Wychodząc naprzeciw problemom, jakie w konkretnych przypadkach sprawiać będzie ocena czy dana optymalizacja już stanowi unikanie opodatkowania czy raczej mieści się w ramach racjonalnego planowania podatkowego, ustawodawca przewidział instytucję tzw. opinii zabezpieczającej. Mogą o nią wystąpić wszystkie zainteresowane daną sprawą podmioty, a przedmiotem wystąpienia mogą być zarówno czynności dopiero planowane, jak i już zrealizowane lub będące w toku.
Wnioskodawca zobowiązany został do wyczerpującego przedstawienia wszystkich istotnych okoliczności dotyczących tak zaangażowanych podmiotów, jak i samych czynności optymalizacyjnych (przepisy konkretnie wskazują niektóre ich rodzaje), a także własnego stanowiska w sprawie. Ponadto, do wniosku można dołączyć dokumenty (ta możliwość stanowi jedną z różnic opinii zabezpieczającej w stosunku do interpretacji indywidualnych). W toku postępowania, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może prosić o dodatkowe wyjaśnienia, a nawet zorganizować spotkanie z udziałem wnioskodawcy. Finalnie, Szef KAS wydaje opinię zabezpieczającą lub odmawia jej wydania.