stopnia niepełnosprawności, stwierdzonych u niego schorzeń specjalnych oraz typu pracodawcy. Nie wpływa natomiast na niego – podobnie jak i maksymalną wielkość pomocy – wymiar czasu pracy.

Na łączną kwotę ryczałtu składają się dwa parametry:

- odsetek płacy minimalnej ustalany według odpowiednich wskaźników,

- 100 proc. składek rzeczywiście zrefundowanych na danego pracownika (a nie – jak przy maksymalnej wielkości pomocy – wszystkie możliwe do zrefundowania).

W tabelach podaliśmy szczegółowe wskaźniki i wartości ryczałtu dla zpch i pracodawców bez takiego statusu. Analizując tabele, warto zwrócić uwagę na dwa zagadnienia:

- kwoty podstawowe na osoby, u których stwierdzono schorzenia specjalne, zwiększamy o 55 proc. minimalnego wynagrodzenia,

- ryczałt dla pracodawców z otwartego rynku wynosi: 70 proc. kwot przysługujących zpch, jeśli dotyczą osób bez schorzeń specjalnych, a z takimi schorzeniami – 90 proc. kwot należnych zpch.

[b]Rzeczywistą pomoc publiczną, koszty płacy, maksymalną wielkość pomocy oraz ryczałt szacujemy indywidualnie dla każdego pracownika w skali roku. [/b]

[b]Po oszacowaniu wskaźników podstawiamy je do specjalnych wzorów. Rachunki pokażą, czy dostaliśmy za dużo wsparcia i musimy je teraz zwrócić, czy też za mało, co zrekompensujemy sobie w następnych latach[/b]

Dysponując wyliczonymi czterema wartościami, możemy je podstawić do wzoru z pkt 3 procedury NPNK = RP – MIN (MWP; KP; R)

Nadwyżka pomocy nad kosztami (NPNK) jest wynikiem odjęcia od rzeczywiście uzyskanej pomocy najmniejszej z trzech wartości wymienionych w nawiasie:

- maksymalna wielkość pomocy (MWP),

- koszty płacy (KP),

- ryczałt (R).

Sprawdzamy w ten sposób, czy otrzymana faktycznie pomoc nie przekroczyła dopuszczalnej, rzeczywistych kosztów płacy, jakie poniósł pracodawca, oraz możliwych do zrekompensowania dodatkowych kosztów, z jakimi wiąże się praca niepełnosprawnego w formie zryczałtowanej.

Podany wzór figuruje w 9 przypisie do formularza INF-D-R, z tym że zamiast skrótami operuje numerami pól formularza. Ma on tam postać: poz. 96 = poz. 82 – MIN (poz. 93; poz. 95; poz. 94). Znaczy to, że wynik tej operacji o wartości dodatniej wpisujemy w polu 96. Owa dodatnia wartość to kwota, jaką musimy zwrócić za tego pracownika do PFRON.

Wzór stosujemy indywidualnie dla każdego pracownika. Najpierw rozliczamy odrębnie każdą osobę, a dopiero wyniki uzyskane z rozliczenia poszczególnych pracowników sumujemy i wpisujemy do formularzy rozliczeniowych.

[b]Zerowa lub ujemna[/b]

Jeśli w wyniku wyliczeń nadwyżki pomocy nad kosztami (NPNK) otrzymamy wartość dodatnią, kończymy ten etap procedury. Przechodzimy do operacji rozbicia nadwyżki na trzy składowe (pkt 5 procedury). Jeśli natomiast równa się zero lub jest wartością ujemną (wysokość dodatkowych kosztów nie została zrekompensowana przez dofinansowania i refundacje), wpisujemy 0 w polu nr 96 formularza INF-D-R. Przechodzimy następnie do pkt 4 procedury, czyli obliczenia kwoty kosztów możliwych do zrekompensowania w następnych okresach sprawozdawczych (KKDZ). Korzystamy ze wzoru KKDZ = R – MIN (RP; KP; MWP).

Kwota ta jest wynikiem odjęcia od wysokości ryczałtu najmniejszej z trzech wartości: rzeczywistej pomocy w okresie sprawozdawczym, kosztów płacy oraz maksymalnej wielkości pomocy.

Dodatni wynik operacji informuje, że podwyższone koszty są wyższe od rzeczywistej pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca, rzeczywistych kosztów płacy pracownika lub maksymalnej wielkości pomocy. Wzór na kwotę kosztów do zrekompensowania zawiera 10 przypis do formularza INF-D-R, gdzie przyjmuje postać poz. 97 = poz. 94 – MIN (poz. 82; poz. 93; poz. 95). Wynik podajemy w 97 polu formularza.

Wykazanie kwoty kosztów do zrekompensowania w następnych okresach sprawozdawczych na danego pracownika daje możliwość uwzględnienia tej kwoty w kolejnym okresie rozliczeniowym, ale tylko na tego samego pracownika. Należy wówczas KKDZ z okresu wcześniejszego zsumować z wysokością ryczałtu bieżącego okresu rozliczeniowego (poz. 94 formularza INF-D-R) przed podstawieniem jej do wzorów z pkt 3 i 4 procedury, a zaraz po wyliczeniu wartości znaczących.

Przypomnijmy jeszcze raz – zawsze zaczynamy od wyliczenia nadwyżki pomocy nad kosztami. Jeśli jej wartość jest zerowa lub ujemna, ustalamy koszty do zrekompensowania w następnych okresach. Gdy w polach 96 i 97 formularza mamy jednocześnie wartości większe od zera, oznacza to, że gdzieś popełniliśmy błąd. Nie jest bowiem możliwa jednoczesna nadwyżka pomocy nad kosztami oraz koszty do zrekompensowania w następnych okresach.

[b]Kiedy wyszło nam, że musimy zwrócić jakąś kwotę do PFRON, dzielimy ją na trzy części: ZUS PFRON, ZUS BUDŻET, dofinansowanie[/b]

Pracodawca ma możliwość otrzymania pomocy w trzech formach: dofinansowanie wynagrodzeń, refundację składek ZUS dokonaną przez PFRON oraz refundację składek ZUS dokonaną przez budżet państwa. Dlatego jest zobowiązany do rozbicia kwoty do zwrotu (nadwyżka pomocy nad kosztami) na te trzy składowe. Jeśli nie korzystał z danej formy pomocy, w odpowiednich polach formularza INF-D-R wpisuje wartość 0. Rozbicia dokonujemy według wzorów, które również znajdują się w przypisach do wymienionego formularza.

[b]ZUS PFRON[/b]

Wzór na obliczenie kwoty zwrotu składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez PFRON znajduje się w przypisie 11 i wygląda następująco: poz. 98 = poz. 96 x poz. 83/poz. 82. Kwotę zwrotu składek na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez PFRON ustalamy zatem, mnożąc nadwyżkę pomocy nad kosztami (NPNK) przez iloraz składek ZUS sfinansowanych przez PFRON i całkowitej pomocy publicznej, jaką otrzymał pracodawca w danym okresie sprawozdawczym (obejmującej dofinansowania wynagrodzeń i wszystkie zrefundowane składki ZUS). Wynik wyliczenia podajemy w polu 98 formularza.

[b]ZUS BUDŻET[/b]

Wzór na obliczenie kwoty zwrotu składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez budżet państwa zawiera przypis 12 do formularza INF-D-R: poz. 99 = poz. 96 x poz. 84/poz. 82. Kwotę zwrotu składek na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez budżet państwa liczymy więc, mnożąc nadwyżkę pomocy nad kosztami (NPNK) przez iloraz wszystkich składek ZUS sfinansowanych przez budżet państwa i całkowitej pomocy publicznej, jaką otrzymał pracodawca w danym okresie sprawozdawczym (obejmującej dofinansowania wynagrodzeń i wszystkie zrefundowane składki ZUS). Wynik wpisujemy w polu 99 formularza.

[b]DOFINANSOWANIE[/b]

Kwotę dofinansowań wynagrodzeń do zwrotu szacujemy zgodnie ze wzorem z przypisu 13 do formularza INF-D-R: poz. 100 = poz. 92 + [poz. 96 x (poz. 82 – poz. 83 – poz. 84) : poz. 82], gdzie:

- poz.100 to kwota dofinansowań do zwrotu,

- p oz. 92 – nienależnie pobrane dofinansowania wynagrodzeń,

- poz. 96 – nadwyżka pomocy nad kosztami,

- poz. 82 – łączna pomoc publiczna uzyskana w danym okresie sprawozdawczym,

- poz. 83 – składki ZUS sfinansowane przez PFRON,

- poz. 84 – składki ZUS sfinansowane przez budżet.

Wynik wpisujemy w polu 100 formularza. Suma poz. 98, poz. 99 i poz. 100 musi się równać wartości z poz. 96. Oznacza to, że suma kwoty zwrotu składek na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez PFRON i budżet państwa oraz kwoty dofinansowań wynagrodzeń do zwrotu musi być równa nadwyżce pomocy nad kosztami. Jeśli tak nie jest, to popełniliśmy błąd.

[b]Po wyliczeniu szczegółowych danych dla wszystkich pracowników niepełnosprawnych należy je zsumować, a otrzymane w ten sposób wartości wpisać do zbiorczych formularzy INF-D-Kz i INF-D-R[/b]

Poniżej przedstawiamy trzy przykłady procedury rozliczenia metodą ryczałtową dla trzech typowych pracodawców.

Pierwszy przykład dotyczy zakładu pracy chronionej, drugi – pracodawcy nieposiadającego statusu zpch zatrudniającego powyżej 25 osób i osiągającego wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych powyżej 6 proc., a trzeci – pracodawcy z otwartego rynku zatrudniającego poniżej 25 osób. Wszystkie przykłady zawierają szczegółowe wyliczenia oraz wypełnione formularze INF-D-R oraz INF-D-Kz.

W nawiasach podaliśmy pola formularza INF-D-R. W prezentowanych przykładach założyliśmy składkę wypadkową na poziomie 2 proc. podstawy wymiaru.

[b]Przykład 1[/b]

[b]Zakład pracy chronionej zatrudnia trzech pracowników[/b]

[b]Pracownik A o znacznym stopniu niepełnosprawności jest osobą niewidomą (schorzenie specjalne) zatrudnioną na pełny etat przez 12 miesięcy. Osiąga wynagrodzenie 936 zł miesięcznie.[/b]

> Składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez:

- PFRON: 133,00 zł miesięcznie (emerytalna i chorobowa po stronie pracownika; wypadkowa po stronie pracodawcy) oraz rocznie 1596 zł (poz. 83) (12 miesięcy x 133 zł),

– budżet państwa: 152,19 zł miesięcznie (emerytalna i rentowa po stronie pracodawcy) oraz rocznie 1826,28 zł (poz. 84) (12 miesięcy x 152,19 zł),

> Ryczałtowo ustalone podwyższone koszty za miesiąc: 1303,70 zł [(899,10 zł x 90 proc.) + (899,10 zł x 55 proc.) + składki ZUS 285,19 zł = 1588,89 zł],

> Koszty płacy do rozliczenia za okres od stycznia do grudnia: 19 066,68 zł (poz. 94) (12 miesięcy x 1588,89 zł),

> Dofinansowanie wynagrodzenia: miesięczne 821,71 zł oraz roczne 9860,52 zł (poz. 85),

> Pomoc ogółem za 12 miesięcy: 13282,80 zł (poz. 82) [(12 miesięcy x 821,71 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł)],

> Maksymalna wielkość pomocy za 12 miesięcy: 25 540,20 zł (poz. 93) [(12 miesięcy x 1843,16 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł)],

> Koszt płacy za 12 miesięcy: 13 282,92 zł (poz. 95) [(12 miesięcy x 936 zł) + (12 miesięcy x 170,91 zł)],

> Nadwyżka pomocy nad kosztami: 0 zł (poz. 96),

> Koszty do zrekompensowania w następnych okresach: 5783,88 zł (poz. 97) = 19066,68 – min (13 282,92; 25 540,20; 13 282,80),

> Kwota ZUS PFRON do zwrotu: 0 zł (poz. 98),

> Kwota ZUS BUDŻET do zwrotu: 0 zł (poz. 99),

> Kwota dofinansowania do zwrotu: 0 zł (poz. 100) >[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186551]patrz tabela A[/link].

[b]Pracownik B o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i bez schorzeń specjalnych jest zatrudniony na pełnym etacie przez 12 miesięcy. Osiąga wynagrodzenie 936 zł.[/b]

> Składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez:

– PFRON: 133 zł miesięcznie (emerytalna i chorobowa po stronie pracownika i wypadkowa po stronie pracodawcy) oraz rocznie 1596 zł (poz. 83) (12 miesięcy x 133 zł),

– budżet państwa: 152,19 zł miesięcznie (emerytalna i rentowa po stronie pracodawcy) oraz rocznie 1826,28 zł (poz. 84) (12 miesięcy x 152,19 zł),

> Ryczałtowo ustalone podwyższone koszty: 629,37 zł (899,10 zł x 70 proc.) + składki 285,19 zł = 914,56 zł,

> Koszty do rozliczenia za okres od stycznia do grudnia: 10 974,72 zł (poz. 94) (12 miesięcy x 914,56 zł),

> Dofinansowania wynagrodzenia: 821,71 zł miesięcznie oraz rocznie 9860,52 zł (poz. 85),

> Pomoc ogółem: 13 282,80 zł (poz. 82) [(12 miesięcy x 821,71 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł)],

> Maksymalna wielkość pomocy: 15 290,40 zł (poz. 93) [(12 miesięcy x 989,01 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł),

> Koszt płacy: 13 282,92 zł (poz. 95) [(12 miesięcy x 936 zł) + (12 miesięcy x 170,91 zł)],

> Nadwyżka pomocy nad kosztami: 2308,08 zł (poz. 96) 13 282,80 – min (15 290,40; 13 282,92; 10 974,72),

> Koszty do zrekompensowania: 0 zł (poz. 97),

> Kwota ZUS PFRON do zwrotu: 277,33 zł (poz. 98) 1962,36 zł x (1596 zł/12 937,08 zł),

> Kwota ZUS BUDŻET do zwrotu: 317,34 zł (poz. 99) 1962,36 zł x (1826,28 zł/12937,08 zł),

> Kwota dofinansowania do zwrotu: 1713,41 zł (poz. 100)>[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186552]patrz tabela B[/link].

[b]Pracownik C o lekkim stopniu niepełnosprawności, bez schorzeń specjalnych jest zatrudniony na pełnym etacie przez 12 miesięcy. Osiąga wynagrodzenie 936 zł.[/b]

> Składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez:

– PFRON: 133 zł miesięcznie (emerytalna i chorobowa po stronie pracownika i wypadkowa po stronie pracodawcy) oraz rocznie 1596 zł (poz. 83) (12 miesięcy x 133 zł),

– budżet państwa: 152,19 zł miesięcznie (emerytalna i rentowa po stronie pracodawcy) oraz rocznie 826,28 zł (poz. 84) (12 miesięcy x152,19 zł),

> Ryczałtowo ustalone podwyższone koszty: 359,64 zł (899,10 zł x 40 proc.) + składki 285,19 zł = 644,83 zł,

> Koszty do rozliczenia za okres od stycznia do grudnia: 7737,96 zł (poz. 94) (12 miesięcy x 644,83 zł),

> Dofinansowanie wynagrodzenia: 449,55 zł miesięcznie oraz rocznie 5394,60 zł (poz. 85),

> Pomoc ogółem: 8816,88 (poz. 82) = (12 x 449,55 zł) + (12 x 133 zł) + (12 x 152,19 zł),

> Maksymalna wielkość pomocy: 8816,88 zł (poz. 93) [(12 miesięcy x 449,55 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł)],

> Koszt płacy: 13 282,92 zł (poz. 95) [(12 miesięcy x 936 zł) + (12 miesięcy x 170,91 zł)],

> Nadwyżka pomocy nad kosztami: 1078,92 zł (poz. 96) 8816,88 – min (8816,88; 13 282,92; 7737,96), Koszty do zrekompensowania: 0 zł (poz. 97),

> Kwota ZUS PFRON do zwrotu: 195,30 zł (poz. 98) = 1078,92 x (1596/8816,88),

> Kwota ZUS BUDŻET do zwrotu: 223,49 zł (poz. 99) = 1078,92 x (1826,28/8816,88),

> Kwota dofinansowania do zwrotu: 660,13 zł (poz. 100)>[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186553]patrz tabela C[/link].

[b]Przykład 2[/b]

Pracodawca z otwartego rynku zatrudniający powyżej 25 osób.

[b]Pracownik D o znacznym stopniu niepełnosprawności choruje na epilepsję (schorzenie specjalne). Jest zatrudniony na pełny etat przez 12 miesięcy i osiąga wynagrodzenie 936 zł.[/b]

> Składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez PFRON: 182,70 zł miesięcznie (emerytalna po stronie pracownika i emerytalna po stronie pracodawcy) oraz rocznie 2192,40 zł (poz. 83) [(12 miesięcy x 91,35 zł) + (12 miesięcy x 91,35 zł)],

> Ryczałtowo ustalone podwyższone koszty: 359,64 zł [(899,10 zł x 90 proc.) + (899,10 zł x 55 proc.) x 90 proc.] + składki 182,70 zł = 1356,03 zł,

> Koszty do rozliczenia za okres od stycznia do grudnia: 16 272,36 zł (poz. 94) (12 miesięcy x 1356,03 zł),

> Dofinansowania wynagrodzenia: 844,65 zł miesięcznie oraz rocznie 10 135,80 zł (poz. 85),

> Pomoc ogółem: 12 328,20 (poz. 82) [(12 miesięcy x 844,65 zł) + (12 miesięcy x 91,35 zł) + (12 miesięcy x 91,35 zł)],

> Maksymalna wielkość pomocy: 25 540,20 zł (poz. 93) [(12 miesięcy x 1843,16 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł)],

> Koszt płacy: 13 282,92 zł (poz. 95) [(12 miesięcy x 936 zł) + (12 miesięcy x 170,91 zł)],

> Nadwyżka pomocy nad kosztami: 0 zł (poz. 96),

> Koszty do zrekompensowania: 3944,16 zł (poz. 97) 16 272,36 – min (12 328,20 zł; 25 540,20 zł; 13 282,92 zł),

> Kwota ZUS PFRON do zwrotu: 0 zł (poz. 98),

> Kwota ZUS BUDŻET do zwrotu: 0 zł (poz. 99),

> Kwota dofinansowania do zwrotu: 0 zł (poz. 100)>[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186554]patrz tabela D[/link].

[b]Pracownik E o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, bez schorzeń specjalnych jest zatrudniony na pełnym etacie przez 12 miesięcy. Osiąga wynagrodzenie 936 zł.[/b]

> Składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez PFRON: 182,70 zł miesięcznie (emerytalna po stronie pracownika i emerytalna po stronie pracodawcy) oraz rocznie 2192,40 zł (poz. 83) [(12 miesięcy x 91,35 zł) + (12 miesięcy x 91,35 zł)],

> Ryczałtowo ustalone podwyższone koszty: 440,56 [(899,10 zł x 70 proc.) x 70 proc.] + składki 182,70 zł = 623,26 zł,

> Koszty do rozliczenia za okres od stycznia do grudnia: 7479,12 zł (poz. 94) (12 miesięcy x 623,26 zł),

> Dofinansowania wynagrodzenia: 692,31 zł miesięcznie oraz rocznie 8307,72 zł (poz. 85),

> Pomoc ogółem: 10 500,12 zł (poz. 82) [(12 miesięcy x 692,31 zł) + (12 miesięcy x 91,35 zł) + (12 miesięcy x 91,35 zł)],

> Maksymalna wielkość pomocy: 15290,40 (poz. 93) [(12 miesięcy x 989,01 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł)],

> Koszt płacy: 13 282,92 zł (poz. 95) [(12 miesięcy x 936 zł) + (12 miesięcy x 170,91 zł)],

> Nadwyżka pomocy nad kosztami: 3021 zł (poz. 96); 10 500,12 – MIN (15 290,40 zł; 13 282,92 zł; 7479,12 zł),

> Koszty do zrekompensowania: 0 zł (poz. 97),

> Kwota ZUS PFRON do zwrotu: 630,78 zł (poz. 98); 3021 zł x (2192,40 zł/10 500,12 zł),

> Kwota ZUS BUDŻET do zwrotu: 0 zł (poz. 99); 3021 zł x (0 zł/10 500,12 zł),

> Kwota dofinansowania do zwrotu: 2390,22 zł (poz. 100)>[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186555]patrz tabela E[/link].

[b]Pracownik F z lekkim stopniem niepełnosprawności, bez schorzeń specjalnych jest zatrudniony na pełnym etacie przez 12 miesięcy. Osiąga wynagrodzenie 936 zł.[/b]

> Składki na ubezpieczenia społeczne sfinansowane przez PFRON: miesięcznie 18,72 zł (wypadkowa po stronie pracodawcy) oraz rocznie 224,64 zł (poz. 83); (12 miesięcy x 18,72 zł),

> Ryczałtowo ustalone podwyższone koszty: 251,75 zł [(899,10 zł x 40 proc.) x 70 proc.] + składki 18,72 zł = 270,47 zł,

> Koszty do rozliczenia za okres od stycznia do grudnia: 3245,64 zł (poz. 94); (12 miesięcy x 270,47 zł),

> Dofinansowania wynagrodzenia: 314,69 zł miesięcznie oraz rocznie 3776,28 zł (poz. 85),

> Pomoc ogółem: 4000,92 zł (poz. 82); [(12 miesięcy x 314,69 zł) + (12 miesięcy x 18,72 zł)],

> Maksymalna wielkość pomocy: 8816,88 zł (poz. 93); [(12 miesięcy x 449,55 zł) + (12 miesięcy x 133 zł) + (12 miesięcy x 152,19 zł),

> Koszt płacy: 13 282,92 zł (poz. 95); [(12 miesięcy x 936 zł) + (12 miesięcy x 170,91 zł)],

> Nadwyżka pomocy nad kosztami: 755,28 zł (poz. 96); 4000,92 – MIN (8816,88 zł; 13 282,92 zł; 3245,64 zł),

> Koszty do zrekompensowania: 0 zł (poz. 97),

> Kwota ZUS PFRON do zwrotu: 42,41 zł (poz. 98); 755,28 zł x (224,64 zł/4000,92 zł),

> Kwota ZUS BUDŻET do zwrotu: 0 zł (poz. 99); 755,28 zł x (0 zł/4000,92 zł),

Kwota dofinansowania do zwrotu: 712,87 zł (poz. 100)>[link=http://grafik.rp.pl/grafika2/186556]patrz tabela F[/link].