Na przedsiębiorstwach ciąży obowiązek przeprowadzania na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzacji m.in. rzeczowych składników aktywów obrotowych, w tym także zaliczanych do nich materiałów, drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic (art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości; dalej: uor). Termin i częstotliwość inwentaryzacji zapasów materiałów (wyjątek stanowią materiały odpisane w koszty na dzień ich zakupu i wymagające ustalania ich stanu, jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy) uważa się za dotrzymane, jeżeli ich inwentaryzację rozpoczęto nie wcześniej niż trzy miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku, a ustalenie stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda – przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych.