[b]Tak wynika z wyroku WSA w Poznaniu z 3 marca 2009 r., I SA/Po 1562/08[/b]
[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]
Organy podatkowe przeprowadziły kontrolę u małżonków (firma A). Wykazała ona, że do kosztów uzyskania przychodu z działalności zaliczone zostały wydatki z faktury wystawionej przez spółkę B na podstawie umowy przedstawicielstwa handlowego. Kontrola wykazała, że usługa przedstawicielstwa handlowego, która miała być przedmiotem umowy oraz faktury VAT, w rzeczywistości nie została wykonana.
Działalność firmy polegała w głównej mierze na wystawianiu tzw. pustych faktur, czyli nieodzwierciedlających rzeczywistych transakcji gospodarczych, a firmy współpracujące z nią uiszczały na jej rzecz opłaty za wystawienie faktury. Następnie w celu uprawdopodobnienia transakcji wystawiane były dowody KP lub nabywca dokonywał zapłaty przelewem bankowym.
W tym drugim przypadku zarządzający spółką B mieli pobierać wpłaconą kwotę z kont bankowych, zatrzymując kwotę podatku, a pozostałą część oddawali nabywcy. W celu uwiarygodnienia transakcji zawierane były umowy o świadczenie usług.
Organy podatkowe uznały, że faktura, a także podatkowa księga przychodów firmy A, w części dotyczącej kosztu uzyskania przychodu wynikającego z zakwestionowanej transakcji z B – nie spełnia kryterium rzetelności określonego w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Skutkuje to brakiem podstaw do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów.
Podatnicy odwołali się, jednak bezskutecznie. Sprawa trafiła więc do WSA.
[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
Sąd przypomniał, że organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy.
W tym jednak przypadku stan faktyczny sprawy nie został ustalony jednoznacznie i nie została ona wyjaśniona w sposób umożliwiający wydanie prawidłowej decyzji. Zdaniem sądu wbrew twierdzeniom organów podatkowych z zebranego w aktach sprawy materiału dowodowego nie wynika w sposób przekonujący, że usługa pośrednictwa, której dotyczą umowa i faktura VAT, nie została wykonana.
Dochód i strata podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów ustalane są na podstawie tychże ksiąg. Podatnicy obowiązani są prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. Księgi te uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.
Według WSA nie sposób jednak podzielić stanowiska organów podatkowych, że kwestionowana faktura VAT nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczej, choć wątpliwości w tym zakresie nie są całkowicie bezpodstawne.
