Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach rozstrzygnął w interpretacji (IBPP1/443-171/15/AW) warunki zwolnienia z podatku dla małych biur rachunkowych.
Z pytaniem zwrócił się podatnik, który 1 stycznia 2015 r. rozpoczął działalność polegającą na usługowym prowadzeniu ksiąg rachunkowych. Zajmuje się m.in. wypełnianiem księgi przychodów i rozchodów na podstawie dokumentacji dostarczonej dokumentacji przez podatnika, prowadzeniem rejestrów VAT, listy płac oraz obliczaniem zaliczek na podatek dochodowy.
Wnioskodawca nie posiada certyfikatu księgowego ani tytułu doradcy podatkowego. Nigdy nie udzielał i nie udziela porad i opinii podatkowych, prawnych ani finansowych. Fakt ten potwierdzają zapisy w umowach z klientami. Nie prowadzi też usług dla osób fizycznych. Szacuje, że w 2015 r. obroty jego biura nie przekroczą 48 tys. zł. Zapytał, czy przysługuje mu zwolnienie podmiotowego z VAT.
Dyrektor Izby Skarbowej przypomniał, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwolnione z VAT są podmioty, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku 150 tys. zł, ktore nie świadczą usług prawniczych ani usługi doradztwa.
Ustawa o VAT nie zawiera definicji doradztwa, w tym podatkowego. Zgodnie z wykładnią językową oraz potocznym rozumieniem, doradztwo podatkowe obejmuje udzielanie porad z zakresu podatków czy też wskazywanie sposobu postępowania, w tym opracowanie strategii, którą podatnik może wykorzystać w prowadzonej działalności. Tymczasemczynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, nie stanowią więc doradztwa.
Dyrektor Izby uznał, że mężczyzna może skorzystać ze zwolnienia z VAT. Warunkiem jest jednak, że nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym, nie będzie udzielać porad, opinii ani wskazywać sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami. Straci natomiast prawo do zwolnienia w sytuacji, gdy kwota jego przychodów przekroczy 150 tys.