Fizyczne zużycie – w tym techniczne, ekonomiczne – zwane też moralnym, oznaczającym utratę wartości użytkowych spowodowaną postępem technicznym, albo też – po prostu – stosownie do potrzeb wymóg wprowadzenia odpowiednich unowocześnień i modyfikacji, powoduje konieczność podjęcia nakładów finansowych na odtworzenie lub zwiększenie wartości użytkowej wykorzystywanych w działalności składników materialnych.
Jeżeli działania podatnika odnoszą się do niestanowiących jego własności środków trwałych, a polegają na ich ulepszeniu (tj. przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji) wyrażonym wzrostem wartości użytkowej wynajmowanych obiektów (w stosunku do wartości z dnia zawarcia umowy najmu), to w ich efekcie może powstać nowy składnik majątku, mający cechy środka trwałego. Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 w sposób przejrzysty definiuje omawiane pojęcia, stanowiące możliwe warianty ulepszenia >por. tabela.