W skrócie: ustawodawca zezwolił powiązanym podmiotom (pod pewnymi warunkami) rozliczać się z podatku dochodowego tak, jakby tworzyły one jedną jednostkę. Straty i dochody spółek wchodzących w skład PGK sumuje się i otrzymuje podstawę opodatkowania. Od niej oblicza się podatek, który podlega wpłacie do właściwego urzędu skarbowego. Jedna ze spółek z grupy, wybrana do jej reprezentowania, składa zeznanie roczne i wpłaca zobowiązanie podatkowe. To PGK, a nie każda ze spółek oddzielnie, jest w takiej sytuacji podatnikiem. Co ważne, przepisy podatkowe wymagają, aby dochód stanowił minimum 3 proc. sumy przychodów spółek tworzących PGK. W przeciwnym razie PGK ulega rozwiązaniu. Bodźcem zachęcającym do tworzenia PGK jest rozliczanie strat w obrębie grupy na bieżąco – strata jednej jednostki jest jednocześnie kompensowana z dochodem drugiej, należy tylko zachować wspomnianą 3-procentową rentowność podatkową.