Praktyka waloryzacji świadczeń emerytalnych nie powinna budzić wątpliwości interpretacyjnych. Jednak zdarzają się sytuacje, w których organ rentowy (jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwa do wydawania decyzji w sprawach świadczeń – art. 4 pkt 6 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jedn. DzU z 2023 r., poz. 1251 ze zm., dalej: u.e.r.f.u.s.), wydając decyzję, pomija waloryzację czy dokonuje jej w sposób budzący zastrzeżenia od strony rachunkowej, np. w wyniku nieuwzględnienia jakiejś części składowej podstawy obliczeń.