Aktualizacja: 26.01.2020 09:48 Publikacja: 26.01.2020 00:01
Foto: Adobe Stock
Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 4 września 2019 r. (II PK 172/18).
Sprawa dotyczyła pracownika zatrudnionego na stanowisku analityka finansowego w pełnym wymiarze, w systemie zadaniowego czasu pracy, w warunkach telepracy. W umowie określającej warunki telepracy znajdowało się postanowienie, zgodnie z którym jeśli pracownik uzna, że musi wykonywać pracę w godzinach nadliczbowych, powinien niezwłocznie poinformować o tym pracodawcę i uzyskać jego zgodę. W przypadku braku takiej zgody, praca ponadnormatywna nie stanowiła pracy w godzinach nadliczbowych. Mimo że pracownik nie uzyskiwał wymaganej zgody pracodawcy na pracę w godzinach nadliczbowych, pod koniec każdego roku domagał się wypłaty wynagrodzenia dodatkowego z tego tytułu. Pracodawca kwestionował część dodatkowych prac, uznając, że zadania były możliwe do wykonania w krótszym czasie, i wypłacał wynagrodzenie po weryfikacji zestawień przedłożonych przez pracownika.
Granica między tym, co stanowi wykonywanie zwykłych obowiązków pracowniczych a podróżą służbową, bywa płynna.
Odpowiedzialny biznes przechodzi kolejną ewolucję związaną z nowymi wymaganiami regulacyjnymi. Tym razem celem jest strategiczna transformacja pozwalająca na skuteczną ochronę środowiska i praw człowieka. Jak odpowiedzieć na te wyzwania?
Uczniowie w wakacje mogą pracować. Należy jednak pamiętać o specjalnych wymogach związanych z zatrudnieniem osób...
Gdy pracownik wyrządził szkodę swemu pracodawcy, nie zawsze konieczne jest dochodzenie zapłaty odszkodowania prz...
Zmiany formy organizacyjnej pracodawców, przejęcia i łączenia spółek skutkują tym, że pracownik może mieć możliw...
Tylko podróż służbowa spełniająca warunki z kodeksu pracy pozwala na wypłatę diet oraz zwrotu kosztów z zastosow...
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
