Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach rozstrzygnął w interpretacji, w jaki sposób podmiot leczniczy powinien rozliczyć usługi telemedycyny.
Z pytaniem w tej sprawie zwróciła się placówka wpisana do rejestru podmiotów leczniczych, która zamierza rozpocząć odpłatne świadczenie usług : e-rehabilitacji, e-szkoły rodzenia, e-pielęgniarki, e-położnej, e-lekarza, e-psychologa, e-logopedy oraz e-psychiatry.
Aby z nich skorzystać, pacjent musi zapłacić przelewem za rozmowę z konsultantem, uzgodnić termin i w odpowiednim czasie zalogować się na stronie portalu, wpisując otrzymany login i hasło. Usługi te będą świadczone za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji, w formie wideokonferencji, bez fizycznego kontaktu z pacjentem.
Przychodnia tłumaczyła, że przykładowo usługi e-rehabilitacji są zbieżne z tradycyjną rehabilitacją, poza faktem, że będą się odbywać w formie wideokonferencji. Rehabilitant może jednak udzielać przez internet wskazówek, poprawiać błędy pacjenta oraz oceniać i monitorować jego postępy.
Z kolei kontakt z e-lekarzem ma na celu konsultację w zakresie edukacji zdrowotnej oraz informowanie o dawkowaniu leków. Usługa ta nie polega na odczytaniu przygotowanego wcześniej wykładu, ale świadczona jest na bieżąco, po zadanym przez pacjenta pytaniu. Konsultant nie rozstrzyga jednak konkretnego przypadku, ale udziela zainteresowanemu informacji „ogólnej", dotyczącej np. profilaktyki i sposobu podawania lekarstw.
Przychodnia chciała się upewnić, czy skoro jest podmiotem leczniczym i będzie świadczyć e-usługi w ramach działalności leczniczej, to przysługuje jej zwolnienie z VAT.
Dyrektor Izby przypomniał, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwolnione z podatku są usługi opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia, które są wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.
Uznał jednak, że planowane przez spółkę czynności nie spełniają tych warunków i nie można uznać ich za usługi opieki medycznej nad konkretnym pacjentem. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika bowiem, że jedną z cech usług medycznych jest diagnoza pacjenta, niemożliwa bez jego wnikliwego zbadania i obserwacji. Konieczny jest więc bezpośredni osobisty kontakt z lekarzem, którego w tym przypadku nie będzie.
Na potwierdzenie autor interpretacji przytoczył tezę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygn. I SA/Po 245/13). W opinii sądu leczenie przez internet nie jest możliwe, gdyż nie można w ten sposób ani przeprowadzić terapii, ani nikogo wyleczyć. Można jedynie porozmawiać, poradzić się i wspierać podczas walki z chorobą.
Oznacza to, że usługi telemedycyny nie mogą być zwolnione z VAT.
numer interpretacji: IBPP3/443-1156/14/AŚ
