Jeśli podatnik prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i nie posiada zakładu we Francji, to dochód osiągany z tytułu takiej działalności podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, tj. nad Wisłą. Fakt przebywania we Francji przez ponad pół roku i uzyskiwanie tam 95 proc. ogółu przychodów nie oznacza, że przedsiębiorca nie jest polskim rezydentem.
Tak uznał dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, interpretując zapisy polsko- -francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (IPTPB1/415-459/ 13-2/AP).
Z pytaniem zwrócił się przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych.
Działalność we Francji opiera się na zawieranych z tamtejszym zleceniodawcą umowach o roboty budowlane. Zlecone we Francji usługi podatnik wykonuje z udziałem swoich pracowników. Na terytorium tego kraju osiąga około 95 proc. przychodów.
Czas trwania poszczególnych budów we Francji wynosi kilka tygodni. Podatnik wraca do Polski i po przerwie (o długości od tygodnia do trzech) znów wyjeżdża do pracy. Lokalizacja geograficzna wykonywania usług się zmienia.
Przedsiębiorca uznał, że nie prowadzi na terytorium Francji zakładu w rozumieniu polsko-francuskiej umowy. Nie posiada tam biura, pełnomocnika, czy przedstawicielstwa, bądź innego stałego miejsca prowadzenia działalności. Opisał, że nie jest w stanie przewidzieć, czy pobyt we Francji w roku kalendarzowym przekroczy 183 dni, czy też nie. Zgodnie z jego stanowiskiem, na potrzeby opodatkowania PIT należy uznać, że jego miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce, gdyż tutaj posiada tzw. ośrodek interesów życiowych. W Polsce mieszka jego rodzina, do której wraca po wypełnieniu zagranicznych kontraktów.
Izba skarbowa potwierdziła stanowisko przedsiębiorcy, że całość przychodów powinien opodatkować w kraju. Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania z Francją, zyski przedsiębiorstwa każdego z państw są opodatkowane w kraju rezydencji osoby prowadzącej przedsiębiorstwo. Wyjątkiem są zyski zakładu. Jeśli polska firma posiada zakład we Francji, państwo to może opodatkować zysk wypracowany przez francuski zakład polskiej firmy.
Zakładem jest stała placówka, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. Umowa zawiera przykładowe wyliczenie uważanych za zakład placówek. Znajduje się w nim budowa albo montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.
Izba wyjaśniła, że plac budowy istnieje od dnia, kiedy podjęto pierwsze prace o charakterze przygotowawczym do podpisania ostatecznego protokołu odbioru robót budowlanych. Do tego okresu należy wliczyć również przerwy i przestoje, związane z naturą prac budowlanych.
Organ przychylił się jednak do stanowiska, że w opisywanym przypadku prowadzona przez polskiego rezydenta działalność będzie opodatkowana wyłącznie w Polsce.
