Prowadzę zakład krawiecki. W ramach świadczonych usług szyję ubrania (sukienki, garnitury itd.) z materiałów powierzonych przez klienta. Czy muszę ewidencjonować materiały powierzone przez zleceniodawców, z których szyję te ubrania, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów? – pyta czytelnik.
Stosownie do § 15 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej: rozporządzenie), materiał powierzony przez zleceniodawcę nie wymaga zaksięgowania. Jeżeli jednak podatnik nie może przedstawić dokumentu określającego zleceniodawcę, to uważa się, że materiał został przez podatnika zakupiony bez udokumentowania.
Materiałów powierzonych przez klientów, z których przedsiębiorca szyje zamówione ubrania, nie trzeba zatem ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Czytelnik powinien jednak posiadać dokument określający zleceniodawcę (np. pokwitowanie odbioru powierzanego materiału), który powierzył mu materiał. W przypadku braku takiego dokumentu, organy podatkowe będą miały prawo przyjąć, że materiał ten został zakupiony przez przedsiębiorcę bez udokumentowania.
Nieudokumentowanie nabycia materiałów podstawowych, a za takie należałoby uznać posiadane przez przedsiębiorcę materiały (sukno, tkaninę itp.), z których szyje on ubrania dla klientów, wiąże się z ryzykiem uznania prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów za nierzetelną.
Podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy (§ 11 ust. 1 rozporządzenia). Co do zasady księgę uważa się za rzetelną, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty (§ 11 ust. 3 rozporządzenia). Księgę uznaje się za rzetelną również wtedy, gdy błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny (§ 11 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia).
—Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy
Materiały podstawowe stają się główną substancją gotowego wyrobu
Materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu. Do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi (zob. § 3 pkt 1 lit. b rozporządzenia).
