Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący posiada siedzibę, a w razie posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – to miejsce. W razie braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności miejscem świadczenia jest miejsce stałego zamieszkania.
Od tej zasady są jednak wyjątki. Jeden z nich przewidziany jest w art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług wykonywanych przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów, jest miejsce dokonania dostawy towarów. Miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę, nabywcę lub osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).
Towary w momencie rozpoczęcia transportu do polskich nabywców znajdowały się w Holandii. Tam było miejsce dostawy i w konsekwencji tam podlegają VAT usługi pośrednictwa związane z ich dostawą. Spółka powinna dla holenderskiego dostawcy wystawiać faktury bez stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Wynika to z § 25 ust. 1 i 2 rozporządzenia z 28 listopada 2008 r. regulującego zasady wystawiania faktur.
Na podstawie art. 28 ust. 6 ustawy o VAT, gdy nabywca usługi pośrednictwa związanego z dostawą towarów podał świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby VAT na terytorium państwa członkowskiego innego niż to, na którym ma miejsce świadczenia usługa, to miejscem jej świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.
Przepis ten nie ma w tym wypadku zastosowania, bo i tak miejscem świadczenia usługi i tym samym opodatkowania będzie Holandia, co wynika z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Regulacja ta miałby zastosowanie, gdyby dostawca z Holandii podał numer identyfikacji innego państwa niż Holandia.
[b]Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 17 kwietnia 2008 r. (IPPP1-443-353/08-2/JB)[/b]. Czytamy w niej: „art. 28 ust. 6 ustawy znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy nabywca usługi poda świadczącemu tę usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z art. 28 ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa. Tym samym musi to być numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez kraj inny niż kraj, w którym ma miejsce dokonanie dostawy towarów (kraj, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu lub wysyłki do nabywcy)”.
