Firma, która według stanu na 1 stycznia danego roku zatrudnia co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, powinna utworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zfśs).
Taki obowiązek nakłada na nią art. 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=74017]ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.)[/link].
[srodtytul]Coroczne odpisy[/srodtytul]
Fundusz taki tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych. Generalnie wysokość odpisu wynosi na jednego zatrudnionego 37,5 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z tego okresu stanowiło kwotę wyższą.
W przypadku pracownika młodocianego wysokość odpisu podstawowego wynosi w pierwszym roku nauki 5 proc., w drugim roku nauki 6 proc., a w trzecim roku nauki 7 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Z kolei wysokość odpisu podstawowego na jednego pracownika wykonującego pracę w szczególnych warunkach lub pracę o szczególnym charakterze to 50 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.
Poza tym wysokość odpisu podstawowego może być zwiększona o 6,25 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, na każdą zatrudnioną osobę, w stosunku do której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności.
[srodtytul]Całość do końca września[/srodtytul]
Na pracodawcy ciąży też obowiązek przekazywania na rachunek bankowy funduszu należnych środków pieniężnych w określonych terminach.
Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych równowartość dokonanych odpisów i zwiększeń na dany rok kalendarzowy [b]pracodawca przekazuje na rachunek bankowy zfśs w terminie do 30 września tego roku. Przy czym w terminie do 31 maja tego roku przekazuje kwotę stanowiącą co najmniej 75 proc. równowartości odpisów[/b].
Jednak pracodawca nie ma obowiązku uiszczania odsetek od kwot nieprzekazanych w terminie na rachunek bankowy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Tak wynika z [b]wyroku Sądu Najwyższego z 13 kwietnia 1999 r. (I PKN 663/98)[/b].
Dzieje się tak dlatego, że dokonywanie odpisów na fundusz jest przesunięciem formalnym w ramach majątku pracodawcy i nie następuje zmiana właściciela. Środki funduszu stanowią majątek pracodawcy, ale pracodawca nie może nim swobodnie dysponować.
[ramka][b]Uwaga [/b]
Odpisy na fundusz obciążają koszty działalności pracodawcy.
Podlegają one wliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych. [/ramka]
