Tak stwierdził gdański oddział ZUS w decyzji z 8 marca 2013 r. (DI/100000/451/202/2013).
W indywidualnym wniosku złożonym do ZUS o wydanie interpretacji przedsiębiorca wskazał, że zawarł z członkiem zarządu kontrakt menedżerski, a na takich samych zasadach umowę kontraktu menedżerskiego zawarła z tą osobą spółka dominująca. W obu wypadkach członek zarządu wykonywał swoje usługi jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Ten zakres usług – zarządczych i menedżerskich był objęty wpisem do ewidencji działalności gospodarczej prowadzącego biznes. Menedżer otrzymywał za to wynagrodzenie w wysokości wyższej od obowiązującej tę osobę najniższej podstawy wymiaru składek dla prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Według wiedzy wnioskodawcy osoba świadcząca usługi zarządcze na jego rzecz w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie wykonywała usług z innego zakresu i nie uzyskiwała innych dochodów z tej działalności oprócz dochodów z przyjętego kontraktu menedżerskiego. Wątpliwości wnioskodawcy budziło jednak to, czy w takim stanie faktycznym członek zarządu podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu jako prowadzący pozarolniczą działalność. Według niego umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem (spółką) lub kontrakt menedżerski ujęte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródła przychodu z działalności wykonywanej osobiście nie stanowią samodzielnej podstawy podlegania ubezpieczeniom społecznym z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm., dalej ustawa o sus), jeżeli realizuje się je w prowadzonej przez przedsiębiorcę (podatnika) pozarolniczej działalności gospodarczej. Na poparcie tej tezy wskazał orzecznictwo sądowe. ZUS nie podzielił jednak tego stanowiska przedsiębiorcy przedłożonego we wniosku o wy- danie interpretacji. Uznał je za nieprawidłowe.
Komentarz eksperta
dr Marcin Wojewódka, radca prawny w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka i Wspólnicy sp.k.
Nie ulega wątpliwości, że ubezpieczeniom społecznym podlega obowiązkowo osoba, która ma określony tytuł do ubezpieczeń wskazany przez ustawodawcę. Ustawa o sus dosyć precyzyjnie wskazuje wszystkie podmioty objęte obowiązkiem ubezpieczenia emerytalnego i ubezpieczeń rentowych. Stąd osoba, której cechy jako podmiotu ubezpieczenia społecznego określają przepisy, z mocy prawa zostaje nimi objęta i staje się stroną stosunku ubezpieczenia społecznego. Wyliczenie z ustawy o sus jest wyczerpujące i ma charakter zamknięty. W tym stanie faktycznym osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą świadczyła usługi zarządcze na mocy przyjętej umowy o świadczenie usług menedżerskich. Należy zgodzić się ze stanowiskiem ZUS, który twierdził, że co do zasady umowa o zarządzanie spółką jest w istocie umową nienazwaną o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia. W takiej sytuacji w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o sus osoby fizyczne, które na terytorium Polski świadczą pracę na postawie umowy agencyjnej lub zlecenia, z tego tytułu podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, jeśli nie są uczniami gimnazjów, szkół ponadpodstawowych oraz studentami do ukończenia 26. roku życia. Ponieważ osoba świadcząca usługi zarządzania w zakresie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej uzyskuje przychody z działalności wykonywanej osobiście, to kontrakt menedżerski jest samodzielnym tytułem do ubezpieczeń społecznych, a nie jest umową wykonywaną w zakresie działalności gospodarczej. Taka sytuacja ma miejsce wtedy, gdy jedynym przedmiotem działalności jest świadczenie usług tego typu na rzecz innego podmiotu. Przy czym prowadzący działalność nie uzyskuje jakichkolwiek innych przychodów poza tymi wynikającymi z zawartej umowy o zarządzanie. Jeśli jednak – tak jak w tej sprawie – przyjęta umowa konstytuuje obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, to prowadzący działalność gospodarczą musi liczyć się z taką interpretacją ZUS.
