Firma nie ma więc obowiązku uwzględniania tego przychodu podczas pobierania zaliczki na podatek dochodowy. Tak uznał dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 10 czerwca [b](nr IPPB2/415-227/09-4/AK)[/b].
Spółka chciała wiedzieć, czy wartość oprogramowania otrzymanego przez pracownika będzie stanowić dla niego przychód ze stosunku pracy jako nieodpłatne świadczenie i czy ona – jako płatnik – powinna uwzględnić ten przychód, pobierając zaliczkę na PIT.
Zamierza ona nabyć oprogramowanie w postaci pakietu biurowego, w skład którego mają wchodzić m.in. edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny, program do obsługi baz danych. Zakup licencji na taki pakiet (powyżej określonej liczby stanowisk) umożliwi spółce uzyskanie prawa do udostępnienia pracownikom oprogramowania do użytku na ich domowych komputerach. Nikt nie będzie uprawniony do wykorzystywania zainstalowanego oprogramowania do celów prywatnych. Spółka nałoży obowiązek na każdego, kto wyrazi chęć korzystania z pakietu, do podpisania oświadczenia, w którym zobowiąże się on do korzystania z oprogramowania jedynie w celach służbowych.
Zainteresowany będzie miał prawo instalować i wykorzystywać kopie pakietu biurowego tylko na jednym komputerze osobistym i tylko w okresie zatrudnienia w firmie lub tak długo, jak spółka będzie miała aktywną umowę licencji grupowych. Pracownik nie będzie mógł też sprzedać oprogramowania ani wykorzystywać go w prowadzeniu własnej działalności gospodarczej.
Według spółki udzielenie zatrudnionemu prawa do korzystania z licencji do użytku na komputerze domowym bez wynagrodzenia nie może być traktowane jako świadczenie nieodpłatne, bo taka osoba nie nabywa prawa do korzystania z oprogramowania do celów innych niż służbowe, co potwierdza w oświadczeniu. Nie uzyskuje więc żadnej korzyści kosztem pracodawcy. Ten zaś, dzięki umożliwieniu podwładnemu korzystania z oprogramowania na komputerze osobistym, zyskuje dodatkową możliwość zarządzania jego czasem. Jest to również wygodne rozwiązanie dla samego zainteresowanego, gdyż pozwala mu na swobodny wybór miejsca i czasu pracy.
Spółka powołała się przy tym na interpretacje fiskusa, z których wynika, że świadczenia przekazane w celu wykonywania zadań służbowych nie stanowią źródła przysporzenia dla pracownika, a ich wartość nie może być doliczana do jego przychodu [b](nr I-415/86/07 oraz PD/415-95/07)[/b].