[b]Obowiązek rozliczenia VAT z tytułu dostaw w systemie tzw. limitów kredytowych powstanie w momencie złożenia przez kontrahenta zamówienia, czyli z chwilą zaliczenia kwoty na poczet konkretnej sprzedaży, a nie wystawienia faktury dokumentującej wydanie towarów[/b]
[b]Tak orzekła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 4 stycznia 2011 r. (ITPP2/443-1046/10/RS).[/b]
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji asfaltów drogowych i przemysłowych. Stosuje system sprzedaży towarów, w którym kontrahenci dokonują wpłat na poczet przyszłych dostaw, które w momencie wpłaty nie są jeszcze skonkretyzowane. Wpłata przez kontrahenta na rzecz spółki określonej kwoty powoduje otwarcie tzw. limitu kredytowego.
Oznacza to, że wpłacona kwota pieniężna wyznacza limit, w ramach którego kontrahent może składać zamówienia na towary sprzedawane przez spółkę.
Zamówienia nie konkretyzują przyszłych dostaw, wskazują tylko szacowaną ilość towarów, na które jest zapotrzebowanie. Konkretyzacja dostawy następuje dopiero na etapie załadunku i wydania towarów kontrahentom. Spółka w terminie siedmiu dni od wydania towaru wystawia fakturę VAT.
Jej wątpliwości dotyczyły momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostaw wykonywanych w systemie tzw. limitów kredytowych, czyli wpłat na poczet przyszłych nieskonkretyzowanych dostaw.
W ocenie spółki obowiązek ten powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/2004/DU2004Nr%2054poz%20535a.asp]ustawy o VAT[/link], tj. w momencie wystawienia faktury VAT dokumentującej wydanie towarów. Izba uznała to stanowisko za nieprawidłowe.
W jej ocenie obowiązek podatkowy z tytułu opisanych dostaw powstanie w momencie złożenia przez kontrahenta zamówienia, tj. z chwilą zaliczenia (zadysponowania) kwoty na poczet konkretnej sprzedaży, a nie w momencie wystawienia faktury dokumentującej wydanie towarów.
[i]Autorka konsultantka w Zespole Zarządzania Wiedzą PwC[/i]
[ramka][b]Komentuje:
Michał Zwyrtek, menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC[/b]
To kolejna interpretacja potwierdzająca, że obowiązek podatkowy powstaje wyłącznie w stosunku do tych płatności zaliczkowych, które dotyczą przyszłych skonkretyzowanych dostaw towarów.
Co istotne, stanowisko to oparte jest na orzecznictwie sądów administracyjnych oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS).
Przypomnijmy, że co do zasady zaliczka oznacza sumę pieniężną, którą jedna ze stron (nabywca) przekazuje drugiej (dostawcy) przy lub po zawarciu umowy, ale zawsze przed dostawą towaru.
To odróżnia zaliczkę od częściowej zapłaty za towar. Zdaniem ETS zaliczka musi odnosić się do konkretnej transakcji.
Wobec tego w pojęciu zaliczki nie mieści się przykładowo przedpłata na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości niewykorzystaną przedpłatę [b](wyrok ETS w sprawie C-419/02 oraz wyrok NSA z 28 lipca 2009 r., I FSK 932/08).[/b]
Zatem VAT podlegają te zaliczki, których istotne okoliczności są znane w momencie dokonania takiej zapłaty.
W ten sposób bowiem kontrahenci ujawniają zamiar osiągnięcia przed terminem wszystkich skutków finansowych związanych z wystąpieniem zdarzenia podatkowego. Tym samym opodatkowaniu nie powinna podlegać zaliczka na poczet dostawy towarów, która nie została w sposób jednoznaczny określona. Zaliczką z pewnością nie będzie również kwota pieniężna wpłacona przez kontrahenta na konto omyłkowo.
Reasumując, moim zdaniem otrzymywanie od kontrahentów kwot pieniężnych na poczet przyszłych nieskonkretyzowanych dostaw towarów nie powinno skutkować powstaniem obowiązku podatkowego i wystawieniem faktury zaliczkowej. Zauważyć jednak należy, że kwalifikacja otrzymanych należności pieniężnych zmieni się w momencie podjęcia decyzji przez kontrahenta i przekazania informacji o przeznaczeniu środków pieniężnych na poczet konkretnych towarów.
Dodatkowo chciałbym wskazać, że w sytuacji gdy otrzymana należność przewyższa wartość planowanej dostawy towarów na rzecz kontrahenta, od nadwyżki również nie powinien powstać obowiązek podatkowy. Kwota ta nie będzie bowiem zaliczką w rozumieniu przepisów o VAT.[/ramka]
