Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2204/2002 z 12 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia koszty płac obejmują następujące składniki płatne pracodawcę:
- płacę brutto, tzn. przed opodatkowaniem,
- obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne.
Tworząc druki INF-D-R i INF-U-R Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej wskazało w poz. 20, że koszty płacy to jedynie wynagrodzenia osiągane oraz koszty osobowe pracodawcy odpowiadające składkom na ubezpieczenia społeczne od tych wynagrodzeń. Formularze te są załącznikami do rozporządzeń ministra pracy i polityki społecznej z 13 grudnia 2007 r. w sprawie dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (DzU nr 240, poz. 1755 ze zm.) oraz refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (DzU nr 240, poz. 1754 ze zm.).
Sam resort potwierdza, że ekwiwalent za urlop nie wchodzi w skład wynagrodzenia osiąganego. Skoro tak, to nie możemy się zgodzić, że w kosztach płacy (porównywanymi z podwyższonymi kosztami zatrudnienia niepełnosprawnych, np. z ryczałtem), uwzględniamy też składki ZUS od pracodawcy liczone od podstawy wymiaru, który zawiera ów ekwiwalent. Składki ZUS ustalamy wyłącznie od wynagrodzenia osiąganego, które nie obejmuje m.in. ekwiwalentów za urlop, umów-zleceń z własnym pracownikiem itd.
