Do takich wniosków doszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim. Przyznał on rację wojewodzie, który wniósł skargę w tej sprawie. Dopatrzył się on naruszeń w jednym z miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Wojewoda uznał, że doszło do istotnego naruszenia zasad sporządzania miejscowego planu. Nie wolno bowiem zamieszczać w nim ustaleń dotyczących ogrodzeń. Tego typu uregulowania można zawrzeć tylko w uchwale krajobrazowej. Oznacza to, że plan jest sprzeczny z art. 37a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Rada miasta była innego zdania. Według niej działała zgodnie z prawem Miała pełne prawo ustalić lokalizację ogrodzeń na frontach działek o ażurowości minimalnie 40 proc., wysokości maksymalnie 1,8 m oraz zakazać stosowania w ogrodzeniach prefabrykowanych przęseł betonowych. Tego typu ustalenia zalicza się bowiem do wymagań kompozycyjno-estetycznych stanowiących o ładzie przestrzennym kształtującym przestrzeń, co jest zgodne z definicją ładu przestrzennego z art. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu.

Zdaniem rady nie powinno się uchylać miejscowych planów z powodu tego typu naruszeń, bo nie są one aż tak istotne. Plany są bowiem dokumentami, które wymagają długotrwałej i kosztownej procedury.

WSA uznał skargę wojewody za zasadną i unieważnił zapis planu w sprawie parkanów.

W jego opinii rada miasta, umieszczając w miejscowym planie uregulowania dotyczące ogrodzeń, przekroczyła delegację ustawową z art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o planowaniu. Obecnie zasad sytuowania parkanów dotyczy art. 37a–37e wprowadzony przez ustawę krajobrazową. Ta ostatni uchyliła art. 15 ust. 3 pkt 9 ustawy o planowaniu. Przepis mówił, że w miejscowym planie określa się w zależności od potrzeb zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych ogrodzeń, oraz ich gabaryty.

Zdaniem WSA przywołane regulacje wskazują, że zamiarem ustawodawcy było wyeliminowanie z miejscowych planów materii objętej uchwałą krajobrazową wydawaną na podstawie nowej normy kompetencyjnej zawartej w art. 37a ustawy o planowaniu.

Co do zasady rada miasta nie utraciła więc kompetencji do określania zasad i warunków sytuowania ogrodzeń, ekranów, znaków i symboli reklamowych, jednak według nowej regulacji powinna to uczynić w odrębnej niż miejscowy plan uchwale stanowiącej akt prawa miejscowego, chyba że znajdują zastosowanie przepisy przejściowe zawarte w art. 12 ust. 3 ustawy ustawy krajobrazowej. Skoro jednak uchwała o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego w tej sprawie podjęta została 28 kwietnia 2017 r., to przepisy dotychczasowe nie mają zastosowania. Ważne są te wprowadzone ustawą krajobrazową.

Sygnatura akt: II SA/Go 416/20