Nie.
Uprawnienie do proporcjonalnego obniżenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przysługuje, gdy prowadzący działalność ma prawo do zasiłku.
Osoba prowadząca pozarolniczą działalność podlegająca obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym może przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Gdy zostanie nim objęta, może nabyć prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni podlegania ubezpieczeniu. Od tej zasady są wyjątki, ale nie mają zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.
Z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne może być proporcjonalnie zmniejszona. Wówczas minimalną podstawę wymiaru składek należy podzielić przez liczbę dni danego miesiąca i pomnożyć przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniom. Jest to możliwe, gdy objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi lub ich ustanie następuje w trakcie miesiąca, a także w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez część miesiąca, jeżeli z tego tytułu ubezpieczony spełnia warunki do przyznania zasiłku.
Gdy więc prowadzący działalność nie przystąpi do ubezpieczenia chorobowego albo gdy tak jak w przedstawionej sytuacji przystąpi, ale ma zbyt krótki okres podlegania temu ubezpieczeniu i nie nabędzie prawa do zasiłku, musi naliczyć składki od pełnej podstawy wymiaru.
Pamiętać trzeba, że proporcjonalnemu zmniejszeniu nie podlega podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. Składka zdrowotna jest miesięczna i niepodzielna.
Podstawa prawna: art. 11, art. 18 ust. 10 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2013 r. poz. 1442 ze zm.)
Podstawa prawna: art. 4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2014 r. poz. 159)
Podstawa prawna: art. 79 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.)
