Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w najnowszej interpretacji z 4 września 2012 r. (IPTPP3/443A-99/12-3/BJ) zajął stanowisko w sprawie rozliczenia niedoborów węgla. Była to odpowiedź na pytanie jednej z elektrociepłowni. Spółka wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji energii cieplnej. Magazynuje węgiel w ogrodzonych i monitorowanych składach opałowych, z których trafia on do kotłowni. Przynajmniej raz w roku przeprowadzone są inwentaryzacje.
Przez to, że węgiel jest składowany na terenie otwartym, jest narażony na działanie czynników atmosferycznych, jak opady deszczu i śniegu oraz zmiany temperatury. Przy deszczowej pogodzie chłonie wilgoć i zwiększa masę, a przy słonecznej wysycha i ją traci.
Spółka tłumaczy, że oddziaływanie tych czynników powoduje zmianę ciężaru właściwego a tym samym zmianę kaloryczności, co wpływa na niedokładne ustalenie ilości węgla wydanego do produkcji energii cieplnej, pomimo jego ważenia.
Definicja zużycia
Zdaniem elektrociepłowni stwierdzone w wyniku inwentaryzacji niedobory wyrobów węglowych, które uznaje jako niezawinione, są zwolnione z opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie art. 31 a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż brakujące na składzie ilości wyrobów węglowych zostały faktycznie zużyte na cele opałowe.
Dyrektor izby zakwestionował jednak to stanowisko. Przypomniał, że zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane m.in. w procesie produkcji energii elektrycznej. Warunkiem zwolnienia jest ich faktyczne zużycie paliwa na cele wymienione w tym przepisie.
Pojęcie „zużycia nie zostało zdefiniowane w ustawie akcyzowej. Z „Małego słownika j. polskiego" (wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999) wynika, iż „zużyć" to „używając wykończyć coś, zrobić z czegoś użytek".
Zwolnienie od podatku wyrobów węglowych jest zatem możliwe wyłącznie, gdy zużywając je do celów zwolnionych zostaną one wyczerpane.
Na tej podstawie dyrektor izby uznał, że niedobory wyrobów węglowych powstałe u wnioskodawcy, niezależnie od stopnia zawinienia wnioskodawcy i okoliczności zewnętrznych, podlegają opodatkowaniu akcyzą na podstawie art. 9a ust.1 pkt 6 ustawy, jako użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy.
Niekorzystna linia interpretacyjna
Wcześniej w piśmie z 15 lutego 2012 r. (IBP-P3/443-1230/11/PH) podobne stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Katowicach. Była to odpowiedź na pytanie spółki, producenta energii elektrycznej i ciepła, który wykorzystuje m.in. węgiel kamienny o kodzie CN 2701. Spółka zapytała, czy skoro zużywany w ten sposób węgiel jest zwolniony z akcyzy, to czy jego niedobory też korzystają ze zwolnienia. Spółka wskazała, że tego rodzaju straty wynikają z naturalnych procesów fizykochemicznych. Węgiel pochłania wodę, która następnie może wyparowywać, powodując zmiany jego ciężar.
Izba uznała, że straty magazynowe nie zostają zużyte do celów objętych zwolnieniem z akcyzy. Oznacza to, ze będą opodatkowane.
Podobne argumenty powtórzył dyrektor Izby skarbowej w Warszawie w interpretacji z 8 maja 2012 r. ( IPPP3/443-159/12-2/KB). Zdaniem Izby, jeśli masa węgla otrzymanego przez elektrownię, jest mniejsza od tej, którą wysłała kopalnia, należy zapłacić akcyzę.
