Inwentaryzacja: pole spisowe warto wyłączyć z działalności

Inwentaryzacja to ogół działań zmierzających do ustalenia rzeczywistego stanu składników majątkowych oraz źródeł ich pochodzenia na określony dzień. Inwentaryzacja rzeczowych i pieniężnych składników majątkowych polega na ustaleniu za pomocą spisu faktycznego (spisu z natury) ich stanu oraz wyjaśnieniu różnic pomiędzy stanem rzeczywistym a stanem wynikającym z ewidencji księgowej. Można również wyróżnić inwentaryzację za pośrednictwem uzgodnienia sald z kontrahentami (dotyczy stanu środków pieniężnych na rachunkach bankowych, pożyczek i kredytów czy należności) oraz inwentaryzację drogą weryfikacji stanu ewidencyjnego, która obejmuje te aktywa i pasywa, których stanu nie można ustalić za pomocą spisu z natury albo uzgodnienia sald z kontrahentami. Jeśli jednostki gospodarcze posiadają rzeczowe aktywa obrotowe, to na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości (dalej: uor) powinny przeprowadzić ich inwentaryzację metodą spisu ilości z natury, a następnie wycenić stwierdzone ilości, porównać wartości z danymi zawartymi w księgach rachunkowych oraz wyjaśnić i rozliczyć ewentualne różnice. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 uor rzeczowe aktywa obrotowe to materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym.