Od bezrobotnego po pięćdziesiątce, nie ma składek na Fundusz Pracy

Taką redukcję kosztów zatrudnienia osób po 50. roku życia oraz jednocześnie zachęty do nawiązywania z nimi stosunku pracy przewiduje obowiązująca już nowelizacja ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Większość jej przepisów weszła w życie 1 lutego tego roku.

[srodtytul]Krócej za chorobę[/srodtytul]

Korzystna dla pracodawców jest zmiana, która ma przynieść ograniczenie kosztów pracy przez skrócenie okresu finansowania niezdolności do pracy z powodu choroby dojrzałego pracownika.

To istotna modyfikacja. Do końca stycznia bowiem pracodawca wypłacał wynagrodzenie chorobowe za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy – niezależnie od wieku pracownika. Od 34. dnia nieobecności w pracy podwładny otrzymywał zasiłek chorobowy finansowany z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Od 1 lutego znacznie skrócono ten okres w stosunku do pracowników, którzy ukończyli 50. rok życia.

W ich przypadku pracodawca wypłaca już wynagrodzenia ze swoich środków w razie ich choroby jedynie przez łączny okres do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Od 15. dnia niezdolności do pracy wypłatę świadczeń chorobowych przejmuje ZUS. Zasada ta jest stosowana od roku kalendarzowego następującego po roku, w którym pracownik ukończy 50 lat.

[ramka][b]GPP>przykład[/b]

30 listopada 2008 r. pracownik ukończył 50 lat. Od stycznia 2009 r. możliwe jest zatem stosowanie wobec niego skróconego okresu wypłacania wynagrodzenia chorobowego. Inaczej będzie z zatrudnionym, który 50. rok życia ukończył 1 stycznia 2009 r. lub po tej dacie. W takim wypadku pracodawca może skorzystać ze wspomnianego przywileju dopiero w 2010 r.[/ramka]

W jaki jednak sposób ma się zachować pracodawca zatrudniający 50-letnią osobę, która w dniu wejścia przepisów w życie przebywała na zwolnieniu lekarskim? Jak należy postąpić z kolei wobec pracowników, którzy w styczniu 2009 r. już korzystali ze zwolnienia lekarskiego przez okres przekraczający 14 dni?

Ponieważ nowelizacja nie wskazuje na żadne przepisy przejściowe, wydaje się, że nowe regulacje trzeba stosować do każdego przypadku po 31 stycznia 2009 r. Oznacza to, że nowe przepisy obejmują zarówno pracowników chorujących 1 lutego, jak i tych, którzy zachorują później.

Jeśli natomiast pracownik korzystał w styczniu tego roku z 14 dni zwolnienia, to w lutym należał mu się już zasiłek chorobowy z ZUS, skoro okres finansowania przez pracodawcę wynagrodzenia chorobowego ustalony jest na rok kalendarzowy. Jeśli pracownik chorował w styczniu np. dziesięć dni i choruje jest w lutym, to za pierwsze cztery dni choroby w lutym należy mu się wynagrodzenie chorobowe, a od 15. dnia choroby – zasiłek chorobowy.

[ramka][b]GPP>uwaga[/b]

Aby wobec pracownika móc zastosować skrócony do 14 dni okres finansowania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, powinna być spełniona tylko jedna przesłanka – pracownik ukończył 50. rok życia w poprzednim roku kalendarzowym lub wcześniej.[/ramka]

[srodtytul]Będą ulgi[/srodtytul]

To jednak nie wszystko. Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne, którzy zatrudnią na podstawie umowy o pracę osoby po 50. roku życia, zostaną czasowo zwolnieni z obowiązku opłacania za nie składek na Fundusz Pracy (FP) i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP). Nie będą musieli dokonywać takich opłat przez 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę z tymi osobami. Jest jednak warunek. Tacy pracownicy w ciągu 30 dni przed zatrudnieniem muszą być zarejestrowani jako bezrobotni w powiatowym urzędzie pracy. I jeszcze jedna istotna kwestia. Z takiego zwolnienia będą mogły korzystać firmy od lipca 2009 r. I to tylko wtedy, gdy zatrudnią wspomniane osoby po 30 czerwca 2009 r.

Na tym nie koniec. Powyższa sytuacja wskazuje na zwolnienie czasowe w opłacaniu składek. Przepisy jednak przewidują także stałe zwolnienie z ponoszenia opłat na FP i FGŚP, które obowiązywać będzie od 1 lipca. Z ulgi skorzysta pracodawca, który zatrudnia co najmniej 55-letnie kobiety i co najmniej 60-letnich mężczyzn.

[srodtytul]Kiedy trzeba płacić[/srodtytul]

[ramka][b]GPP>uwaga [/b]

Obowiązkowa składka na Fundusz Pracy oraz na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych w 2009 r. nie zmieniła się w stosunku do 2008 r. i wynosi odpowiednio 2,45 proc. oraz 0,10 proc. podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne (art. 37 i 38 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=298121]ustawy budżetowej na 2009 r. z 9 stycznia 2009 r., DzU nr 10, poz. 58[/link]).[/ramka]

Obowiązek opłacania składki na FP powstaje, gdy podstawa wymiaru – w przeliczeniu na miesiąc – równa jest kwocie minimalnego wynagrodzenia (bądź 80 proc. tego wynagrodzenia w stosunku do osób, których staż pracy jest krótszy niż rok). Jeśli pracownik osiąga dochody z różnych źródeł (spośród tych stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe), obowiązek opłacania składek na FP powstaje, gdy łącznie zarabia co najmniej tyle, ile wynosi minimalne wynagrodzenie, czyli obecnie 1276 zł.

Warto też pamiętać, że składki na FGŚP opłacane są od przychodów osiąganych przez:

– pracowników,

– osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę nakładczą

– wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy-zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo

– wykonujących pracę zarobkową na podstawie innej niż stosunek pracy na rzecz pracodawcy będącego rolniczą spółdzielnią produkcyjną, spółdzielnią kółek rolniczych lub inną spółdzielnią zajmującą się produkcją rolną – jeżeli z tego tytułu podlegają obowiązkowi ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, z wyjątkiem małżonka pracodawcy (rozumianego tutaj szeroko, np. także jako zleceniodawca), a także jego dzieci własnych, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobionych, rodziców, macochy i ojczyma oraz osób przysposabiających, rodzeństwa, wnuków, dziadków, zięciów i synowych, bratowych, szwagierek i szwagrów oraz osób wykonujących pracę zarobkową w gospodarstwie domowym.

[ramka][b]GPP>ważne [/b]

Ze zwolnienia z opłacania składek na FP i FGŚP mogą korzystać także firmy, w których pracują osoby podlegające obowiązkowi opłacania za nie składek w związku z innym tytułem niż zatrudnienie pracownicze (np. zleceniobiorcy).[/ramka]

[srodtytul]Starosta zrefunduje szkolenie[/srodtytul]

Ustawa wprowadza także inną regulację przewidującą wyższe stawki zwrotu nakładów na szkolenie pracowników po 45. roku życia. Na szkolenie osoby po 45. roku życia pracodawca otrzyma zwrot 80 proc. kosztów szkolenia, ale nie więcej niż 300 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Zgodnie z komunikatem prezesa GUS z 10 lutego 2009 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w czwartym kwartale 2008 r. ([link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=300694]MP nr 9, poz. 114[/link]) wynagrodzenie to wynosi 3096,55 zł brutto. Oznacza to, że pracodawca dostanie nawet do 9289,65 zł.

[srodtytul]Mniej obowiązków[/srodtytul]

Pracodawców zainteresuje na pewno zniesienie obowiązku pobierania od zatrudnianych oświadczeń o pozostawaniu lub nie w rejestrze bezrobotnych. Nie mają już także obowiązku informowania właściwego powiatowego urzędu pracy o zatrudnieniu osoby bezrobotnej. Tak było do końca stycznia. Firma musiała zawiadomić na piśmie w terminie do pięciu dni właściwy powiatowy urząd pracy (czyli ten, w którym dana osoba jest zarejestrowana) o zatrudnieniu osoby zarejestrowanej jako bezrobotna lub o powierzeniu jej innej pracy zarobkowej (wykonywanej np. na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych). Jeśli pracodawca nie dopełnił takiego obowiązku, mógł zostać ukarany grzywną nie niższą niż 3 tys. zł. Od początku lutego już nie jest zagrożony taką karą. Obecnie tylko bezrobotny podejmujący zatrudnienie lub wykonujący inną pracę zarobkową musi dbać o przekazanie niezbędnych informacji do powiatowego urzędu pracy.

[ramka][b]GPP>przypomina[/b]

Za kogo opłaty

Składki na FP opłacać się będzie za osoby, które nie osiągnęły 50. roku źycia. Dotyczy to m.in. osób:

- pozostających w stosunku pracy lub stosunku służbowym,

- wykonujących pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą,

- wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy-zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz za osoby z nimi współpracujące. [/ramka]

[ramka][b]GPP>przypomina[/b]

Ulgi za rodziców

Od 1 stycznia tego roku z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP zwolnione są także firmy, które zatrudniają pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu wychowawczego. Z takiej ulgi mogą korzystać w ciągu 36 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po powrocie z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu wychowawczego.[/ramka]

[i]Podstawa prawna:

– art. 1 pkt 18 lit. f, pkt 75, art. 2, art. 18, art. 26, art. 40 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=296887]ustawy z 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (DzU z 2009 r. nr 6, poz. 33)[/link]

– art. 36 ust. 6, art. 119 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=269029]ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w brzmieniu obowiązującym do 31 stycznia 2009 r. (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.)[/link] [/i]