Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 16 kwietnia 2014 r. (I Sa/Gd 269/14).

Spółka stwierdziła, że obowiązek umieszczania NIP na paragonie na żądanie nabywcy nie może dotyczyć wszystkich przypadków, lecz jedynie tych, w których dopuszczalne jest wystawienie faktury uproszczonej. Ponadto – w jej ocenie – żądanie klienta umieszczenia NIP na paragonie należy potraktować jako żądanie wystawienia faktury, które nie obliguje sprzedawcy do wystawienia faktury uproszczonej w formie paragonu fiskalnego z NIP, ale daje mu możliwość wyboru, czy chce skorzystać z tej formy uproszczenia, czy też woli wystawić pełną fakturę VAT. Spółka twierdziła, że jako sprzedawca może odmówić żądaniu klienta umieszczenia NIP na paragonie, np. gdy wartość paragonu przekracza 450 zł brutto (próg, powyżej którego nie można dokumentować sprzedaży fakturą uproszczoną) i nie jest błędem wystawienie nabywcy pełnej faktury VAT zamiast paragonu z NIP nabywcy. Zdaniem spółki, lakoniczne brzmienie § 8 rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących nie pozwala na ograniczenie się do wykładni językowej. Prowadziłoby to bowiem do sprzeczności normy prawnej wynikającej z tego przepisu ?z normami wynikającymi z przepisów określających zasady wystawiania faktur VAT określonych w rozporządzeniu MF z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Organ podatkowy nie potwierdził stanowiska spółki, więc wniosła ona skargę do sądu administracyjnego.

Sąd zgodził się ze stanowiskiem organu. Wskazał, że § 8 rozporządzenia MF z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących nie jest regulacją dotyczącą faktur uproszczonych, o których mowa w rozporządzeniu MF z 28 marca 2011 r. Skarżąca jest zobowiązana do umieszczenia NIP na paragonie na każde żądanie nabywcy. Przepis nie daje sprzedawcy wyboru. Bezzasadne jest twierdzenie, że paragon z NIP jest fakturą uproszczoną, a tym samym – że spółka będzie miała prawo do zastąpienia go pełną fakturą.

—Maciej Rembowski, współpracownik Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Katarzyna ?Zembrzuska, doradca podatkowy, starsza konsultantka  Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o.

Stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku jest zasadne. Obowiązek umieszczania NIP ?na paragonach na żądanie nabywcy wynika wprost z literalnego brzmienia przepisów. Ani organ podatkowy, ?ani sąd nie zwróciły przy tym uwagi ?na istotną kwestię, która wynika ?z regulacji stanowiących przedmiot rozważań.

Jak bowiem wynika z uzasadnienia do projektu rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących, regulacja dotycząca obowiązku umieszczenia na żądanie nabywcy jego NIP na paragonie miała ?z założenia umożliwić podatnikom wystawianie za pomocą kasy rejestrującej paragonu pełniącego rolę tzw. faktury uproszczonej (w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł albo 100 euro). Jak rozumiem, założeniem ustawodawcy było więc traktowanie paragonu na równi z fakturą uproszczoną, jeżeli oczywiście spełnia on pozostałe wymagania wynikające z rozporządzenia MF w sprawie wystawiania faktur (będącego podstawą prawną wniosku ?o wydanie interpretacji indywidualnej zaskarżonej do WSA), które od 2014 roku zostało uchylone, a przepisy dotyczące faktur znajdują się obecnie bezpośrednio w ustawie o VAT.

Za takim rozumieniem § 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących przemawia to, że przepis ten jest skorelowany z obowiązującym ?od 1 stycznia 2014 r. art. 106h ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tym ostatnim przepisem podatnik nie ma obowiązku dołączać do pozostającego u niego egzemplarza faktury paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 ?pkt 3 ustawy o VAT, tj. zgodnie ?z przepisem umożliwiającym wystawianie tzw. faktur uproszczonych.

Moim zdaniem z ww. przepisów wynika jasno, że od 2014 r., jeżeli paragon fiskalny będzie zawierał elementy pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku, to powinien zostać uznany za fakturę uproszczoną. W konsekwencji należałoby uznać, że paragon fiskalny z podaniem NIP nabywcy spowoduje u sprzedawcy brak obowiązku dodatkowego generowania faktury, bowiem to paragon będzie ową fakturą. Dlatego prawidłowym rozstrzygnięciem w tym sporze byłoby stwierdzenie, że wystawca nie może wybierać – tak jak tego chciała spółka ?– w jaki sposób chce udokumentować daną transakcję. Uprawnienie takie nie wynika bowiem z literalnego brzmienia omawianych przepisów. Jeśli więc nabywca zażąda od spółki wystawienia paragonu z jego NIP, to ma ona obowiązek wystawienia takiego dokumentu. Organ podatkowy i sąd nie zauważyli jednak przy tym, że dokument taki sam w sobie, ?w świetle przedstawionych przepisów, będzie fakturą uproszczoną.