Wyniki inwentaryzacji ciągłej rozlicza się na takich samych zasadach jak tej przeprowadzanej na koniec roku. Stosowanie tej metody pozwala m.in. na precyzyjny pomiar ubytków i określenie konkretnych problemów w obrębie grupy produktów.
Inwentaryzacja ciągła polega na sukcesywnym ustalaniu rzeczywistego stanu składników majątkowych tak, aby w wyznaczonym okresie przeprowadzić spisy z natury określonych części majątku. Metoda ta polega na rozłożeniu czynności inwentaryzacyjnych i ustalaniu rzeczywistego stanu poszczególnych składników aktywów w taki sposób, aby raz na rok (lub np. raz na dwa lata dla wybranych aktywów) stan ten został ustalony dla wszystkich składników danego rodzaju aktywów. W tym celu sporządza się szczegółowy plan inwentaryzacji ciągłej, zawierający terminy spisów i określenie rodzajów składników, które w danym okresie zostaną spisane.