Jako osoba fizyczna chcę podjąć pracę na podstawie umowy zlecenia. Jak poprawnie sformułować wniosek o zgłoszenie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego?
- pyta czytelniczka.
Zleceniobiorca może przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego w dowolnym momencie. Wystarczy zgłosić taki zamiar do ZUS. Jeśli zlecenie jest wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zleceniobiorca zgłasza siebie sam, bo sam jest sobie płatnikiem składek. Jeśli natomiast obowiązkowe składki emerytalno-rentowe za zleceniobiorcę rozlicza zleceniodawca, to za jego pośrednictwem trzeba zgłosić przystąpienie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.
Wniosek do zleceniodawcy o odprowadzanie składek na ten cel może być napisany odręcznie na zwykłej kartce papieru: „Proszę o zgłoszenie mnie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego..." Wiele zakładów pracy ma swoje druki takich wniosków z wolnym miejscem na uzupełnienie danych, które potem zakład pracy przekazuje do ZUS na formularzu zgłoszeniowym ZUS ZUA.
We wniosku zleceniobiorca może podać datę, od której chce być objęty dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, ale jeszcze ważniejszy jest termin złożenia wniosku w tej sprawie.
Dlaczego? Zleceniodawca, czyli płatnik składek, musi zgłosić zleceniobiorcę w ZUS do obowiązkowego ubezpieczenia emerytalno-rentowego. Ma na to 7 dni od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia wykonywania zlecenia. Jeśli do tego czasu otrzyma wniosek zleceniobiorcy o objęcie go dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, to zdąży to ująć w zgłoszeniu ZUS ZUA. Wtedy zleceniobiorca będzie objęty dobrowolnym ubezpieczeniem od dnia, który wskazał we wniosku. Jeśli natomiast zleceniobiorca złoży płatnikowi wniosek dopiero po upływie 7 dni to dobrowolne ubezpieczenie chorobowe będzie go obejmować od daty dokonania zgłoszenia do ZUS przez płatnika składek (art. 14 ust. 1 i 2
ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych
).
Przykład
3 października pani A i pan B podjęli zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia. Oboje podlegają z tego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu. Pani A już 3 października złożyła zleceniodawcy wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od 3 października. Zleceniodawca zgłosił ją do tego ubezpieczenia w dniu 7 października. Pan B identyczny wniosek złożył dopiero 11 października. Zleceniodawca zgłosił go w ZUS 12 października. W przypadku pani A zgłoszenie zostało dokonane w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia wykonania umowy zlecenia, więc podlega ona dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 1 października. Natomiast pan B będzie objęty ubezpieczeniem dopiero od 12 października.
Data początkowa objęcia ubezpieczeniem chorobowym może mieć niemałe znaczenie z uwagi na tzw. okres wyczekiwania.
Chodzi o to, że ubezpieczony zleceniobiorca nie od razu może liczyć np. na zasiłek chorobowy. Nabędzie do niego prawo dopiero po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego (art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa). Przypomnijmy, że dla pracowników okres wyczekiwania wynosi 30 dni.
Do okresu wyczekiwania wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, zarówno dobrowolnego jak i obowiązkowego, ale tylko wtedy, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.
Niektórych zleceniobiorców nie obowiązuje 90-dniowy okres wyczekiwania. Od pierwszego dnia ubezpieczenia prawo do zasiłku chorobowego przysługuje m.in. absolwentom szkół, jeśli przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych, a także osobom, które uległy wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy.
Zobacz serwisy
» Dobra Firma » Kadry i płace » ZUS » Składki ZUS » Kto i od jakiej umowy płaci składki » Umowa zlecenia
