- Pracodawca zaproponował podwładnemu podpisanie angażu na czas nieokreślony z 4-miesięcznym okresem wypowiedzenia. Taki zapis jest korzystny dla obu stron, ale w świetle kodeksu pracy przy krótkim stażu u pracodawcy okres wypowiedzenia powinien wynosić miesiąc. Czy wobec tego przedłużenie tego okresu będzie zgodne z prawem? Obecnie strony związane są angażem terminowym. Czy nową umowę wolno podpisać jeszcze podczas obowiązywania dotychczasowej?

Art. 36 k.p. wskazuje długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony, uzależniając go od miesięcy i lat zatrudnienia u pracodawcy. Okresy te wynoszą odpowiednio 2 tygodnie, jeżeli podwładny był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy; miesiąc, jeżeli pracownika angażowano co najmniej 6 miesięcy albo 3 miesiące, jeżeli był na etacie co najmniej 3 lata.

Okres wypowiedzenia umowy o pracę to instytucja, która ma przede wszystkim chronić podwładnego. Z tego punktu widzenia jego skrócenie należy więc uznać za sprzeczne z prawem i niedopuszczalne. Natomiast wydłużenie trzeba rozpatrywać w każdej sytuacji indywidualnie.

Co do zasady, nic nie stoi na przeszkodzie, aby w umowie o pracę zawrzeć dłuższy okres wypowiedzenia, jeżeli obie strony godzą się na to i takie rozwiązanie można uznać za korzystne dla pracownika. Analogiczne stanowisko zajmuje Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z 2 października 2003 r. (I PK 416/02).

Stwierdza, że zastrzeżenie dla obu stron w umowie o pracę okresu wypowiedzenia dłuższego niż przewiduje kodeks pracy, nie jest uznane za niekorzystne dla pracownika, jeżeli w jego efekcie uzyskał dłuższy okres wypowiedzenia przez pracodawcę, a sytuacja na rynku pracy w konkretnych okolicznościach, przy uwzględnieniu miejsca wykonywania pracy oraz zapotrzebowania na pracę określonego rodzaju, mogła czynić nierealną możliwość wypowiedzenia przez pracownika.

Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony przed upływem okresu, na który ją zawarto, aby podpisać angaż bezterminowy, jest oczywiście dopuszczalne. Należy je wówczas uznać za rozwiązanie za porozumieniem stron. Aby uniknąć wątpliwości, postanowienie o rozwiązaniu dotychczasowego angażu za porozumieniem powinno znaleźć się w nowym kontrakcie.

Podstawa prawna:

art. 30 i art. 36 kodeksu pracy - ustawa z 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)